South Boys #1: Kiss Master (Published and to be adapted soon into mini-series)

Chapter 51

"START."

Tila naumid ang dila ko nang magkaharap na kami ni Arkanghel. Nasa kama kami, nakasandal ako sa headboard nang maupo siya sa tabi ko. Tatayo sana ako para sa sofa kami pero nakalapit na siya.

"Anong pag-uusapan?" may sumilip na ngiti sa mapula niyang mga labi.

Itinaas ko ang aking paningin at sinalubong ang mga mata niya. Sinimulan ko sa unang tanong, "Bakit ka pumupunta rito?"

Gusto ko talagang malaman kung bakit at para saan ang lahat ng ginagawa niya. Gusto kong malinawan dahil ang labo-labo.

Nalilito pa rin ako kahit pa sinabi sa akin Art na ang tungkol sa engagement ay para lang sa merger ng kompanya, na walang relasyon si Arkanghel sa fiancée niya, at may kanya-kanya silang buhay. Gusto ko pa ring malaman ang nararamdaman ni Arkanghel.

Matagal siya bago nagsalita. Tumingin siya sa akin nang taimtim sa mga mata. "Because I missed you."

"How about you family? Pumili ang mga magulang mo ng babaeng para sa 'yo." Your fiancée. 

Namungay ang magagandang uri ng abuhing mga mata ni Arkanghel habang nakatunghay sa mukha ko. "Sussie, hindi sila ang magdedesisyon sa buhay ko."

"A-ano ang plano mo sa akin?"

"I want to take care of you again."

"Nakikipagbalikan ka ba sa akin?" diretsang tanong ko kahit kinakabahan sa kanyang isasagot.

Nagulat ako nang ngumiti siya. "What do you think?"

Hindi ako makapagsalita at nagsimulang pangiliran ng luha ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya.

"Hey, why are you crying?" Bigla naman siyang nag-panic. Umusod siya sa akin at hinawakan ako sa mukha.

Hindi ko na mapahinto ang mga luha ko. Marahang tinabig ko ang kanyang kamay. "Arkanghel, ang tagal mong nawala..." 

"And I am back now. Sa 'yo na ulit, Sussie..."

"Ang tagal mong wala... Ayaw ko nang hintayin ka kasi alam kong nasaktan kita... Pero katulad mo, nasaktan din ako..." suminok ako. "Nasaktan din naman ako..."

"I know that..." Ikinulong niya ng malalaki niyang palad ang aking mukha at hinalikan ako sa aking noo. "I know that. I'm sorry..."

Napahikbi ako lalo sa masuyo niyang tono. Imbes na tumahan mas naiyak pa ako. Gusto kong umiyak nang umiyak tapos patatahanin niya ako. Katulad noon. Katulad dati.

Gusto ko na ulit iyong Arkanghel ko. Miss na miss ko na iyong Arkanghel ko.

"Tahan na..." Pinahiran niya ng daliri ang mga luha ko sa pisngi. "Tahan na, ha? Mag-usap tayo, sabihin mo sa akin lahat ng gusto mong sabihin, I will listen..."