South Boys #1: Kiss Master (Published and to be adapted soon into mini-series)

Chapter 5

"ILANG TUHOG KERI MO?"

Mahinang tinampal ko ang bibig ni Arkanghel. "Para akong lilitsunin diyan sa salitaan mo, ah!"

"Sorry, boss!" 

Tumuhog na ulit ako ng fishball sa kawali. Dinamihan ko ang kuha since ako naman magbabayad. Actually, pangatlong balik ko na ito. Wala akong dapat ikahiya dahil nga libre ko naman 'to.

Nang una lang talaga ay medyo awkward pa na kumain ng street food with Arkanghel pero katagalan, galit-galit na. Di ko na siya inintindi kahit pa titingin-tingin siya sa 'kin habang nakain kami. Bahala siya sa buhay niya basta dapat mabusog ako.

"Bili ko pangtulak," paalam niya matapos isubo nang isang buo iyong huli niyang kwek-kwek.

"Ok." Pinanood ko si Arkanghel nang umalis siya dala ang stick at plastic can niya. Natawa pa ako nang makitang ini-straight niya ng inom ang natirang suka sa baso bago itapon.

So ayun nga. Bilang pambawi sa nagawa kong pang-aalipusta sa gusot niyang polo ay inilibre ko siya after class. Saka mukhang mabait naman yata talaga itong si Arkanghel. Maligalig lang talaga.

Another reason, nakonsensiya kasi talaga ako lalo pa't ako yata ang dahilan kung bakit napahamak siya sa parents niya kahapon. Hindi naman kasi siya maga-guidance kung hindi dahil kay Hugo. Wala siyang atraso kay Hugo maliban na lang dahil binangga niya nga ito dahil sa akin. Yup dahil sa akin. Haba ng bangs ko kahit chubby cheeks.

Pagbalik ni Arkanghel ay bibit niya na ang tag isang plastic ng palamig. Inabot niya sa akin ang isa. "Palamig ka muna kahit cold ka na talaga."

Pinandilatan ko siya pero pinandilatan niya rin ako. Attitude!

"Kuya, magkano lahat?" he asked the street food vendor.

"Sixty, 'Toy."

"Anak ng! Nakailan ka?!" baling niya sa akin.

"Ako naman magbabayad! Maka-react 'to!" Namumualan pa ako habang nagsasalita dahil may laman pa iyong bibig ko.

"Basta last mo na 'yan!" Kinuha niya ang wallet niya sa bulsa ng school pants niya saka binayaran ang bill namin kay kuya.

"Ako ang magbabayad!"

"Heh!" Hinila niya na ako sa pulso. "Manahimik ka at ubusin mo na 'yan."

Napatingin ako sa kamay niya na nakahawak sa braso ko. Onti na lang papunta na iyon sa mismong kamay ko kaya nawiwindang ako. Big deal sa akin ang holding hands. Sinabi ko na di ba? Hanggang crush pa lang talaga ang kaya ng power ko.

Mabuti na lang at binitiwan niya na rin ako nang makabalik kami sa loob ng school. Sa bench na katapat ng saradong canteen kami huminto. Kaunti na lang ang estudyante sa loob at sarado na halos lahat ng classroom. Nauna akong naupo sa bench habang nakapamewang siya sa harapan ko at pinapanood ako sa pagkain ko.