34 ♤ Aşkın yüceliği ♤

549 25 29
                                    



🌊🌊🌊



Günler akıp giderken ortalık hala sessizliğe mahkum, saray ve ahalisi yarı mutlu yarı tedirgin halde yaşamlarını sürerken buna sebep olanlar sıkışıp kaldıkları düşünce labirentinden kurtulma çabasındaydı. Evrim ve Agnus bulundukları oda da düşünceli şekilde oturmuş akıllarından geçen türlü planları dile getirerek büyük sonu hazırlamak fikrindeydiler kendilerince. Ama her ne yapmış olsalar bile Eftalyanın günü günden daha da büyüyen gücü onları daha çok çıldırtmaktaydı. Her ikisinin tek isteği o kızı ve hakimiyetini yok etmekti, buydu onları uzun zamandır bir araya getiren. Alacakları intikam uğruna birleşmiş o günün çabuk bir zamanda yetişmesini iple çekiyorlardı, çünkü bunun yanı sıra her birinin sonda ulaşacakları büyük hedefleri vardı.
Evrim saraydan kaçtığı sıralarda ortalıkta görünmemek adına saklanmayı başarsa da, Agnusun onu bulup planından bahsetmesiyle, bu yolda beraber devam etmeyi karar almışlardı. Ne de olsa, rüya gibi hayatını, kraliçeliği elinden alınmış bir Evrim vardı ortada. Bunu o kraliçe bozuntusunun yanına bırakmam diye yemin içmiş bir Evrim. Agnusun gücü aşikardı lakin, yanında bulunan bu kadınla aynı maksadı taşımaları onları amaçlarına çabuk ulaştıracaktı.

"Benim artık sabrım kalmadı Agnus, söylesene daha ne kadar bekleyeceğiz ki?". Diyen Evrimin sesi oldukça sabırsızdı, keza istediği tek şey yine kraliçe tahtına tekrar kurulmaktı. Bu vatı ona veren Agnustu sonuçta, intikamlarını almalarının yanı sıra, karlı çıkmaları da büyük avantajları olacaktı.

"Senin aklınla harekete geçtiğimde neler olduğunu hatırlatmamı istemezsin değil mi?" Diyerek oturduğu sandalyeye yayılan Agnusun bakışları Evrim üzerinde dolandı kısa sürelik saniyeler için.

"Olacakların ters tepeceğini nerden bile bilirdim ki, bak sende o kızın gücü olsun, kolyesi olsun farkındasın her şeyin. Benim planlarım dışında senin de gücünü etkisiz hale getirmeyi başardı." Agnus elinin altında ne var ne yok sinirle etrafa saçarken, bir anda ayaklanarak Evrimin koluna yapıştı.

"Kapa çeneni, daha hiç bir şey yapmadım ona, ama yapacağım. Bugün ve ya yarın, kurmuş olduğu tüm düzeni onların başına yıkacağım! Hazırlıklı ol !" Yüzlerinde oluşan sinsi ifade fazlasıyla ürkütücü görünüyordu, zira biri ihtişamlı hayatını, diğeri yarım kalan sevdasının intikamını almak istiyordu..

🌊🌊🌊

Sarayın güzeller güzeli kraliçesi günü günden büyüyen gücünün ve o gücün tenine kattığı pırıltıdan bihaberdi. Bir aydan fazla süre geçmiş ve geçen her günün ortasında Eva ile birlikte gücünü daha iyi kullanmak için çalışmalar yapmıştı ve sonuç belliydi.

O tüm gücüyle ihtişamıyla, güzelliği ile herkesi kendine hayran bırakıyordu, kendisi bunu kabul etmese bile çoğu insan bunun en ala farkındaydı. Genç kadının içinde endişe ve kuşgunun tohumları hep cücermekteydi, nitekim istediği tek şey onları bekleyen tehlikeden bir an önce halkını ve evrenini kurtarmak sakin huzur dolu yaşamlarına devam etmelerini sağlamaktı. Bir yandan da çok mutluydu, zira halkı artık fakirlik nedir bilmez, evren üzerindeki dağılmış kara bulutlar yerini açık maviliyin pırıltılı ışıkları almıştı. Herkes mutluydu, sevinçliydi ama onları bekleyen tehlikeden habersizdi.

Açık pencere önünde ince saten sabahlığı ile durmaya devam eden Eftalya daldığı düşüncelerden üşüdüğünün bile farkına varamamıştı, hatta açılan kapının bile. Bir anda sağ omuzunda hissettiği tüy kadar hafifliğindeki öpücük, burnuna dolan muazzam koku sayesinde canına can katan adamın geldiğini anlaması bir olmuştu. Dudağına anında yer edinen gülümsemeyle beraber sevdiği adama döndü ve huzur bulduğu mabedine sokulmayı ihmal etmedi.

Eftalya Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin