7.Bölüm: Oyun

3.2K 128 2
                                    

____ 1 hafta sonra

"Rosa Biancha."

Genç kadın sesini duydugu gibi ayağa kalktığında polis kadın kendisine gülümsedi.

"Tahliye oldun." Nare mutluluktan bir kaç damla akıtırken hızla kadını takip etti.

Ne olmuştu? Nasıl olmuştu? Gerçek suçlu yakalanmış olmalıydı.

Genç kadın gülümserken, polis dışarı çıkana kadar Nare'ye eşlik etmişti.

Kapılar açıldığında Nare arkasına bakmadan dışarı çıktı. Güneş gözlerini ve tenini yaksada bu hisse bile razıydı.

Karşısında duran siyah arabadan Poyraz indiğinde birkaç adım sendeledi Nare.

Adam güneş gözlüklerini çıkarıp gülümsedi.

"Bir teşekkürünü hak ettim gibi?"

"Senin yüzünden ordaydım."

"Bana suç atmaktan vazgeç ve seni almaya geldiğim için şükret. Normalde bir teklifi sadece bir kez yaparım ama tekrar karşımda ağlamanı istemiyorum. Benimle geliyor musun yoksa başına gelebilecek her olayın sorumluluğunu kabul ediyor musun?"

Nare güçlü görünmeye çalıştı. Acele bir karar vermek yada kötü günler geçirmek istemiyordu.

Tek istediği huzurdu. Eski hayatıydı.

"Üç, iki.." karışındaki adam geriye doğru sayarken Nare elleriyle durmasını işaret etti.

"Geliyorum. Sadece sen her şeyi düzeltip her ne sorunun varsa halledene kadar. Sonra seni bir daha görmek istemiyorum."

"Sana meraklı değilim. Emin ol. Ayrıca bana numarasını veren bir kadına göre fazla iddialısın."

Nare şaşkınlıkla adama baktı. Numarayı almasına rağmen kendisini aramamıştı.

"Dedim ya, teklifi sadece bir kez yaparım." Poyraz, göz kırptığında Nare göz devirdi. Adamın gözü kızın yırtık dolu gömleğine kaydığında pahalı ceketini çıkarıp kızın omuzlarına örttü.

"Hadi bin." Poyraz arabaya ilerlerken Nare daha kötü ne olabilir diye düşündü. Iki haftadır yıkanmıyor ve tehlikeli işler yapan bir yabancıyla yeni bir maceraya atılıyordu. Her an her şey olabilir diye hatırlattı kendine.

Genç kadın arka koltuğa oturup gözlerini kapattı. Öne oturmaya çekinmişti. Doğru düzgün yemek yememişti ve pislik içindeydi. Kötü koktuğuna adı gibi emindi.

Ön koltuktaki adam arabayı çalıştırdığında Nare, hızla kemerini taktı.

"Seninleyken bir şekilde sonum ölüm olacakmış geliyor." Genç adam gülümsedi.

"Uzun yaşayacağına söz veremem. Ama iyi araba kullanırım merak etme."

Adam tekrar gaza yüklendiğinde Nare oflayarak gözlerini daha sıkı yumdu.

________

Kendini tekrar beyaz villanın önünde bulurken temiz havayı son kez içine çekiyormuş gibi derince soludu.

"Giray malikanesine hoşgeldin Rosa."

"Nare'yi kullanıyorum."

Poyraz onaylarken bahçe kapısını açtı ve devasa büyüklüktedi giriş kapısına yöneldi.
Evin kapısı bile kendisinin iki katıydı.

"Hiç olmazsa evden eşyalarımı alsaydım."

"Bir işi yapmadan en ince ayrıntısına kadar planlarım."

KARANLIK PRENSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin