KARANLIK PRENS

20.Bölüm:Yapman gereken

Hikayemizin daha fazla insana ulaşması ve bizi desteklemek için lütfen yıldız atmayı ve yorum yapmayı unutmayın ⭐✔

Sizi Seviyoruz kızçeler, iyi okumalar

Zeynep ve Dilara

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

"Benden gitmemi mi istiyorsun?"

"Seni tehlikeye atmam. Bir kaç hafta müştemilatta kal. En azından ikinizde toparlanana kadar."

"Peki, öyle olsun." Nare gözlerinin dolmadığını umarak gülümsemeye çalıştı.

Adamın kendisi için korktuğunu sanmıştı, oysa adamın hissettiği tek duygu suçluluktu.

"Bir kaç güne uçuşum var. Tuana yemeklerini yapar ve müştemilata geçmene yardım eder."

"Ben?"

"Ne sen?"

"Ben gelmiyecek miyim?" Poyraz gülmemek için kendini sıktı.

"Deren artık daha iyi, onunla yapmamız gereken işler var."

"O gelince pabucum dama atıldı demek."

"Bu ne demek, seninle bir takım değiliz. Hiç bir şey değiliz. Seninle yolculuğumuzun sebebini sende biliyorsun."

"Biliyorum."

"Bir daha Deren'i kıskanmak gibi bir hata yapma. Beni rahatsız ediyorsun."

"Seni rahatsız mı ediyorum!? O kadın beni vurdu ve seni benmi rahatsız ediyorum?"

Deren gülerek odaya geldiğinde Nare korkuyla bir kaç adım geri gitti.

"Benden korkma Rosa. Adli tıp geldi. Babamın o gün sabah öldürüldüğü ve seninle bir ilgisi olmadığı ortaya cıktı."

"Senden korkmuyorum."

"Neden saklanıyorsun o zaman?"

"Yeter Deren." Poyraz kızı susturduğunda ikili birlikte odadan çıkmıştı.

Nare arkalarından sinirle kapıyı kapatıp göz yaşlarını serbest bıraktı.

Aklında dolaşan tek düşünce bu adamdan nefret ettiğiydi. Yanındaki kadındanda.

Tüm duygularıyla boğuşamayacak kadar yorgundu. Tek isteği annesini arayıp onu kurtarmasını istemekti. Annesinin omzunda uyuyup tüm bu kötülüklerden kurtulmak.

_____

Nare ertesi sabah uyandığında Tuana çoktan kalkmış kahvaltıyı hazırlamıştı bile.

"Günaydın." Tuana tatlı bir ifadeyle gülümseyip kadına yanaştı.

"Günaydın Nare."

"Erkencisin."

"Normalde erken kalkarım, ama şimdi iki evi idare etmek için biraz daha erken kalktım."

"Sana yük oluyorum."

"Bana yük olmuyorsun. Bu benim görevim." Nare gülümsemeye çalışıp odasındaki küçük koltuğa oturdu.

"Kıyafetlerini erken saatte müştelimata götürdüm. Nişanlın Poyraz, özel olarak beni çağırdı kıyafetlerin için. Sanırım seni kıskanıyor, iç çamaşırlarına başka bir erkek dokunsa hepimizi yakardı."

Nare olayı anlayınca gülümsemeye çalıştı.

"Evet, nişanlım kıskanç."

"Bu arada iyice dinlen, yarın akşam özel misafirler geliyormuş."