KARANLIK PRENS

14.Bölüm: Hayatını Mahvettim

"Bende bu plana dahil miyim?"

"Sen bu planın en önemli kısmısın."

"Nasıl yani?" Nare korkuyla kahvesinden bir yudum aldı. Poyraz Bu takım olayını fazla abartmıştı.

"Orasını bana bırak."

"Mafya arkadaşlarından yardım alsana."

"Tabi alayım, onlara bana verdikleri hediye silahları, para kazanmak için daha pahalı fiyata satacağımıda söylememi ister misin? Sonrasında anlımıza kurşun yemeyi?"

"Bence daha ucuz bir hediye alabilirsin."

"Sanırım birileri ona silah kullanmayı öğretmemi istemiyor."

Nare sıkıntıyla ofladı. Poyraz asla evet dışında bir cevap kabul etmiyor ve istediğini bir şekilde alıyordu.

"Peki, plan ne?"

____

"O elbiseyi hayatta giymem."

"Hayatta asla, asla deme Rosa."
Poyraz elindeki mini elbise ile gülümserken Nare dudaklarını birbirine bastırdı.

"Gerçekten ünlü gibi mi davranacağım?"

"Aynen öyle. Ona güvenlikten geçmek istemediğini söyle ve biraz bağır. Sonrasında ise elimizi kolumuzu sallayıp otelden çıkacağız söz."

"Neden başımıza kötü şeyler geleceğini düşünüyorum?"

"Sakin ol, bu hikayedeki rolümü biliyor musun?"

Nare merakla başını iki yana salladı.

"Neymiş?"

Genç adam siyah güneş gözlüklerini takıp karizmatik bir şekilde gülümsedi.

"Tabikide senin koruman olacağım."

"Şaka olduğunu söyle lütfen."

"Sızlanmayı bırakıp üzerini giyinsen iyi olur aşağıda seni bekliyorum."

"Peki elimizde silahlarla bu otelden nasıl çıkarız?" Poyraz silah dolu çantayı tek hamlede eline aldı.

"Buradan çıkmak basit, sen sadece giyin."

Poyraz itiraz istemeyen sesiyle odadan çıkarken Nare bıkkınca elbiseyi üzerine tuttu.

Kalçalarını zor kapatması bir yana daha çok dikkat çekmesi mümkünmüş gibi bir de simliydi.
Poyraz ne zaman kıza kendi fikirlerini soracaktı acaba?

Hızla üzerine elbiseyi geçirip saçlarını saldı ve hafif bir makyaj yaptı.
Tüm rujlar kırmızı olduğu için ruju es geçmişti, daha fazla dikkat çekmek istemiyordu.

Küçük el çantasını alıp aşağı indiğinde üzerindeki bir kaç bakışı umursamadan poyrazın yanına yürüdü.

Poyraz sigarasını yere atıp ayağıyla ezerken kızı farketmesiyle dudakları yukarı kıvrıldı.
Bakışları güzel yüzden aşağıya doğru inerken çıplak bacaklarda bir süre oyalanmıştı.
Elbiseyi çok mu kısa seçmişti?

"Mini elbisenin bile bir adabı olmalı!"
Nare kaşları çatık bir şekilde söylenirken poyraz içinden kendine kızarak arabanın kapısını açtı.

"Yanından bir saniye bile ayrılmayacağıma emin olabilirsin."

Kısalığı neden umrundaydı ki kızın fiziği güzeldi yüzü ise ondan güzel.
İşleri için bu yeterde artardı.

İkili arabaya geçtiğinde Nare sırayla dizilmiş kafeleri izlerken konuştu.

"Bu işten benim çıkarım ne olacak?"