27.Bölüm: Sergi

2.4K 109 8
                                    

Yıldızlamayı ve yorum yapmayı unutmayınnnnnn 😍💖

(Multi Nare nin kombini)

______


Genç kadın barın önünde oturduğu kaldırım taşında bir nevi hayatı sorgularken ayaklarını şimdiden sıkmaya başlayan topuklu ayakkabılarını çıkardı.

Daha önce hiç bu kadar çaresiz ve evsiz hissetmemişti kendini.

Içeri girmezdi. Poyraz kendisini kovmaktan beter etmişti. Ailesinin yanına gitmesi her şeyi maf ederdi, yada arkadaşları çaresizlik içinde beklerken utanarak Mahir'i aradı.

"Rosa, bir sorun mu var?"

"Evet."

"Ne oldu?"

"Yanınıza gelsem ve bana hiç bir şekilde ne oldu diye sormasanız olur mu?"

"Tabiki Rosa. Bardan bir kaç metre ötedeki marketteyim. Istersen seni alırım."

"Siz alışverişinize devam edin. Ben gelirim."

Nare utancından ağlarken kendini toparlamaya çalıştı. Ayakkabılarınıda bir çırpıda giyip yola koyuldu genç kadın.

______

"Evinizde yeterince tuval ve boya var değil mi?"

"Hemde istemeyeceğin kadar, neden ki?"

"Başka resimler yapmak istiyorum."

"Ama çizimlerin çok güzeldi."

"İçime sinmediler."

"Soru sormamamı istemediğin için sorgulamıyorum. Yarın sabaha yetişir mi?"

Nare başıyla onaylayıp yolu izlemeye devam etti. Genç adam kadına baktığında gözünden akan yaşları görünce üzülmüştü.

"Arabayı kenara çekmemi ister misin Nare, sakinleşmeye ihtiyacın var gibi."

"Çok iyi olur."

______

Kısa bir moladan sonra adamın evine vardıklarında Nare utançla salondaki koltuğa oturdu.

"Kahve?"

"Aslında sadece çizim yapmak istiyorum."

Mahir başıyla onaylayıp kadına kalkması için işaret verdi. Tuvallerle dolu büyük odaya girdiklerinde Nare hızla boyaları hazırlamaya başladı.

"Sabah dokuzda evden çıkmış oluruz. Sana bol şans."

"Sağolun, her şey için."

"Lafı bile olmaz." Adam odadan çıktığında Nare telefonunu eline alıp kontrol etti. Arayan yada soran yoktu. Sinirle telefonunu kapatıp çizmeye başladı.

______ 08.20

"Rosa?" Genç kadın ağıran boynunu resminden kaldırdı.

"Merhaba."

"Çizimler bitti mi?"

"Evet, onları inceliyordum." Adam bir öncekilerden çok daha farklı görünen resimleri inceledi.

"Çok iyi iş çıkarmışsın. Kesinlikle öğrencim olmalısın."

"Teşekkür ederim." Nare ağıran boynunu tutup ayağa kalktı.

"Elbisen boya olmuş." Nare adamın cümlesi ile maf olmuş elbisesine baktı.

"Evet, biraz."

"Evine gideriz ilk, üzerini.." Nare adamın cümlesini bitirmesine izin vermedi.

"Ev olmaz."

"Pekala o halde alışverişe gideriz."

"Olmaz."

"Lütfen Rosa. Konu kapandı. Mutfakta seni bekliyorum. Kahvaltı hazır."

_______

Nare tatlı giysileri ile ordan oraya koştururken gelmeye başlayan misafirler küçük bir çocuk gibi koşuşturup ordan oraya konan kadını izliyordu.

Nare topuz yaptığı saçı, makyajsız yüzü ve etekli şirin takımı ile kuğu gibiydi.

"Rosa, buraya gel. Sanki bu resim yamuk asılmış gibi." Nare, Mahir'in sesi ile ayarladığı tabloyu bırakıp oraya koştu.

_____

"Haber yok mu?" Poyraz kan çanağı tutmuş gözlerle içmeye devam ederken odasına giren Deren sinirle elinden içkisini aldı.

"Saçmalıyorsun Poyraz. Bu ne hal!"

"Hâlâ Nare'den bir haber yok."

"Göründüğünden çok daha sinsi. Gidecek bir yer bulmuştur. Kalk artık."
Deren koluna girmeye çalıştığında Poyraz kadını itledi.

"Rahat bırak beni." Deren sinirle deri koltuğa oturdu. Poyraz'ın ısrarla çalan telefonunuda açtı.

"Aylın Hanım?"

"Nasılsın prensesim."

"Iyiyim. Ya siz?"

"Bende iyiyim Nare'nin sergisine geldik. Harun, Poyraz'ı sorup duruyor. Gelmiyecek mi? Nare'de yanlız kaldı burda."

"Yola çıktı bile." Deren telefonu kapatıp gülümsedi.

"Kendini hırpalama. Benim dediğim oldu. Seninki sergideymiş."

"Nasıl olur?"

"Nerden bileyim ben. Hadi gidelim. Sonra Harun Bey siz nişanımı attınız diye başının etini  yiyip durmasın."

Poyraz biraz mutluluk ve fazlaca sinir ile oturduğu yerden kalktı. Cebinden çıkardığı arabanın anahtarlarını Deren'e fırlattı.

"Sen kullan."

____

Poyraz sergiye girdiğinde bir portrenin başında tatlı kıyafetleriyle dikilmiş Nare'yi görünce gülümseyip, saatler sonra rahatça nefesini vermişti.

Sergideki bu koşuşturan hali, ve üzerinde oldukça tatlı duran eteği, onu ilk tanıştıkları güne götürmüştü.

Yavaş adımlarla kadının yanına ilerlediğinde Nare kendisini fark etmiş ve bir kaç adım geri gitmişti.

"Tüm gece neredeydin?"

Nare cevap vermedi. Adamın yanından uzaklaşacagı sırada Poyraz elini tutup kadını kendisine çekti.

"Seni ilgilendirmez. Önce kovup sonra beni merak mı ettin?"

"Seni kovmadım. Gideceğini tahmin etmemiştim."

"Ne sanıyordun, soğukta seni kapıda bekliyeceğimi mi?"

"Bir şey sanmadım. Nerede kaldın, üzerini bile değiştirmişsin."

"Sa-na-ne!"

"Casursun Nare, ama uzatma ve bana cevap ver."

"Rahat bırak beni. Artık sözüne zerre güvenmediğimi bil, yeter."

Nare kendisini tutan elden kurtarıp Aylın hanımların yanına ilerledi.

_______

Yaşlı bir kadın, serginin açılışını yapıp, sergi özel resmini açık arttırmada satmak için açarken Nare merakla resme bakmaya çalıştı.

Gördüğü şeyle şok olması uzun sürmemişti.

Hasan'ın yerde yatan kanlı bedeni, ve bedenin karşısında elleri ağzında duran, şaşkınca ağlayan kendisi.

Resim aşırı gerçekçi bir şekilde karşısında dururken Nare bulanan midesi ve dolan gözleri ile salondan koşarak çıktı.

KARANLIK PRENSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin