“Anne Poyraz nerede?”
“Babanla arka bahçede mangal yakıyorlar kızım. Güneş uyudu mu?”
“Çoktan. Rize havası çarptı bizimkini.”
“Havası bile organik ey güzel memleketim.”
Nare gülerek annesine sarıldığında tezgahtaki börekleri farkederek sevinçle konuştu.
“Leyla sultan en sevdiğim böreklerden yapmışsın!”
“Yeme sakın, Poyraz oğlum tatsın diye ellerimle açtım.”
“Bir tabak şeyi nasıl yiyecek?”
“İstediği kadar yesin kalırsa sen yersin.”
“Hey o mu emziriyor ben mi?!”
“Ne kaynatıyorsunuz hanımlar?”
Poyraz mutfağa girdiğinde eski evin dar ve alçak kapısından eğilmek zorunda kalmıştı.
Nare ise uzun boylu adama gülümseyerek konuştu.
“Leyla sultan böreklerinden yedirmiyor.”
“Neden anne?”
“Sana yaptım oğlum. Nare zamanında çok yedi boşver sen onu, çekinme al götür.”
Poyraz gülerek bir tabak böreği aldığında tadına bakarak hayranlıkla sırıttı.
“Anne bu ne, şaheser yaratmışsın.”
“Ee italyada bulamazsın bu otlu böreği, ecnebiler yapmaz.”
“Ellerine sağlık mükemmel olmuş.”
Leyla Hanım gülümseyerek mutfaktan çıkarken Nare böreğe uzandı fakat Poyraz yavaşça eline vurarak tabağı sahiplenmişti.
“Sende mi?”
“Duymadın mı kayınvalidem benim için yapmış.”
Nare gözlerini kırpıştırarak dudaklarını ıslatırken Poyraz göz devirdi.
“İşini nasılda biliyorsun... Bakma bana öyle dayanamam.”
Poyraz hayranlıkla kadına bakarken elindeki böreği uzatarak elleriyle yedirdi.
“Burası bana çok iyi geldi Nare. Ben hayatım boyunca hep bu sıcaklığı aradım...”
Nare kocasına sarıldığında dağınık saçlarına şefkatli bir öpücük bırakmıştı.
“Şş senin ailen benim artık. Biziz.”
“Siz benim her şeyimsiniz.”
İkili gülümserken Güneşin ağlamasıyla ayrılmışlardı.
“Daha seni uyuttum sayılır...”
“Mangalın kokusunu aldı benim kızım.”
Poyraz odaya giderken tahta beşikte yatan bebeği özenle kucağına aldı.
Doğalı bir ay olmasına rağmen annesi gibi minyon olduğu için hala bir yerini incitecek diye korkuyor her hareketinde narin olmaya çalışıyordu.
“Et yemek için yedi ay daha beklemelisin prenses.”
Güneş babasının göğsünde tekrar gözlerini kapatırken gülümseyerek uykuya dalmıştı bile.
“Bir tek senin kucağında susuyor. Şimdiden en çok babasını seveceği belli.”
Nare iksini izleyip homurdanırken Poyraz kızını tekrar beşiğe bırakmıştı.
“Sıra sende...”
Poyraz yaklaşırken genç kadın bir iki adım geriledi fakat sırtı duvarla buluşmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK PRENS
Romance"Hanımefendi! Hey... ??" Uzanmaya çalışırken kolunun acısıyla inledi ve kadife kırmızısı zarfı yırttı genç adam. Costa büyük salonundaki resim sergisine davetlisiniz. Saat: 21:00 ~Rosa Bianchi _______ Poyraz Giray. Onun için hangi tanım uygundu...
