Forbidden Desire

Chapter 36: ENGAGEMENT

Mervy's POV

NGAYON ang araw ng ANNOUNCEMENT at engagement nila jai. Pero malapit nag magsimula pero ito parin ako nakahiga. Walang balak kumilos. Kahapon kopa hindi nakakausap si trevs. Nasasaktan parin ako sa nakita ko. Maayos na e! Ayos na! Ayos na talaga. Pero bakit gano'n? Hanggang sa bumukas ang pinto ko at niluwa do'n ang chairman.

"What the hell are you waiting for? A fiesta? A christmas? Get up you fucking ass!" Umupo ako pero nagsakita ako.

" 'Lo? Can you just cancel the announcement?" Mahinang boses ko.

"What? What the hell are you saying!" Sigaw nito.

" 'Lo, ang sakit po. Apo niyo po ako hindi niyo po ako tauhan na hawak sa leeg. Hindi ako isang puppet na kung anong gusto niyong ipautos gagawin ko. Tao po ako nasasaktan, nakakaramdam ng sakit. Hayaan niyo nalang po kami ni trevvi." Umiiyak na sabi ko.

" Too late. Pumayag na si Mr. Jacinto na makipag divorse sayo. Tomorrow ay darating ang atty na hahawak sa papeles." Mas lalong tumulo ang luha ko.

Bakit mo nagagawa to sakin trevvi? Anong kasalanan ko?

"That's why the announcement is still on. Hindi ko ito ica-cancel dahil darating ang lahat ng ka business partner natin. At ang mga director."

" Lolo, ayoko po. Hindi po ako magaaral ng medikasyon. Ayoko po. Ayoko pong ihandle ang hospital natin." Umiiyak na sabi ko.

" Mervy! Ito ang igaganti mo sa amin! Pinalaki ka namin. Once na tinalikuran mo ang pamilya natin para sa lalaking iyon! Itatakwil kita bilang stone! Wala akong apong tulad mo! At tatandaan mo gagawin ko lahat para maghirap ang pamilya ng lalaking 'yon." Umiiling lang ako.

Hindi pwede. I need to choice. Bakit ang sakit! Ang sakit sakit. Naluhod nalang ako. Hindi ko aakalaing ang dinanas ng kapatid ko noon. Mararanasan ko ngayon.

"L-lolo i just have a favor." Sabi ko.

"If bang tatapusin ko ang relasyon namin ni trevvi? You will let his family alone? I will study medicine, just let them go." Nakayuko kong sabi.

" Ofcourse, basta susunod ka sa lahat nang gusto ko." Tumango ako.

"Good then. Magbihis kana. Hinihintay kana nila." Tumango lang ako ulit.

Naglakad ako patungong banyo na parang walang buhay. Para akong isang lantang gulay na walang kabuhay buhay. Habang nasa ilalim ng shower ay naalala ko ang mga alaala namin magkasama ni trevvi.

"Mahal kita mervy."

"Lalaban tayo. Hindi kita iiwan.."

" Magsasama tayo habang buhay babe.."

" Ikaw ang unang uling mamahalin ko mervy. Mahal kita..."

Habang inaalala ang mga laging sinasabi ni trevvi sakin hindi ko napansin na naluha na pala ako. Hanggang sa nakita kona sa paningin ko si trevvi na nakangiti. Wala nang mas sasakit pa dito. Buhay ako pero parang patay ang buong katawan ko. Para akong robot, baterya nalang nagpapagana sa akin.

Hanggang sa maalala ko na naman ang isang katagang sinabi ni trevvi noon.

"Ikaw lang ang gusto kong makasama hanggang sa pagtanda. Kasama nang mga anak natin.."

Pumikit ako at umiyak. Nang mapagdesisyunan ko nang lumabas ng banyo ay lumabas ako. Nagbihis ng mabilisan. Nang tignan ko ang phone ko. Wala man text galing sa kanya. Kahit tawag man lang. Miss na kita babe..

Pagbaba ko ng sala agad ko silang nakita doon.naghihintay sila. Halos may ngiti sila sa labi. Pero kaya ko bang talikuran ang kasiyahan ko para sa pamilya ko? Oh kaya kobang iwan ang pamilya ko para sa isang lalaki? Paano ang ate ko? Hindi ko makikita lalaki ang anak niya.

Magiging malungkot siya. Ayoko naman mangyari iyon. Pero mas ayoko naman mangyari na magkahiwalay kami ni trevvi. Bakit ba kasi hindi nalang pwedeng maging maayos ang lahat.

Pagsakay namin ng saksakyan dumaretso ako sa likod. Umupo naman sa tabi ko si jai.

"Mervy." Ngiti nitong sabi.

"Hm?"

"I know your not okay." Hindi ka iiyak mervy. Huwag na huwag.

" I'm fine jai. No need to worry. I'll just accept the reality that me and trevvi not meant to be. I am accepting the truth. This is the best for us." Sabi ko.

" Are you sure? Are ready to faced the real world of ours?" Tumango ako.

" I can do it jai." Ngiting sabi ko.

Deep inside. I'm hurting as fuck. Inside me im in pain. The pain is visible to me now. Hindi man nila nakikita sa labas kong anyo pero nababasag na ako ng pakonti konti sa loob.

Tumingin lang ako sa labas at nginitian ang lahat ng punong makikita ko. Malapit na tayong maghiwalay trevvi. Sobrang mamimiss kita.

Pagrating namin sa hotel. Agad kaming pumasok at pumyesto sa harapan. May nakahanda nant mga chair doon. At ang emcee ready na din.

Naghintay kami ng konti hanggang sa nagdatingan ang mga bisita at mga lalaking naka lab coat. Mga doktor. At mga business man. Naka business attire naman ang mga ito.

Pag may ngumingiti sa akin nginingitian ko lang sila. Hanggang sa magsalita na ang emcee.

"Good evening everyone! Ngayon ay masasaksihan natin ang dalawang malapit ng ikasal. Let's welcome Mr. Michael dylan ferrer and Ms. Jayiee stone!" Ngumiti ako. At nagpalakpak dahil tumayo ang dalawa.

Hawak ni jai ang maumbok nitong tiyan. I'm envy her. She have all now. Tama si lolo, successful na siya. While me? Pariwala parin ang buhay.

Ngumiti sila sa mga tao. Hanggang sa magsalita si lolo.

"Inbitado kayo sa nalalapit nilang kasal. Lahat kayo ay imbitado. At buntis na ang apo kong si jayiee." Nagpalakpakan ulit ang mga tao. Tapos halos sinisigaw nila ang salitang 'congrats'

After ma-annouced iyon ay dumako ang tingin ni lolo sa akin. This is it. Ako naman. Hinawakan ako sa kamay ni jai. Pinapalakas na naman niya ang loob ko.

"We're celebrating double celebrating now. My granchild, mervy stone. He is gonna marry sooner." Napatayo ako dahil sa narinig ko.

What?! Ano! What?! Anong kasal! Magsasalita na sana ako nang magslaita ulit ito.

"Let's welcome Ms. Ara aguillon! The soon to bride." Mas nagulat ako.

No! Hindi ito mangyayari! Kita ko si ara na nakangiti na naglalakad sa ilalim. Hanggang sa makaupo ito sa tabi ko.

"Hi, mervy."

"They going to wed after dylan and jayiee wedding. I hope makadalo din kayong lahat!" Sigaw ni lolo.

No! No! Ang sabi ipapakilala lang na tagapagmana ako! Ano ito? Bakit may ganito.

Tumayo si ara kaya napatayo kami. Nang sabihin ng photographer na ngumiti ay ngumiti. Hinakbayan ko din si ara na parang talaga gusto ko ang engagement na ito! They betrayed me again. They fooled me again!

After the picture taking. I saw a man. Nakatayo ito sa malayo. Hindi ko makita ang mukha niya pero makamask ito na itim at cup. But i know him!

Trevvi!