Forbidden Desire

Chapter 42

Mervy's POV

BREAK TIME ko. Sabi ko nga. Umiikot ang buhay ko sa trabaho nalang. Pero dahil sa langyang lalaking to. Masyado na naman gumulo ang buhay ko. Hindi ko din alam paano kami naging magkaclosed. Basta ang alam ko. Araw araw at uma umaga ay nasa hospital siya para samahan akong kumain ng lunch at syempre para bulubugin ang buhay ko.

"Ano na naman bang ginagawa mo dito cole?" Taray na tanung ko sa kanya.

" Inahatiran kita ng lunch mo. Luto ko 'yan." Napatanga ako na nakatingin sa kanya.

" 'Yon totoo cole? Tatay kita? Shuta ka?" Sabi ko rito pero umupo din ako at tinignan ang dala dala niya.

"Hahahahah. Pwede rin, dok. Tawagin mo ako, dy cole." I rolled my eyes sa tinuran niya.

"Cole." Tawag ko rito.

"Hm?" Ngiting sabi niya dito. Habang pinagpatuloy ang ginagawa niyang.

"Ayokong makasanayan na lagi kang nand'yan. Na lagi mo akong aatiran ng pagkain." Seryosong sabi ko.

" Edi masanay kalang. Aatiran kita lagi ng pagkain." Nakangiti nitong sabi sakin. Maloloka ata ako.

"Shuta ka! Ang gusto kong sabihin ay, tigilan mona tong ganito. What i mean is, baka naabala na kita. CEO ka diba? Wala kabang ginagawa?" Sagot ko habang sumusubo ng kanin.

Ngina talaga. At alam niya pa talaga lahat ng favorite food ko. Nilagang itlog iyon may sabaw pa. Tapos pritong itlog hindi masyadong prito din. At hotdog. Breakfast dinala niya.

"At kanino mo nalaman mga to?" Turo ko sa mga ulam.

"Sa kapatid mo. Pumunta pa ako sa inyo para alamin 'yan." Nasa sarili pa naman ako. Kaya mo to mervy.

"Myghad! Kumain kana d'yan at lumayas kana. May pasyente pa akong titignan." Sabi ko.

" Bawal ako magstay dito, mervs? Kahit sa opisina mo lang." What the?!

" Loko kaba? Wala kabang kompanyang pinapasukan ha?! Pag ito nalaman ni dylan. Lagot ka." Sagot ko.

" Ayoko mona sa company. Umuwi kasi dad, magrarap na naman 'yon kasama ni mommy tas isama mopa ang kuya kong ugok. Dito mona ako." Umiiling na kumakain ako.

" Whatever, cole."

" What time your off?" Tinaasan ko ito nang kilay.

" Why do you ask?" Taray na tanung ko.

" Labas tayo mamaya. " Saan naman kaya ako dadalhin ng lalaking to.

" Where?"

"Bar."

"Bar?! Ano tayo teenage? Mygosh." Saad ko.

"Teenage lang ba pwedeng pumunta ng bar? Kahit mga adult pwede kaya. " I rolled my eyes again and again.

" Osya." Tumingin ako sa relo ko. "Its time. Maiwan na kita. 10 pm sharp labas ko. Hintayin mo ako sa parking lot." Sabi ko at tumayo.

Inayos ko mona ang doktor robe ko bago maglakad. "Anyway, thanks for the lunch." Ngiting sabi ko.

Kumaway lang ito. Napapailing ako na pumunta ng banyo para magtooth brush. Pang 1 week na ata ni cole to. 1 week na niya ako binubulabog. At sa tumatagal nagiging mas closed kami. Parang kapatid na din ang turing ko sa kanya. Parang nakakatanda ko siyang kuya. Bakit ba ngayon lang siya dumating sa buhay ko? After magsipilyo ay agad kong pinuntahan 'yon pasyente ko na naconfine.

"Hi po, lolo. Kamusta pakiramdam niyo po?" Tanung ko.

Uupo sana ito kaso inangat ko ang kamay niya para hindi na ito gumalaw pa. " 'Wag po monang gagalaw ha. Bawal pa po." Sabi ko.

"Maayos naman ang pakiramdam ko dok. Medyo hindi lang makagalaw dahil nanakit pa buong katawa ko." Tumango ako.

" Iniinom niyo ba ang gamot niyo?" Tanung ko ulit.

" Opo dok. "

" Mabuti kung gano'n. Sa susunod po lolo, sundin niyo na po ang bilin ng apo niyo para hindi po kayo mapagod at hindi kayo madala dito. " Tumango naman ito.

" Sige po. Maiwan ko po mona kayo. "

"Salamat po dok." Nginitian ko lang ito.

Pumunta ako nurse station. "Nurse cha." Tawag ko rito.

"Yes po dok mervs." Sagot nito.

"Pinainom mo ba ng gamot 'yon lolo sa number 65 room?" Tanung ko.

" Yes po dok. Pagkatapos niya pong kumain kanina pinainom po namin siya ni chin ng gamot at vitamins.

"Bakit parang walang dumadalaw sa kanya?" Takang tanung ko.

"Hindi ko po alam Dr. Stone pero ang alam ko po galit po daw ang apo niya sa kanya. 'Yon po ang kwento sakin. " Naawa ako para sa matanda na 'yon.

" Pero hindi parin tamang hindi nila dalawin ang lolo niya. "

" Kanina po ay tinawagan namin ang apo ng matandang 'yon. Pero sabi lang nito busy siya at wala siyang time puntahan ang lolo niya. " Kumuyom ang mga kamay ko sa narinig ko.

Hindi ko nalang sinagot si nurse cha at pinuntahan ulit ang matanda. Pagpasok ko nakasandal parin ito at ngayon nagbabasa na ng libro.

"Hi po lolo. Tanung ko lang po? Bakit po hindi kayo dinadalaw dito?" Tanung ko.

"Nako. Busy ang apo kong si trevvi kaya hindi siya makadalaw. Pero dinadalaw naman ako ng apo kong si trina."

" P-po?"

" Ano dok?!"

" Ano pong pangalan ng apo niyo? " Tanung ko.

" Trevvi. " Napapikit ako pero hind ko pinahalata na nabigla ako.

" Hahahahaha. May mali ba dok?" Umiling lang ako.

"Akala ko po hindi kayo dinadalaw. Sige po mauuna na po ako ulit." Tumango ito ulit at ako umalis.

Hindi na naman ako makakapagtrabaho ng maayos nito. Marami naman pangalan na trevvi sa mundo. Hindi lang naman iisa. At nasa london si trevvi! Wala sa pilipinas! Nakakainis. Naghubad ako nang doktor robe at nagbihis. Mag hahalf day ako.

Hinabilin ko din sa mga nurse na aalis ako. Nawalan ako nang ganang magtrabaho. Paglabas ko dumaretso ako parking lot at umuwi.

Paguwi ko si jai na kinuha ang dalang gamit ko.

"Aga mo atang umuwi?" Tinignan ko ito.

" Jai nababaliw na naman ata ako. " Sabi ko.

" Bakit? "

" 'Yon isang pasyente ko kasi. May apo siya na trevvi. Gumulo utak ko ulit." Sabi ko.

" Gago. Hindi ka parin nakakamove on kay trevs? "

" Move on na ako pero sa tuwing may bumibigkas sa pangalan niya. Tumitibok ng mabilis ang puso ko. " Naiiritang sabi ko.

" Isa lang ibig sabibin niyan. " Sabi nito.

" Ano? "

" May nararamdaman kapa sa kanya mervs. Nagmove on kalang. Oo nakalimutan mona siya pero hindi parin siya umaalis sa puso mo. " Turo niya sa puso ko.

" What.. "

" Mahal mo pa siya mervs. 'Wag ka ng magbulag bulatagan.. "