Chapter 31: Between life and death

229 16 0
                                    

Dylan's POV

KASAMA ang mga police. Nagtungo kami nang lumang factory. Ito ang sabi ni jai. Na sumunod kami kasama ang mga police. Tinawagan kona din si luther kanina na papunta na kami kasama nga ang mga police. Pero nang pagpasok namin ay may nakita akong isabf ambulance. Sa isang stretcher ay nakahiga do'n ang kapatid ni jai na si mervy. Pero hinahanap nang mata ko si jai. Si tita juliet naman ay hinuhuli na nang mga police. Pero nang makita ko si luther agad ko itong pinuntahan.

"Si jai?" Nakangiti kong sabi.

"D-dylan." Sagot nito.

"Si jai, luther? Bakit hindi ko siya nakikita? Nasaan siya? " Tanung ko.

" Sinugod si j-jai sa hospital kanina pa." Sagot Nito.

"Huh? Bakit? Napano siya?" Tanung ko parin kahit alam ko nang may nangyari nang masama.

"Ilan b-beses siya---"

"Luther!" Tawag ng isang lalaki.

"Mauuna na kami. Hintayin ka namin sa hospital." Sabi ng lalaki si luther naman tumango lang.

"Malalaman mona ang lahat sa hospital. Tara na sumama kana sa hospital. " Nagpahila lang ako.

Nang makapasok ako sa kotse ko. Pinaharurot ko ito sa hospital. Nang makarating ako agad akong bumaba at pumasok sa loob. Sa waiting area palang ay kita kona ang daddy ni jai. Kasama ang mga tita niya. Yumuko naman ako sa tanda nang pagrerepesto ko sa kanila.

"Critical ang lagay ng anak ko, dylan hijo." Simula nang tatay niya.

Hindi ako nakasagot agad dahil mismo ako ay nagulat. " Hijo, ayos kalang?" Sabi ulit ng papa ni jai. Tumango lang ako ng konti.

Nakarinig naman ako ng pagtakbo. Ang tatlong kaibigan ni jai. Si ate judy, tine at kim. Umiiyak mga ito na tumatakbo sa pagitan namin.

"Tita mar? Si jai po. K-kamusta ang kaibigan namin?" Agad na tanung ni tine.

" Tito? Diba po kaya niya 'yon? Malakas po si jai diba? " Umiiyak naman sabi ni kim.

Si ate judy na umiiyak ng tahimik. "Kakasabi ko lang nga sayo hijo. Critical ang lagay ng anak ko dahil sa ikan putok ng baril ang tumama sa kanya sa likod. Isa sa dibdib, tagiliran at braso. " Lumuha ako nang marinig ko ito.

Pero napahinto kaming lahat dahil sa paglabas ng doktor. Lahat kami ay nakatutok sa kanya. Mula kina tito marvin mula sakin at kina kim. Hinahabangan namin ang sasabihin ng doktor. Sakto naman ang pagdating nina luther kasama ang lalaki kanina.

"So, who's the parents of patient?" Agad naman tumayo si tito marvin at ang isang babaeng mahaba ang buhok at kapareho ng mata ni jai.

"Okay, hindi na po tayo papaligoy ligoy pa Mr. And Mrs. Stone. The patient is 1 month pregnant. " Napatingin ako sa doktor na pagkatulala.

Hindi ko alam ang iisipin ko hanggang sa magsalita ito ulit. "At gusto ko pong malaman niyong, sobrang critical ang lagay ng pasyente ngayon. Kaya papapilihin kopo kayo. But before that, sino po ang tatay ng pasyen---" nakita namin si luther na hinigit ang collar ng doktor.

"Ako ba dok, ginagago mo?! Bakit hindi mo nalang daretsuhin! What happened to her!" Galit na siyaw nito.

" Mahirap ang gagawin operasyon. Kaya mamili na kayo. Ang bata ba sa tiyan oh ang ina. " Doon na dumaloy ang mga luhang pinipigilan ko. Ang mga luhang matagal ko nang pinipigilan.

Napaupo ako at napasabunot sa sarili kong buhok. Paano ako pipili kung pareho silang importante sakin? Ang saya sana kasi magkakaanak na kami. Kaso bakit kailangan sa ganito pang sitwasyon. Bakit kailangan pang maramdaman ni jai to.

"Hijo." Tawag ni tito.

"W-wala na po bang ibang paraan? " Nahihirapan sabi ko.

" H-hindi po pwedeng mamili ako sa dalawa dahil importante po silang pareho. Please dok, do something. I can't lose my child and the mother. Hindi ko po kaya. Gumawa p-po kayo nang paraan. " Umiiyak na sabi ko.

Lumuhod na ako sa harapan niya para lang maisip niyang. Importante ang dalawang buhay nasa loob. At hindi ko makakaya na mawala sila nang pareho.

"Wala nang paraan. Dahil ikakamatay nila pareho ito. Kailangan natin iligtas ang isang buhay . Mahirap man pero kailangan ko din gawin to. " Mas lalong lumakas ang iyak ko.

Hindi pwede. Hindi kailan man ako papayag na mawala sila. Hindi ako pipili. Ikakamatay ko.

"Dylan.."

"Wala akong pipilihin. Buhayin niyo siya. Sagipin n-niyo ang bata nasa sinapupunan niya. " Pagmamakaawa ko.

Umiiling lang ito at pumasok sa loob. Umiiyak lang ako ng umiiyak hanggang sa may isang tao na yumakap sakin.

"Hi? I am jai mother. I am joana. Just pray for her and to your child. I know this is hard for you. But be brave. Be strong. Everything will be fine, hijo. Magdasal ka lang ng magdasal hanggang sa pakinggan ka ng diyos. Maliligtas si jai at ang anak mo." Umiyak lang ako ng umiyak.

Hindi ko alam ang dapat gawin. Kung mawawala sakin si jai mas lalong hindi ko kaya. At kung mawawala man ang baby ay mas masasaktan ako dahil si jai ang masasaktan.

Be brave jai. Don't let our baby died....



Trevvi's POV

KAHARAP ang nakahigang mervy na walang malay. Buong magdamag na siyang ganito na tulog. Ang sabi nh doktor, gigising lang ito. Talagang madami lang dugo ang nawala sa kanya. Pero kinatatakutan ko ang ate jai niya. Kanina ko lang nakilala ang lalaki na dati palang syota ni ate jai. Nagulat kami dahil buntis pala ito. At hindi niya alam kung sino pipiliin. Kung ako 'yon ay baka nahirapan na ako. Pero siya, ang tapang niya.

Mahina ang loob ko pagdating kay mervy. Kaya gumising kana babe. Kailangan ka nang ate mo ngayon. Hihintayin kita hanggang bukas. At sana bukas gising kana para may madamayan naman si dylan. Inooperahan na si ate jayiee ngayon. At sana kayanan niya at ng bata.

Magkakapamankin na tayo babe.

Kaya gumising kana. Kailangan kana talaga nang ate jai mo. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ito. Gumising kana. Miss na kita at kailangan kita. Gising na mahal ko...

Nakulong na si tita juliet pero nakatakas 'yon dalawang magkapatid na sina ara at airra. Pero gagawa ako ng paraan para mahuli sila. Dahil kailangan nilang pagbayaran ang ginawa nila kay ate jai.

Gumising kana, please. ..


Forbidden DesireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon