Chapter 32

229 18 3
                                    

Joana's POV

"ANG tagal kong hinintay na makausap ka ulit jo." Tumalikod ako sa kanya. Ayokong makita niya na may pagtingin parin ako sa kanya.

Masaya ako na nakikita siya ulit. Ilan taon ko siyang hindi nakita. Pero ngayon kitang kita ko siya. Kita siya nang dalawa kong mata. Ang unang lalaking nagpatibok sa puso ko. Ang lalaking minahal ko lang ng sobra. Siya lang.

"Noon, akala ko pinagpalit mo 'ko marvin. Akala ko mas pinili mo si juliet sakin dahil akala ko siya ang mas mahal mo. Nagalit ako sayo dahil ni hindi mo alam naghihirap ako nang panahon pinakasalanan mo si juliet. Pero mas masakit, nakasama mo mula sa pagkabata sina mervy at jai pero naging hindi ka mabuting ama sa kanila." Hinarap ko ito.

" Gusto kong isumbat lahat sayo marvin pero hindi ko magawa dahil alam ko may kasalanan din ako. Hindi ko magawa dahil alam ko naging pabaya din ako. Dapat pala ay hindi nalang kita minahal noon. 'Yon pagmamahal pala na iyon ang ikakasira nang buhay ko." Mapaet na sabi ko sa kanya.

" Sobrang sakit. Nawalay ako sa mga anak ko ng ilan taon. Tapos ngayon nakita kona sila. Nasa hospital naman sila. Bakit ba pinaparusahan ako nang ganito. Naging mabuti ako marvin! Pero hindi deserve ng mga anak natin ang ganito." Umiiyak na sabi ko.

Niyakap ako nito. Dahil wala na akong magawa ay niyakap konalang din siya. Namiss ko siya. Sobrang namiss ko siya. Nang maramdaman kong maayos na ako kumawala na ako sa yakap niya hanggang sa dumating si trevs.

"Tita, tito, gising na po si mervy. Hinahanap niya po si ate jai." Isa pa ang problema namin.

Paano namin sasabihin kay mervy na nasa critical na bagay si jai. Naglakad nalang ako palabas ng rooftop at pinuntahan ang bunso kong anak. Pagpasok ko sa kwarto njya. Nakaupo ito at nakasandal sa head board ng hospital bed.

"Anak." Tawag ko rito.

"Mama. Ayaw nilang sabihin sakin kung nasaan si jai."

"Nasa operation room parin siya." Sabi ko. .

" Bakit?"

" Critical ang lagay nang ate mo. At buntis siya kaya mas mapanganib. Si dylan ay kanina pa naghihintay sa harapan ng operation room. Hindi pa kumakain iyon." Nagaalala kong sabi.

" Mygosh! Wala nabang mas gugulo sa buhay namin? Kamusta ang bata?"

" Critical anak, mamimili tayo kung ang ate mo o ang bata." Nakita ko naman si mervy na napatampal sa noo.

" Wala bang ibang paraan? Ang hirap noon." Umiling lang ako.

" Magiging maayos din ang lahat. Makakaya ni jai 'yon. Masamang damo 'yon kaya hindi siya susuko. Matagal mamamatay ang masamang damo." Napangiti lang ako.

" Gumaling kana para pag gising ng ate mo, magaling kana din. Siya nagligtas sayo."

" Thanks to her.."

Ngumiti nalang ako at ginulo ang buhok nito. Maging maayos kalang jai. Hindi ako magdadalawang isip, buohin ulit ang pamilya natin. Ngayon pang magkakaapo na kami sayo. Maging malakas kang anak. Kaya mo 'yan.

Hindi sumusuko ang mga stone.

Pagsubok lang ito. Kayang kaya natin lagpasan ang lahat ng pagsubok. Hinihintay kana ni dylan.


Mervy's POV

ANG sabi ng doktor. Nasagip daw both. Syempre masaya. Sobra. Magkakaanak na ang lukaret. Pero hindi alam kelan gigising. Well, nagstay siya sa ICU. Nang malaman ni dylan 'yon lumiwanag mukha niya. 2 days na kasing hindi gumigising si jai. Until the day pagpunta namin ng hospital, nakita namin nakaupo si jai sa hospital bed at hinahawakan ang tiyan niyang may umbok na.

"My baby is miracle." Ngiting sabi nito.

"Naloka na." Iling iling na sabi ko.

"How are you feeling?" Tanung ko, pagkalapit ko sa kanya.

"I am fine. Fine dahil alam kong ligtas ang anak ko." Nakangiti nitong sabi.

"Bakit moba kasi ginawa 'yon? Bakit mo sinalo ang dapat sakin? " Takang tanung ko. " Edi dapat sana hindi ka napahamak pati narin ng pamankin ko. " Sabi kopa.

" Psh. Ang bobo minsan no? Malamang para maligtas ka! Ugok ka. " Hahahahaha. Natatawa ako.

" Hahahaha. Galit kana niyan? So ganito pala pag buntis. Agad mainit ang ulo. Nasaan na ang always kalmang si jai.? " Pangaasar ko.

" Psh. Isa pa mervy ha. Itatapon kita kay trevs. At bakit niyo naman sinabi agad kay dylan na buntis ako? "

" Gaga ka? Gaga? Wala ako nang oras na nalaman ni dylan na juntis ka! 'yan eut pa. Gaga ka ha, ang landi landi mo! Ang kati ng pp mo te! Ikalma mo 'yan. 'Yan tuloy, nabuntis ka! Dilig pa more." Hinampas niya ako sa braso kaya napalayo ako sa kanya.

" Ulol! Lasing kami kaya nabuo to. At wala na akong magagawa kung nabuo ang anak ko. Anak ko to at blessing to. " Taray talaga.

" Tangina ka! Sabagay, ang tanda mona kaya kailangan mona talagang magkaanak. " Asar ko sa kanya.

" Ts. "

" Para talagang natulog kalang e no? Kung sigawan mo 'ko parang hindi ka binaril. Barilin kaya kita ulit. Hyper ka sis? Ts, buti talaga nakuha agad 'yon bala sa likod mo kung hindi iyak ng iyak si dy if inowan mo. " Bunganga ko sa kanya.

" Masamang damo ako kaya hindi ko to ikakamatay. "

" Pero hindi mo kinaya. " Saad ko.

" Ikaw kayang barilin? Makakaya mopa pa ba! " Hahahaha.

" Buti talaga hindi tumama sa puso mo 'yon bala. Anyway, ngayon buntis ka dahil sinulot ka ni dy. Anong balak niyo na? Aba hindi pwedeng maghihiwalay parin kayo. Magkakaanak na kayo. " Tinignan lang ako nito.

" Hindi pa kami naguusap. At lalong hindi kopa siya hinaharap. 'Wag kang excited mervs. If papayag siyang pakasalanan ako, edi mas ayos. Kung ayaw naman niya. Panindigan niya ako. At kung hindi parin ako kayang panindigan. Bubuhayin ko magisa ang anak ko. "

" Sino nagsabi hindi kita paninindigan? " Napatingin kami ngayon kay dylan na prente palang nakasandal sa hamba ng pinto ng hospital room.

"Psh. Nasisigurado kang sayo to?" Gaga talaga ang babaeng to.

"Oo. Ako kumuha sa virginity mo jai wala nang iba." Hindi naman papatalo ang tae na to.

"Hello! Expired na kaya sperm cell mo! Kaya nagtataka ako paano mo 'ko nabuntis!"

"What the fuck! " Dylan.

" Expired pa nga. " Natatawang sabi ko.

"Anong akala mo sa sperm cells ko? Pagkain napapanis? " Iritang sabi nito .

" Gano'n na nga siguro?" Saad naman ng kapatid ko.

" Kung gano'n nga. Bakit kita nabuntis?" Mga gaga tss.

"Chamba kalang naman. Baka bagong sperm cells 'yon kaya nabuntis ako." Hays nako.

"Then, i am thankful."

" Thankful my ass, dylan.."

" Oh ano? Tapos na kayo? E kung paguntugin ko kayong dalawa? Ano kayo teenager? Mga loka loka! Ang tanda niyo na pero mga pabebe parin kayo." Saad ko.

" Psh. Bilhan mo ako ng saging." Panimula ni jai.

" How many kilos?" Tanung naman ng isa.

"Hindi mopa ako tinatanung kung anong klaseng saying, dylan." Mygosh.

" Okay. What kind of bananas?" Uto uto.

" I want the round bananas, dylan!"

" Pakening shit! Legit 'yan sister!" Sigaw ko.

I saw dylan naman. Parang sumakit ata ulo niya. Round na saging? May gano'n ba? Buti talaga hindi ako naging babae. Ang weird pag buntis. .

Round na saging pa nga!

Forbidden DesireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon