Jungkook o gün maçtan apar topar çıkarıldığında ben de ne yaptığımı bilmeden koşmuştum peşinden, kimseye haber vermeden okuldan kaçmam başıma epey iş açmıştı. Ama peşinden gittiğim hastanede fiziksel olarak iyi olduğunu öğrenmiştim. Babasıyla doktor koridorda konuşurken dinlemiştim onları. "Annesi vefat etti 2 yıl önce kanserden" demişti babası ,o gün bunun için çok ağlamıştım ben. Doktor "psikolojik destek alması iyi olabilir, üzerinde çok stres olmalı" demişti.
O gün ağlayarak eve döndüğümde anneme anlatmıştım her şeyi. İşte Jungkook, annem sana olan sevgime şahit olmuştu. "Ah" demişti "güzel kızım kendin gibi güzel seviyorsun ama kendini de üzüyorsun" *
Bir bakıştı içimi yakan yıkan kül eden. Ellerimi kaldırıp gözlerimi silecek halim yoktu ama bakışlar onun üzerindeyken kaçtım oradan.
Oksijen zehirdi sanki ciğerlerime, ben böyle olmasını beklememiştim.. Kendi acımı senden dinleyince böyle kötü olmayı beklememiştim.
Biliyor musun Jungkook, sesin hatıralarımdakinden daha güzelmiş...
Arkamda duyduğum ayak seslerine dönmedim. Dönmezsem gider sandım. "Chae?" Sendin biliyorum. En çok da sen gelme istedim en çok da sen gel istedim.
"Efendim?" Dedim sesim gür ve keskin çıkmıştı. Dönüp baktığımda ona yüzü şaşkındı. Elini uzatıp göz yaşlarıma dokundu. Usulca sildi onları. "Ağlama" dedi. "Ben şarkı söylediğimde kıkırdayan kızlara alışığım, böyle derinden bakan yüreklere değil"
Toparlanarak "öff" dedim "kendini bir şey sanma, başka bir şeye ağladım" Cümlemin üstüne kahkaha attı. "Değişiksin" dedi. Gözlerimi devirerek "sen kendine bak" dedim. Gözleri kısılırken "bunu iltifat olarak alıyorum" dedi.
"Hah!" Dedim. Bir süre sadece durup yıldızları izlediğimizde bana yan yan bakıp "Niye şarkı söylemiyorsun Chae? Sesin o kadar kötü mü?" demişti. Dalga geçiyordu. Ama ben gözlerine bakmaya çekinerek " hayır" dedim "ama seninkinin yanında bir hiç"
Şaşırdı. Beklemediğim bir soruyla baktı bana "acaba sen çift kişilikli misin?"
"Hayır" dedim. "Sadece geçmişimle şimdim birbirine karışıyor bu da kafamı karıştırıyor" Gözlerimi yıldızların ışığı altındaki yüzünden çekerek içeriye adımladım.
Ondan hâlâ vazgeçememişim diye tekrarladım kendime. Oydu benim geçmişim şimdim ve o orada olmayacak olsa bile geleceğim.
Kızların yanına doğru yürürken yüzümde sahte ama muzip bir gülümseme belirmişti bile. *****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
