Ne olursa olsun tek bir tünel vardı, karanlık ve yalnız: Benimki; çocukluğumun, gençliğimin, tüm yaşamımın içinde geçtiği o tünel.
Aradaki duvarın cama dönüştüğü bir anda onu görmüş ve safça benimkine paralel başka bir tünelde yolculuk ettiğini düşünmüştüm ama onun hayatı hep benimkinden daha gizemli, daha dolu geçmişti. Onu aramızdaki camdan izlemek beni sık sık çelişkiye düşürmüş, hakkında doğru yanlış bir sürü izlenimde bulunmama sebep olmuştu.
Ancak şimdi yıllar sonra tekrar bakıyordum da camın ardındaki çocuğa.. kendini bana ıssız ve yalnız olana benzetmişti.
Şimdi içine girdiği sırlarla dolmuş balçık elini kolunu yakalamış kurtulmasına izin vermiyordu. Ortalıkta ne elini tutup uzatabilecek biri vardı ne de onun uzatacak bir eli... Öyle sanıyordu.
* Karşımızdaki büyük ekrana yansıtılmış yayınlanan fotoğraflarımızı inceliyorduk. Lisa ekiple olan toplatısından yeni çıkmıştı. Benim yerime de o katılıyordu. "Posterimiz de çok güzel oldu yarın çok iyi patlayacak" dediğinde kafamı salladım.
Bugün teaser fotoğrafları yayınlamıştık. Yarın da şarkı ve asıl posteri çıkacaktı. Heyecanlıydım tabii ki. Oldukça çok çalışmıştık. Yorulmuştuk bu iş için.
"Keşke müzik videosu da çekebilseydik" dediğinde omzunu sıvazlayarak arkama yaslandım. "Onu da çekeriz bir gün" Kaşlarını kaldırarak bana döndü. "Bu ne demek oluyor?" Maskemden göremese de sırıttım. "Daha ne kadar saklayacağımı bilmiyorum. İçimdeki his beklediğimden çok daha erken olacağını söylüyor"
Lisa kaşlarını çatarak beni inceledi ama yüzümde görebildiği pek yer de yoktu yani. Bu yüzden olacak ki omuz silkerek önüne döndü. Fotoğrafları inceleyip yorum yapmaya devam etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bak mesela burda belim bayaa ince çıktı" gözlerimi devirerek "belin zaten ince olduğu için öyle çıkmış" diye söylendim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
