KILIÇLARIN YÜZÜ 1.KİTAP KIZILIN RESMİ

BİR GÜN KRALİÇE OLACAKSIN

Eva, Robin dışarıda abisiyle konuşurken kalenin yukarısından onu izledi. Yanında aşçının oğlu Geralt vardı. Oldukça tombik olan bu çocuk Eva'nin da en yakın arkadaşlarından biriydi. Eva camın önünde Robin'e bakmaya dalarken Geralt " Sabahtan akşama kadar orada oturmaktan bıkmadın mı? Madem bu kadar çok seviyorsun gidip neden söylemiyorsun sen koskoca Kane hanesinin tek kızısın."

Eva suratını astı " Olmaz söyleyemem sonra hakkımda ne derler? Abisinin en yakın arkadaşına aşık olmuş aptal bir kız mı yoksa ailesinin sancaktarina aşık olmuş aptal mı?"

"Hiçbir şey demezler. Neden desinler ki? Sen onu seviyorsan, o da seni seviyorsa diğer insanlar ne diyebilir?." Eva Lord Robin'i inceledi. Onun gülüşünü, derin mavi gözlerini, dalgalı siyah saçlarını, beyaz tenini, ince pembe olan dudaklarını..... Bir anda irkildi ve yaptığı şeyin ne kadar ayıp olduğunu hatırlayıp kızardı. Geralt'a döndü "Belki de asıl problem kimin ne diyeceği değil de budur. O beni sevmiyor. Beni küçük bir kız olarak görüyor. Yüzüme bile bakmıyor. Ne zaman benimle konuşsa bana sürekli küçük olduğunu hatırlatıp öyle davranıyor. " Eva başını eğdi. Robin'in sevmediğini düşündüğü an kalbinde büyük bir ağrı oluştu. "Ben olsaydım ne olursa olsun sevdiğim şeye onu sevdiğimi söylerdim Eva. Bugün sevdiğim yarın olmayabilir."

Eva ayağa kalktı Geralt'a doğru ilerlemeye başladı "Sen soyleyebilirsin çünkü sen aşçının oğlusun ben ise Windlake'in sahibi olan hanenin kızıyım. Bir leydiyim sorumluluklarım var istediğim şeyi istediğim anda yapamam. " Kendini aşağılanmış hisseden Geralt'in yüzü düştü.

"Haklısın Leydim siz önemli birisiniz ben ise sıradan biriyim. Hislerimiz ve yaptıklarımız aynı olamaz." Geralt'in üzüldüğünü anlayan Eva söylediği kelimelerden dolayı pişmanlık hissetti.

" Geralt o anlamda demediğimi biliyorsun sen benim buradaki en önemli arkadaşımsın tüm sırrımı seninle paylaşıyorum çünkü sen ne kadar sıradan biri de olsan bu siradanligin benim için bir önem taşıyor. "

Geralt Leydi Eva'nin en yakın arkadaşı olduğunu duyunca gülümsedi. " Bende aşık oluyorum. Mesela kurabiyelere, ben onlara aşığım ve her zaman sevdiğimi onlara söylüyorum. Çünkü beş dakika sonra onlar yok oluyor."

Geralt'in bu dediği karşısında kahkahalara boğulan Eva "Bende kurabiyelere aşığım itiraf ediyorum" diye karşılık verdi.

" O halde babam sabah bir sürü kurabiye yapıyordu. Birkaç tanesinin tadına bakmaya ne dersin?" Eva'nin bu teklif karşısında gözleri parladı ve gülümsedi. "Ama bu çalmak olur Geralt."

"Burası senin ailenin neden çalmak olsun ki ?" Eva bu teklife gülümseyip kalktı ve mutfağa doğru ilerlediler.

Bilgenin donuk gözlerine çaresizce bakan Leon bir cevap bekledi. Teklif karşısında şaşıran bilge geriye doğru yaslandı. Biraz düşünen bilgeden cevap gecikmeyerek, " Öncelikle bir söz vereceksin bana."

Leon hemen ellerini masaya koyarak "Söyleyin lütfen ne isterseniz yaparım."

" Banka sadece benim idarem altında olacak diğer bilgelerin hepsini görevden alin ya da sürgün edin. Sadece başında ben olacağım."

Greg ve Leon bu teklif karşısında birbirlerine baktı ve Greg hemen lafa atladı " Böyle bir şeyin diğer hanelerin ya da bilgelerin kabul edeceğini sanmıyorum bu dediğiniz imkans-." Greg tam konuşurken bilge eliyle durmasini işaret ederek lafını böldü " Benim muhattabım siz değilsiniz Lordum."

Greg bu tavır karşısında büyük bir şok yaşadı ve sinirden köpürdü. Bir bilge bunu bana söylemeye nasıl cesaret edebilir diye düşündü. "Siz kim oluyorsunuz da benim lafımı kesip beni görmezden gelirsiniz! Bu hanenin büyük oğlu benim sıradaki veliaht benim. Bu saygısızlığınızdan ötürü sizi cezalandırırım." Bilge Greg'i baştan aşağı süzdü. İçinden ne kadar vahim bir halde diye düşündü. Yavaş adımlarla Greg'e doğru ilerledi.