Gölgeler Prensi

V

Korku dolu geçen birkaç gecenin ardından biraz rahatlamıştı. Caddede gördüğü adam kesinlikle o adam olamazdı. Richard tutuklanmıştı. Bu kadar çabuk çıkamazdı değil mi? Belki de ikizi vardı. Aleksandra bu düşüncelerin arasında delirecek gibi hissediyordu. Ne yapacağını bilemez bir halde kendisini merdivenlerden üst kata çıkarken buldu. Anne ve babasının odasına girecekti. En son bu odaya ne zaman girdiğini bile hatırlamıyordu. Onun için çok zordu. Odasından getirdiği anahtarla odanın kapısını açtı. Burası uzun bir süredir kendisini savunmasız hissettiren tek yerdi.

İçerisi annesinin sevdiği renklerle dekore edilmişti. Duvarlar kırık beyaz, yatak örtüleri lilaydı. Makyaj masasının üzerinde annesinin birbirinden farklı parfümleri ve makyaj malzemeleri vardı. Köşede ise babasının birkaç parfümü ve saati duruyordu. Aleksandra etrafı bulanık görmeye başladı. Ağlıyordu. Onlar gitti, diye düşündü. Her şey aynı duruyor ama onlar artık yok. Boğazından yükselen hıçkırığı tutmak yerine bu sefer serbest bıraktı. Ağlamaktan nefret ediyordu ama son üç yıldır tek yaptığı şey buydu. Canı o kadar yanıyordu ki... Hıçkırıkları yavaş yavaş çığlıklara daha sonra da sessiz yakarışlara dönüştü. Onlara olan özlemi her şeyden önce geliyordu. Onlar olmadan bir parçası her zaman eksik olacaktı.

Annesinin giyinme odasına giderek kazaklarından birisini aldı ve onların yatağına uzanarak bacaklarını kendisine doğru çekti. Annesinin kazağını kokladığında gözyaşları daha da arttı. Hala onun gibi kokuyordu. Birkaç saat sonra gözyaşlarının arasında uykuya daldı.

Sanırım cennetteydim. Ya da Yunan mitolojisinin konu alındığı bir filmde oyunculuk yapıyordum. Krem rengine dönüşmüş sütunların arasından ilerlerdim. Her yer o kadar güzeldi ki... Sanırım bir ormanın ortasındaydım. Sütunların arasında ilerlerken yukarıya çıkan bir merdiven gördüm ve hiç düşünmeden merdivenlerden çıkmaya başladım. Karşılaştığım manzara kesinlikle nefes kesiciydi. Karşımda akan şelalenin sesini duyabiliyordum. Bana doğru yaklaşan kişiyi gördüğümde şaşırdım. Leonard bana doğru geliyordu. O ana kadar üzerimdekilere dikkat etmemiştim. Kardan bile daha beyaz olan elbisem, ayaklarımı kapatıyordu. Elbisemin derin bir göğüs dekoltesi vardı ve askıları incidendi.
"Seni özledim," dedi Leonard bana sarılırken. Saçlarımı arkama atıp boynuma bir öpücük bıraktı. Şaşırmıştım ama onu durdurmak için de bir şey yapmıyordum. "Şelaleye girmek ister misin? Şu an burada bizden başka kimse yok," dedi. Bunu söylerken omuzlarımdaki askılardan birisini çoktan indirmişti bile. Düşen askı dirseğime değerken Leonard omzuma bir öpücük bıraktı. Heyecandan karnımın gerildiğini hissediyordum. Ona doğru döndüm. Avuç içlerimi yanaklarına bastırdım. Leonard'ın gözleri bana bakarken zeytin yeşilinden daha koyu bir hale bürünmüştü. Onu kendime doğru çekip dudaklarından öpmek istedim...

Aleksandra gözlerini açtığında nefes nefese kalmıştı. Rüya olduğuna inanamayacak kadar gerçekçi olduğunu düşündü. Rüyanın etkisinden çıkamadığı için banyoya gidip yüzünü yıkadı. Kıpkırmızı olmuştu. "Kendine gel," dedi kendi kendisine. "Önemsiz bir rüyaydı. Unut artık." Kendisine sürekli gördüğü rüyayı unutmasını söylerken annesinin kazağını yerine astı ve kapıyı tekrardan kilitleyip salona indi.

Uzun zamandır televizyon izlemiyordu. Televizyonu açıp kanalları gezmeye başladı. Doğru düzgün izleyecek bir şey yoktu. En sonunda film olan kanalların birisinde durdu. Filmin konusunun ne olduğunu bile bilmiyordu fakat şu anda kafa dağıtacak bir şeylere ihtiyacı vardı. Telefonu koltuğun üzerinde titrediğinde dikkatini filmden telefonuna çevirdi. Ashley mesaj atmıştı.

Kimden: Ash
Yarın sen, ben, Jason ve Leonard. Barbekü partisi. Jasonların evinde, saat üçte. Leonard'a haber verme işini sana bıraktım. Xx