~KOKU~ Tamamlandı

dritte

Medya:Bulut ☁️

Bulut ile tanışmamızın üstünden 3 gün geçmişti ama hala bazı düşünceler aklımı kurcalıyordu. Benim kokum hakkında şimdiye kadar kimse birşey söylememişti, ki farklı bir özelliği de yoktu.
Parfüm kullanmazdım çocukluğumdan beri ve dalinle duş alırdım ki onunda fazla koku verdiğini düşünmüyorum. Bulut'un annesinin de dalin kullanması imkansız olduğuna göre kokumun neyi farklıydı?
En önemlisi de Bulut'un annesi nasıl ölmüştü? Sevdiğin birini kaybetmek gerçekten çok kötü birşeydi. Bende abimi kaybettiğimde çok üzüldüğümü hatırlıyorum. 7 yaşında olmama rağmen acıyı iliklerime kadar hissetmiştim. Abimle birbirimizi çok severdik ödevlerimde bana hep yardım ederdi ve omzunda taşırdı. Hoşuma gittiğini bildiği için de yorgun olsa bile o şekilde evde koştururdu. O acı günden beri de annem ve babam hep üstüme düşmüşlerdir. Keşke abim ölmeseydi de annelerin sevgisini bölüşmek zorunda kalsaydık. Acaba Bulut neler hissetmişti annesi ölünce?

Düşüncelerimi Emir'in sesi bölmüştü yine ve yine;

"-Kız zilli valla araba çarparsa çekmem seni görürsün gününü. Sen niye böyle düşünceli düşünceli yürüyorsun, yoksa ne kadar yakışıklı olduğumu mu düşünüyorsun?" dedikleri beni azda olsa gülümsetmişti. Acaba ona Bulut'a olanları anlatsa mıydım?

"-Emir, geçen senle hamburger yemeye gittiğimiz gün birşey oldu... " diyerek anlatmaya başlamıştım. Aradan geçen 5 dakika sonra herşeyi anlatmıştım ama Emir hala bir tepki vermemişti.

"-Emiir, konuşmayacak mısın?"  dedim sabırsız ve meraklı çıkan sesimle.

"-Bu çocuk sana aşık olmuş olmasın zilli" dedi şüpheci bir tavırla.

"-Saçmalama hayatında ilk defa gördü beni nasıl aşık olsun. Sadece kokumu annesinin kokusuna benzetmiş işte."

"-Benimki sadece tahmin ilerde çıkar kokusu"

"-Bir daha nerde görücez birbirimizi Allah aşkına. Oldu bitti gitti işte"

"-Kızını kocaya kakalamak isteyen anne gibi görünmek istemiyorum ama çocuğu merak ettim şimdi. Ama sen merak etme yolarım o sarı saçlarını" diyerek kafamı kolunun altına aldı.

"-Ne merak edicem ve elin çocuğunu" diyerek yalanladım dediklerini.

Emir'le konuşmaktan okula geldiğimizi yeni farketmiştim. Herkes yine kendi kendine takılıyordu ama basketbol sahasının etrafını kızlar her zaman ki gibi sarmıştı.
Hiçbir zaman erkekleri kesen bir kız olmamıştım. Zaten şimdiye kadar sadece bir sevgilim olmuştu. O da 2 ay sürmüştü. Geçen seneki salaklıklarımdan biriydi o da.

Merdivenlerin sonuna gelmemizle birlikte Emir'le yollarımız ayrılmıştı. Sınıflarımız farklı olsa da aynı koridordaydı ve karşı karşıyaydı. En azından bu yönden şanslıydık.

Sırama oturdum, yanımda tatlı bir kız vardı. Çok sık konuşmasakta arada konuşurduk.

"-Okula yeni biri gelmiş, duydun mu? Şimdiden okulda ki tüm kızların gözdesi oldu. Çok yakışıklı." heyecanlı heyecanlı konuşmasına şaşırmıştım.

"-Okulda ki kızların gözdesi olmak için sadece erkek olman bile yeterli. Abarttığınız kadar yoktur bence" başımdan savmak ister gibi konuşmuştum. Emir dışında ki herkese aynıydım.

"-Duyduğuma göre bizim sınıftaymış. Gelince görürsün o zaman" cevap vermedim. Bu kızların hepsi aynı olmak zorunda mıydı?

Sınıfa hocanın girmesiyle birlikte herkesin gözü kapıya çevrilmişti. Ama bu sefer sadece hoca yoktu. Hocanın arkasındaki kişinin girmesiyle sınıftaki kızların hepsinden kısık sesli uğultular yükselmişti. Hepsine gözümü devirmiştim.

Kafamı kızlardan çekip gelen kişiye çevirmemle büyük bir dumura uğramıştım.

Bunun ne işi vardı burada?

____________________________

Olay olay olay...
Kısa bir bölüm oldu ama heyecanlı yerde kesmek istedim. Sonraki bölümde telafi ederim artık.

Sizce gelen kişi kim?

Yeni kişi?

Eski sevgilisi?

Bulut?

Emir?

Sevmediği birisi?