~KOKU~ Tamamlandı

Özel Bölüm

Birkaç yıl sonra:

"Bulut onların hepsini sen yersen misafirlere ne kalacak hayatım?"

Bulut ona söylenmemle elindeki keki ısırmayı bırakarak konuştu. 

"Emir şerefsizi gelince bana bırakmıyor ki bari o gelmeden yiyeyim biraz"

"Çocuk gibisiniz gerçekten. Tamam ama o yediğin son olsun, bak çocuklara hiçbir şey kalmayacak"

Bulut kafasını sallayarak elindeki kekten büyük bir ısırık aldı. 

"Ne güzel evlendik çocuğumuz oldu dedik şerefsiz bizim arkamızdan çocuk yaptı. Çekemiyor işte bizi"

Emir'in sinirle söylenmesine gülmeye başladım. 

Evet, evlenmiştik ve 2 yaşında bir kızımız vardı ve bugün onun doğum gününü kutlamak için evimizin bahçesinde küçük bir kutlama hazırlıyorduk. 

Elvin.

Kızımızın ismi de en az kendi kadar güzeldi. Sarı saçlarını benden alırken gözlerinin rengini Bulut'tan almıştı. 

Kızımız doğana kadar ismini hiç düşünmemiştik, onu gördüğümüz ilk an bu isim Bulut'un aklına gelmişti. 

Anlamını söylediğinde ise bundan daha güzel bir isim bulamayacağımızı anlamıştım. 

Cennet çiçeği anlamına geliyordu ve Bulut kızımızı görünce en az benim kadar güzel koktuğunu söyleyerek bu ismi düşünmüştü. 

Anlattıkları bana tanışma hikayemizi hatırlattığında hep yüzümde bir gülümseme yerleşiyor. 

Şimdi baktığım zaman birlikte bir çok zorluk aşmıştık, birlikte dolu dolu birçok yıl geçirmiştik ve bir aile olmuştuk. 

Yaşadığımız bütün zorluklara değdiğini kızıma ve babasına bakınca daha iyi anlıyordum. 

"Dua etsin  Ekin çok tatlı çocuk ona kıyamıyorum yoksa şimdiye kadar küsmüştüm"

Bulut'un hala söylendiğini fark edince elimdeki çerezlik tabakları alarak masaya koydum ve ona sarıldım. 

"Ne kadar da korkutucu bir tehdit"

Bulut elindeki keki masaya koyarak ellerini belime koyarak çenesini kafama koydu. 

"Sen geç dalganı bir kaç sene sonra Emir kızımızı oğluna istemeye gelirse görürsün"

Daha kızımız 2 yaşında olmasına rağmen herkesten kıskanıyordu ona. 

Geçen hafta parka gittiğimizde Ekin'in kızımızın elini tuttuğunu söyleyerek Emir'le kavga etmişlerdi. 

Emir'de Bulut'un kıskandığını bilerek sürekli ona dünür diyordu ve bunu duyan Bulut daha da sinirleniyordu. 

Neyse ki kavgaları Ekin ve Elvin yanlarına geldiğinde bitiyordu. 

Ekin ve Elvin doğumlarından beri her anlarında birlikte büyümüşlerdi. Her ne kadar kardeş gibi büyüttüğümüzü söylesem de Emir ve Bulut'un onlar büyüyene kadar bunun kavgasını yapacağına eminim. 

"En azından kızımız yabancı biriyle evlenmemiş olur Bulut fena mı?"

Dediğimi duymasıyla Bulut kafasını çekerek yüzüme baktı. Şuan gerçekten çok sevimli duruyordu. Çattığı kaşlarıyla ve büzdüğü dudaklarıyla birazdan yapacağı konuşmayı tahmin edebiliyordum. 

"Ben kızımı kimselere veremem bebeğim. O sadece babasının prensesi"

Bulut'un biraz daha ısrar edersem trip atacağını bildiğim için ondan önce davranmaya karar vererek bu sefer ben kaşlarımı çatarak konuştum.