~KOKU~ Tamamlandı

dreißigste

Lavinya'dan;

Aradan bir hafta geçmişti ama benim ölüden bir farkım yoktu. Doğru düzgün yemek yiyemediğim için zayıf olan vücudum iyice zayıflamıştı. Bir haftadır değil evden odamdan bile çıkmamıştım. 

Döngü olarak uyanıyor, düşünüyor, ağlıyor ve geri uyuyordum. 

O lafları ve muameleyi bir başkasından görsem büyük ihtimalle güler ve geçerdim ama söz konusu Bulut olunca akan sular durmuştu. 

Hiç beklemiyordum böyle bir tepkiyi. 

Bu süreçte yanımda olan tek bir kişi vardı o da asla şaşırmayacağınız birisi. 

Emir. 

İyi günümde olduğu gibi en kötü günümde de tabi ki yanımdaydı. Bulut evden çıktıktan 15-20 dakika sonra Emir gelmişti ve beni görür görmez donup kalmıştı. 

O an ki halimi hayal meyal hatırlıyorum. Dizlerimde, ayaklarımın altında ve kollarımda ufak kesikler vardı. Sürekli titriyordum ve hıçkırarak ağlıyordum. 

Emir o halimi görür görmez beni kıyafetlerimle birlikte duşa soktu ve kan lekelerinin hepsini temizledi.

Hatırladığım kadarıyla bir zamandan sonra o da dayanamayarak ağlamaya başlamıştı. Bir yandan da duymadığımı düşünerek Bulut'a küfürler ediyordu.

Sonrasında ise ağlayarak yaraların sardı. Sardıktan sonra ise yaraları acıtmayacak şekilde iyileştirmek istercesine öptü. 

Bu hayattaki en büyük şansımdı gerçekten Emir.

Uyuyana kadar başımda beklemişti. Zaten sabaha kadar yarım saat anca uyumuşumdur. Sürekli olarak kabuslar gördüm ve sıçrayarak uyandım. 

Ama her uyandığımda da yatağın yanında dolu gözleriyle beni izleyen bir Emir gördüm. Ben uyandıkça o da bana sarılıyor, saçlarımı öpüyor ve seviyordu. Bende her seferinde geri uyuyordum. 

Annemlerin işi uzadığı için bir ay daha evde yoklardı ve bu yüzden Emir beni bırakmamak için bizde kalıyordu. 

Emir her gün yemek yemem için yalvarıyordu ama hiçbir şey yiyesim gelmiyordu. En son iki gün önce Emir üzülmesin diye bir kaşık makarna almıştım. Ama onu da yutar yutmaz kusmuştum. Emir de o günden sonra ısrar etmeyi bırakmıştı zaten. 

Düşüncelerimi bölen sesle birlikte gözlerimi kapıya çevirdim. 

"Bak bir sürü şey araştırdım bu çiçek tozu muymuş neymiş çok iyi geliyormuş. Herkesin içer içmez iştahı açılmış. Hatta biri çok kilo aldım diye şikayet etmiş. Sana da yaptım belki işe yarar" 

Israr etmese de şansını deniyordu arada bir. Şuan da görüldüğü gibi. Ama benim için çabaladığını bildiğim için hiçbir şey diyemiyordum.

 Birilerinin yıktığını birileri toplamaya çalışıyordu işte.

O günden beri telefonum da kapalıydı, kimseyle konuşmak gelmiyordu içimden. 

"Emir gerçekten hiçbir şey içesim yok. İçince de geri kusuyorum biliyorsun."

Emir elindeki bardağı komodine koyarak yanıma oturdu. Elini dizime koyarak konuşmaya başladı. 

"Ne zamana kadar devam edecek bu Lavinya. Gözümün önünde bir deri bir kemik kaldın. Bir it yüzünden açlıktan ölmeni mi izleyeyim napayım?" 

Emir'in dedikleriyle anında gözlerim dolmuştu. Benim için benden çok çabalıyordu ama benim elimden hiçbir şey gelmiyordu. 

Ağlamamla birlikte Emir bana sarılmıştı. Benimde ona sarılmamla saçlarımı öptü. 

Emir olmasa şu bir haftada ne yapardım hiçbir fikrim yok. Tek destekçim olmuştu gerçekten her zaman olduğu gibi. 

"Şuan doğru zaman mı bilmiyorum ama bir şey söylemem lazım" 

"İyi mi kötü mü?"

Bu dediğime hafif tebessüm etse de hemen eski halini almıştı. 

"Yüzde elli elli"

"Tamam anlat" 

"Bulut aradı olayı anlattı, geçen bahçedeki çocuk ona mesaj atmış senin geçen sene kuzeninle çektiğin fotoğrafı atmış Bulut'a. Hatta ben çekmiştim fotoğrafı hatırladın mı? Lavinya ile sevgiliyiz mutluyuz falan demiş şerefsiz.

Bulut ağlayarak aradı olayı anlattı Lavinya açmıyor nasıl ulaşacağım falan dedi. Ben cevabını verdim" 

"Bu yaptıklarını değil yaptıklarının sebebini açıklayabilir sadece. Eve geldiğinde o çocuğu da mı eve çağırdın bile dedi ya bana. İma ettiği şeyin çirkinliğine bakar mısın? Bir daha nasıl bakacak suratıma? Hadi baktı diyelim orospu muamelesi yaptığı biriyle eskisi gibi nasıl sevgili olacak?"

Anlattıklarımla birlikte Emir'de kafasını sallayarak bana sarıldı. Bulut hatasını anlamıştı ama iş işten geçmişti. 

"Bu hafta okulu astık ama haftaya gitmemiz gerekiyor sınıfta kalırız yoksa. Ne yapalım? Kendini kötü hissediyorsan gitmeyelim biraz daha dinlen"

"Aynı sınıfı ikinci kez okumaya hiç niyetim yok. Gideceğiz mecbur."

Emir'le sarılarak bu günde kaçıncı olduğunu bilmediğim uykuya kollarımı açmıştım.

___________________________

Bölümün anlam ve özeti;

Allah herkese Emir gibi dost versin, Amin. 

Valla ben bile Emir ile Lavinya'nın dostluğuna imrenerek yazdım.

Bir sonraki bölünü Emir'in ağzından yazacağım kısa geçiş bölümü tarzında bir şey düşünüyorum. Çünkü hafta sonu biraz meşgul olacağım ama sizi de bölümsüz bırakmak istemiyorum. Belki instagram bölümü de olabilir. Boş yanıma gelirse ikisi de olur kspoaksslqalkfs

Bir sonraki bölümde yine en çok yorum atanlara ithaf edeceğim son kez bu bölümün de yorumlarına bakıp haberiniz ola <3

Hepinizi çok çok seviyore, kendinize cici bakın 💖