Miłość z przypadku // Dylan O'brien

22

Dylan wybiegł zostawiając mnie w szpitalnej sali zupełnie samą.
W głowie kotłowało mi się kilka pytań
-Czemu się z nią żeni?
-Kim jest jego brat?
I najtrudniejsze z nich
-Czy uczucia do mnie są udawane?
Gdyby naprawdę mnie kochał nie żenił by się z upiorzycą.

-Dosyć! - krzyknęłam - Koniec z tym, mam dosyć, ta spirala kłamstw mnie wykończy - mówiłam do siebie.

Ostrożnie wyjęłam wenflon z mojego nadgarstka i przyłożyłam w to miejsce chusteczkę z pudełka na szafce.

Muszę działać w sposób ostrożny i przemyślany. W mojej głowie właśnie narodził się plan.

Bez skrupułów nacisnęłam czerwony guzik nad łóżkiem.
W czasie oczekiwania przejrzałam wszystkie szuflady w małej komódce obok łóżka. Następnie zaczęłam stukać w dno każdej z nich.

 Zamarłam słysząc głuchy dźwięk.

Kiedy wyjęłam ostrożnie dno szuflady usłyszałam jak moje serce zaczęło bić szybciej. Przed przeszłością nie da się uciec, mimo tylu prób...
To wyjaśnia ten nagły splot wydarzeń. Teraz wszystko jasne. Czy to wszystko było tylko manipulacją?
I co Jennise ma wspólnego z moim ojcem?
Musiałam na chwilę usiąść, żeby przeanalizować nowe fakty.
Czy jak ucieknę to znowu mnie znajdą?
Przez trzy lata udawało mi się ukryć, aż stałam się zbyt pewna, wybrałam ten wyjazd i to tak blisko niego. Ależ byłam naiwna.
Silny ból głowy spowodował u mnie dreszcze.
Musiałam się skupić.

 Z satysfakcją spojrzałam na trzymany w ręce czarny przedmiot.
Reszta była już tylko formalnością.
Kiedy tylko gburowata pielęgniarka w platynowych włosach pojawiła się w moich drzwiach wskoczyłam z powrotem pod kołdrę.
Kobieta ewidentnie przebywająca tutaj nie z pasji zmierzyła mnie wzrokiem żując gumę jak krowa na pastwisku.
Przypomniało mi to pewien incydent.
Lekko się uśmiechnęłam.

-gorączkę sprawdzę - wymamrotała kobieta w białym stroju przykładając mi rękę do czoła.

To będzie najłatwiejsza część.

Kiedy wyraźnie nie zainteresowana moim faktycznym stanem zdrowia pielęgniarka wyjżała za okno lekko uderzyłam ją rękojeścią w tył głowy.
Padła jak długa na podłogę, a ja
Ja zyskałam przebranie.