Geçmişin Hırsızı~Tamamlandı~

🌗37🌓

~Serdar~

Nefesin gitmesinin üstünden bir gün geçmişti. Aşkında bunu fırsat bilip Nefesin ona sunduğu evde kalmak yerine yeniden evime geldi. Gözlerim korumayla konuşan kıza kaydı. Nefesi sevmiyorum ancak Aşkınlada yapamam.

Benim gibi bir adama Nefes gibi güçlü karakter lazım ancak bana gele gele Aşkın gibi narin biri geldi. Küçük kız benim hayatımda ayakta duramaz biliyorum.

Korumayla konuşan kızın dudaklarında usulca gülüşü yayıldı ve gözleri kısıldı. Bahçedeki ikiliye bakmaya dayanamadığım için tam gözlerimi kaçırıyordum ki yeşiller bana döndü. Aramızdaki mesafeye rağmen yüzündeki şaşkınlığı gördüm.

Karşımdaki kızın delirmesi en son istediğim şey. Birde hayatıma girmesi. Ona bir şey olmasından deli gibi korktuğum için ailesinin yanına gitsin istiyorum ya. Anlattığına göre eski yaşantısı oldukça güvenli bir yer.

Tabi bu planımı bozan Nefes oldu. Pusatla aralarındaki durumu bu denli ilerlettiklerini bilmiyordum. Halbuki ben burada Aşkından kaçıyordum.

Pencereden bakan beni görünce dayanamayıp bana doğru gelmeye başladı. Gergince gözlerimi kaçırıp kalbimi anlamsızca coşturan kızın yanıma gelmesine izin verdim. Sürgülü camı kenara itip iki adımda yanıma vardı.

"Eve gelmişsin. " kaçamak bakışlarım kıza kaydı. Daha bu sabah kriz geçirmiş hem kendine hemde eşyalara zarar vermişti. Onun o halini ilk defa gördüm ve bu krizi benim odamda geçirdi. Aşkını odamdan çıkardığım an krizleri son buldu. O anları düşününce bile içimde tarifi imkansız bir sızı oluştu.

"Evet. " soğuk çıkan sesime engel olamadım. Verdiğim tepki yüzünden yüzü asılırken yeşilleri yine doldu. Bu eve ilk geldiğinde gözlerime bakan masum gözleri görmeyi özledim. Kız sırf benim yüzümden başka biri haline gelmişti. Onu böyle görmeye dayanamasamda ölü görmemden iyidir.

"Pusat. Nefessiz Nefes alamıyor. Bu gidişimde bizzat gördüm. " üzgün yeşillerini kaldırıp benim yeşillerime baktı. Attığı bakış bile yüreğimin titremesine sebep olan kıza tepki vermemek için kendimi kastım. Bende senin iyiliğin için senden kendimden vazgeçiyorum demek yerine boş gözlerle kıza baktım.
"Bu gidişimde ortalığı karıştırdım. Aileme anlamsızca kötü davrandım. Serdar ben bu olmak istemiyorum. Kardeşim karşımda ağlarken bile ben duygu hissetmedim. " gözleri dolan kıza özellikle bakmadım.

Bende senin bu olmanı istemiyorum. Sertçe yutkunup daha demin konuştuğu korumaya baktım. Kaçamak bakışlarla Aşkına bakıyordu. Sinirle dişlerimi sıkarken özellikle adama uzun süre bakmadım.

"Seninki sana bakıyor. " çenemle ona bakan korumayı işaret ettim. Aşkın dönüp bakmamıştı bile. Kimden bahsettiğimi biliyordu. Akan yaşı silerken kafasını iki yana salladı.

"O benimki değil. Sadece kocaman evde tek kalmamak için arkadaş olduğum biri. " diyip omuz silkti. Bundan korumanın haberi var mı? Tamam kardeşim iş gereği ülke dışına çıktı Aşkın evde tek kaldı da korumayla konuşmak niye?
Gözleri irileşen kızın gözleri hızla bana kaydı.
"Beni kıskanmış olabilir misin?" İri iri açtığı gözleriyle bana istekli bakışlar atıyordu. Yüzümü buruşturup öyle baktım bana umutla bakan gözlerine.