Geçmişin Hırsızı~Tamamlandı~

🌓38🌗

Bölüm sınırı;
Beğenme:135
Yorum:135

~Nefes~

Güne başlamak benim için çok zor olmuştu. Hele dün gece yaşadığım yıkıcı enkaz ve uykusuzluktan sonra. Zorla kirpiklerimi birbirinden ayırıp doğruldum. Daha Sedef abla kıyafet diksin diye çizim yapacağım. Ağzım yırtılacak kadar esnerken paytak adımlarla dolabıma doğru adımladım. İlk elbiseyi kendime diktireceğim. Özellikle siyah kumaş almıştım kendim için. Sedef anne itiraz etsede kendim için aldığımı söyleyince ses etmemişti.

Siyah pantolon ve siyah gömlek, birde siyah diz kapaklarımda biten bir elbise istiyorum. Tabi bunu deriden dikmeliki fiziğim ortaya çıksın. Hem insanların dikkatinide çeker ve almak için dükkana gelirler.

Kıyafet giymek yerine beyaz gecelik ile mutfağa doğru adımladım. Aile her zamanki gibi kahvaltı için masada toplanmıştı. Zorla açılan gözlerimle yerime oturdum.

"Günaydın abla. Seni uyandıracaktım ancak Hasan abim izin vermedi. Uykusuz olduğunu söyleyince bizde kaldırmadık. "Gözlerim bana bakan Hasana kaydı. Bu çocuk geceleri uyumuyor mu? Her dışarı çıktığımda beni basması sinirimi bozuyor.

"Günaydın. " diyip derince esnedim. Benimle birlikte Hasanda esnemişti. Belliki oda benim gibi uykusuz. Bir kaç salatalık ağzıma atıp çiğnemeye başladım.

"Kızım bugün kıyafet dikimine başlayacakmışsınız. " Sadık babamın sesiyle uyumak üzere olan ben irkilerek gözlerimi açtım. Neyseki ne dediğini anlamıştım.

"Evet baba. Uzatmadan şu işe girişelim dedik. Hasanda bugün bize lazım. Annem ölçü alacak. " Sadık baba beni başıyla onaylarken konuşan aile fertlerinden soyutlandım ve gözlerim masadaki kahvaltılıklarda takılı kaldı.

Pusatın dün gece gözlerinde gördüğüm öfke aklımdan çıkmıyor. Evet benden çocuk istiyor olması hoşuma gitsede benden ona eş çocuklarına anne olmaz. Bunu oda benim kadar iyi biliyor. Dediği gibi ben adam öldürecek kadar deliyim. Zora girersem birini öldürmekten çekinmem ve benim gibi birinin asla çocuğu olmamalı. Hem annem beni terk edip gitmiş. Ya bende çocuğum olunca korkup onu bırakıp gidersem. O zaman Pusatta babam gibi biri olup çocuğuna işkence edip zorla çalıştırır mı?

"Nefes. " Hasanın sesiyle irkildim. Gözlerim hızla masada dolanırken sadece ikimizin kaldığını gördüm. Kahvelerim usulca yeşillerine kaydı ve sorgular gözlerle baktım.

"Ne oldu?" Bana doğru eğilen çocuğun ne diyeceğini merak ederek bende ona doğru eğildim.

"Yasemini gördüm. Bizim eski evin önünde yaşlı bir kadınla laf dalaşına girmiş gibiydi. İşin garip kısmıysa kadının giyim tarzı. Bizim mahalleden olmadığıda belli. Yoksa bizim aradığımız yaşlı kadını mı buldu?" Derinden çatılan kaşlarıma mani olamadım. Şimdi düşününce fark ettimde Yasemin sözde Aşkının en yakın arkadaşı hatta kuzeni ancak bir kaç kez yanıma gelmek harici hep benden kaçıyor.

"Eminsin değil mi?" Başıyla beni onayladı. Mutfağa giren Sedef anne ve Sema yüzünden kendimi geri çekip sırtımı sandalyeye yasladım. Gözlerimse Hasandaydı. Eğer Yasemin büyücü kadını bulduysa direk benim evime gelmesi gerekmez mi? Sonuçta bu olayları Aşkınla birlikte yaşayan ve kuzenini geri getirmek isteyen oydu.

"Anne. Neden Yaseminle teyzem bize hiç gelmiyor ya da biz onlara gitmiyoruz. " bacağımı sallamaya başladım. Sedef anne gayet rahat bir şekilde kahvaltısını yaparken gözleri bendeydi.