Geçmişin Hırsızı~Tamamlandı~

🌗41🌓

Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın...

Yüreğim korkuyla titredi. Ne demek aynada görünen kişi katilin. Pusatın nefesi kesilirken yaşlı kadının görmez gözleri beni buldu. Kanım çekilmiş ve kulaklarım uğulduyordu.

"Sen Aşkının katili şu gelecekte durmadan beni rahatsız eden Serdarsa Nefesin katili olacaktı. " kadın nefes alamıyormuş gibi öksürmeye devam etti. İyidi Serdar hep bir adamla buluştuğunu söylüyordu. Hem bu kadın nasıl hem geçmiş hemde gelecek arasında gidip geliyor.

"Bana falcı olarak Şahmeranı önerdiler. Oda falıma bakarken kuzenimin bir yıl içinde öleceğini söyledi. " gözleri dolan Yasemine baktım. Öğrendiklerim beynime fazla geliyor. Karşımdaki kız Aykut için yaptı sanarken meğersem o kuzeni için yapmıştı. "Kimin öldüreceğini ya da nasıl öleceğini bilmiyordu bende kuzenimi kurtarmak için yardım istedim. Oda bir şartla kabul etti. " hala gözleri dolu dolu olan kızın gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Acı çekiyordu.

"Aykutun ona olan sevgisine karşılık kuzenini kurtardım. " yaşlı kadın gür sesiyle araya girdi. Yasemin Aykutu kaybetmek uğruna kuzenini kurtarmıştı. "Ancak ikinizin ölümü gerçekleşmediği için başım derde girdi. " yaşlı kadın kendi kendine gülüp Pusata baktı. Açık mavi gözlerinde insanı tedirgin eden bir şeytanlık vardı.

"O zaman kendi zamanlarına gittiklerinde yine ölecekler. " Pusatın kısık sesiyle ona döndüm. Duydukları benden çok onu etkilemiş gibi adamın omuzları bile çökmüştü. Bakışımı hissettiği halde kafasını çevirip bana bakmadı bile.

"Olması gerektiği gibi. Serdar Nefesi sende Aşkını aynı gün aynı saat aynı salisede öldüreceksiniz. " yine görmeyen gözleri karanlık odada dönmeye başladı. Tam Pusata buradan çıkıp gidelim diyecektim ki bir şey beni kadına doğru itmeye başladı. İlk önce kollarımı Pusattan ayırdım sonrada kadına doğru küçük adımlar atmaya başladım.

"Bu küçük maceranız burada son buldu. " gülerek konuşan kadın beni daha çok korkutuyordu. Hem Pusat niye kadına gitmeme engel olmuyor. Yürürken kafamı çevirip Pusata baktım.   Dudaklarını birbirine bastırmış ve bedeni kas katı kesilmişti. Bu kadın bize neler yaptırıyor? "Azıcık canım acıyacak güzel kız. " önündeki kasede kan vardı. Belliki benden önce Aşkının kanı alınmış.

Ayaklarıma komut verilmiş gibi öylece durdu. Normalde ağzımı açıp kadına yalvarmam gerekiyor ancak ben artık ben gibi davranamıyorum. Kadın bendeki bütün özelliklerimi almış gibiydi. Kolum yine benden bağımsız havalanırken kadın oturduğu yerden kalktı. Elinde parlayan keskin ve büyük bıçağı şimdi fark ediyordum.

"Aykutun sana olan sevgisinide çocuğa geri vereceğim. Bir yıldır duygusuz gibi etrafta dolanıyor. " Yaseminle yaptığı anlaşmayı bozuyordu kadın. Titreyen çenemle kadına yalvaran bakışlar attım. Ne olur beni Pusattan ve ailemden ayırma. Nasırlı ve pis parmakları bileğimi tutup önündeki eski kaseye doğru çekti. Dudakları habire hareket ederken odanın atmosferi bile değişmişti.

Göz yaşı. İnsanların mutluluk, üzüntü ve acıda akıttığı o büyülü yaş. Şimdi gözlerimden bir bir süzülüyordu. Ölmek umrumda bile değil. Zaten Pusattan ayrı kalınca ölmüş olacağım.

Bıçak tam tenimi yırtıyorduki kadının odada dönen gözleri ve habire hareket eden dudakları durdu. Saniyeler içinde yüzü buruşan kadın sanki ateşe dokunmuş gibi bileğimdeki elini hızla geri çekti ve görmeyen gözlerini gözlerime odakladı.

"Olmamalıydı. " çığlık gibi çıkan sesiyle eş zamanlı olarak bedenimi tutan ipler bir anda yok oldu. Kadının ifadesiz yüzünde şimdi korku vardı. "Birini ölmekten geri döndürmekten daha beter olan şey birini öldürmektir. " lambaları olmayan odada sanki biri ışığı yakıp kapatıyormuş gibi ışık çıkıyordu. Korkuyla Pusata doğru koştum. Ben çözülsemde Yasemin ve Pusat hala hareketsizdi.