Geçmişin Hırsızı~Tamamlandı~

🌓2🌗

~Nefes~

"Süüüt. Sütçüü geldi. Süüüt. " sokağı inleten sesle uykumdan irkilerek kalktım. Sabahın köründe bizim mahallede sütçü geçmez. Onuda geçtim bizim mahalleye normal insan bile gelmez. Ya yan kesici ya da suçlu gelir. Elimin tersiyle gözlerimi ovaladım.

"Kes lan o sikik sesini. " kükrememle eş zamanlı olarak odamın kapısı açıldı. Daha doğrusu  önceden hiç görmediğim bir odanın kapısı açıldı ve karşımda heyecanlı bir kız bana bakmaya başladı. Usulca kaşlarım çatılmıştı. Bu kız da kimdi?

"Abla. Ah, sonunda uyandın. Hadi kalk abim askere gidiyor. " gözlerim iri iri kıza bakmaya devam ettim. En fazla on sekiz yaşlarında olan kız ayaklanmadığımı görünce bana doğru koşup kendini yumuşak yatağıma attı. Sarsıntıya rağmen farklı bir tepki verememiştim. Biraz sonra babam bir yerden çıkacak ve kesin beni dürterek gerçekten uyandıracaktı, diye düşündüm.

Gözlerim iri iri gercekten yumuşak olan yatağa baktım. Aynı zamanda dün geceyi hatırlamaya çalıştım. En son halı üstünde uyuduğuma göre bulunduğum yer rüyada olduğumu kanıtlıyordu. Her şeyi geçtim benim ne bana abla diyecek bir kardeşim ne de askere gidecek bir abim yoktu.

"Ablaaa. Bana niye öyle kötü bakışlar atıyorsun? Babaaaaa. Babaaa ablam yine tersinden uyanmış. " attığım soğuk ve sert bakışlardan ürken kız beni yatakta bırakıp koşarak çıktı odadan. Açtığı kapıyı bile örtmemişti. Baba dediğine göre beni dün akşam kemerle döven adama mı koşmuştu? Rüyada olmama rağmen babamı düşününce titredim. En azından şu an güzel giden rüyama girmesini istemiyorum.

Koşarak giden kızın arkasında bilinmezliklerimle kaldım. Gözlerim yatağın karşısındaki boydan aynaya kaydı. Karşımdaki kızda kimdi? Gözlerim iri iri kızı inceledim. Uzun, düz siyah saçlarım gitmiş, omzumda biten kıvırcık kahve saçlar gelmişti. Beyaz tenim ve kahküllerim ile oldukça bakımlı bir kıza benziyordu aynadaki yansıma. Bir tek gözlerim değişmemişti. Koyu kahve gözlerim hala aynı soğuk ve sertlikle bakıyordu. Yüreğim uzun zaman sonra korkuyla titredi. Bulunduğum an rüya olabilecek kadar saçma gerçek olacak kadar detay vardı.

Üstümdeki ince pikeyi tekmeleyerek attım. Yaptığım harekete rağmen bedenim sızlamadı. Halbuki dün gece ki dayaktan sonra rüyamda onu da görürüm sanıyordum.  Merak ettiğim sadece yüzüm değil vücudumda. Yataktan çıkıp ayna karşısına geçtim. Şimdi kendimi daha net görüyordum. Karşımdaki kızın eski halime göre fazla kırılgan ve masum bir güzelliği vardı. Eski halimde ise sert kız güzelliği vardı. Kimse bana masum demezdi.

Ancak karşımdaki kızın bana ait olan gözleri haricinde fazla tatlı duruyordu. Karakterime ters bir görüntü olduğu için istemsiz sinirle dişlerimi sıkarken buldum kendimi. Eski boyum bir yetmişin üstündeyken şimdi bir atmış beş bile yokumdur. Önceki halimde kemiklerim sayılacak kadar zayıfken şimdi balık etli denilebilecek bir kilodayım. Uzun saçlarım desen gitmişti. Derin bir nefes saldım. Tek tesellim soğuk ve sert bakan gözlerimin bana kalmış olması.

Gözlerime yakından bakınca beyazlardaki kanlanmayı fark ettim. Belli ki karşımdaki kız ağlamıştı. Hemde fazla ağlamıştı. Gözleri kanlandığına göre. Merak bedenimi sardı. Acaba niye bu kadar ağlamıştı? Rüyada bile merakım ağır basmış ve karşımdaki kızın ağlama nedenini merak etmiştim.

Her şeyi bir kenara bıraktım. Ben artık eski ben değilim. Neler döndüğünü bilmesemde bir şekilde şu anda bulunduğum yerdeyim. İşin aslını çözene kadar bu rahat yatağın tadını çıkarayım ya da uyanana kadar nasıl bir rüyada olduğumu çözeyim.

"Aşkın." Evi inleten sesi umursamadan karşımdaki kocaman dolabı açtım. Belli ki varlıklı bir aile. Yoksa bu kadar kıyafeti olmazdı. Siyah kot pantolon aradım ancak tek bir tane bile pantolon yoktu. Boydan elbise ve etekten ibaret olan dolaba ters bakış attım. Üstelik renkleride fazla cıvıl cıvıl. Gözlerimi devirmeden edemedim. Bir insan neden bu kadar renk alır ki? Hepsini  siyah alıp çıksaydın işte. En soluk rengi aldım. Koyu yeşil elbiseye kısa bir bakış atıp giymek için yatağın üstüne atacakken kapı görüntü ile açıldı. Korkudan gözlerim iri iri açıldı. Karşımdaki çocuk sinirle bana bakıyordu. Gözlerinde öfkenin yanı sıra azcıkta üzüntü vardı.