The Trouble with Love (BBHS1) ✅

Chapter 17. Karl is a secret~

Karl is a- secret!

Mas binilisan ko na ang hakbang dahil naiihi na ako. Malaki ang toilet dito at magkatabi lang ang pambabae at ang panlalaki. Walang tao sa mga oras na ito. Wala kasi masyado gumagamit ng oval kaya tahimik ang bahaging gusaling ito.

Palapit na sana ako sa pambabae na toilet ng may narinig akong boses. Boses ng dalawang lalaki, galing sa kabilang silid, sa panlalaki na toilet. Nahinto ako.

"Ano ba, intindihin mo naman," tugon ng isang boses na lalaki.

"Hindi nga pwede. Kapag nalaman ni daddy ang tungkol sa atin baka mapatay niya ako. Or worst, I'll be ended up in States at ayaw ko iyong mangyari," saad ng isang pamilyar na boses.

Kinabahan na ako at parang napako ako sa kinatatayuan ko. Pamilyar kasi ang boses ng isa sa kanila sa akin ngayon.

"So ano na? Paano na tayo? Alam mo naman na mahal kita 'di ba? Matagal na tayong ganito. Ayaw kong magtatago tayo palagi," tugon ng isang boses.

"Alam na ni mommy okay. Kaya nga siya ang gumagawa ng paraan. Pero ayaw pa ni mommy na tangapin akong ganito. Pero naiintindihan niya tayo. Si daddy lang ang inaalala niya at ang mga tao," tugon ng isang boses na pamilyar sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko at tinakpan ko na ang tainga ko. Hindi dapat ako nakikinig sa mga ganito. Ano ba, Isabella! Sigaw ng isip ko.

Tahimik akong humakbang patungo sa kabilang pinto, sa pambabaeng toilet. Pero nahinto ulit dahil biglang bumukas ang pinto ng panlalaking toilet at lumabas ang isa sa mga lalaki rito. Napaawang ang labi ko na parang nahulog ito sa sahig, at sadyang hindi ko na mapulot ulit ito.

"K-Karl?" tulalang tugon ko sa kanya. Namilog agad ang mga mata niya ng magtagpo ang titig naming dalawa.

Mabilis siyang napatakip sa bibig niya. Kagaya ko rin, hindi ako halos makapaniwala. Natahimik kami ng iilang segundo at napayuko agad siya at tulala pa rin ako.

What the-- Si K-Karl? B-Bakit?

Hindi tuloy ma proseso ng utak ko ito, at parang bumagsak na ang balikat ko. Teka lang, kailangan ko pa lang umihi muna! Kaya humakbang akong mabilis patungo sana sa pambabae na toilet. Humawak agad si Karl sa braso ko at nahinto na ako.

"Isabella teka lang!" sa hawak niya.

"K-Karl iihi muna ako okay. W-Wait lang. Hintay ka lang. Huwag ka munang umalis!" at mabilis na akong tumakbo papasok sa loob ng pambabaeng toilet.

Nakahinga ako ng malalim at napaisip ako sa sarili ko. Hindi ako pwedeng magkamali. Rinig na rinig ko sila kanina at alam kong mag namamagitan sa kanilang dalawa... Okay, inhale, exhale... Bakit na ako ang natataranta? Ano ba 'to? Okay let's face it, Isabella! Let's support Karl. Pero naman bakit si Karl pa? Ang daming lalaki na pwede maging ano--ano--bakit ang isang Karl pa? Naguguluhan ako!

Lumabas na ako at nakita ko siyang naghihintay sa labas ng hallway. Wala na yata ang isang lalaki. Kasi wala na akong ibang nakita maliban sa kanya.

"Let me explain, Isabella. Ganito kasi-" pagsisimula niya.

"No need Karl. I understand," hindi ko siya pinatapos magsalita.

Napayuko na lang siya at walang imik. Napanguso ako habang pinagmamasdan siya. Ramdam kong nahihirap si Karl ng sobra... Ang hirap siguro nito para sa kanya. Nag-iisang lalaki at mataas ang expektsyon ng lahat ng tao sa paligid niya. Tapos isa pala siyang-- hay naku, 'di bali na nga!