The Trouble with Love (BBHS1) ✅

Chapter 6. Insecurity

Confidence is silent. Insecurities are loud
🍀🍀🍀

Insecurity

Back to school Monday na, abala ang lahat sa assignments ng lahat ng mga subjects. Mabuti na lang ngayon at nakakaintindi na ako ng konti sa Math. Salamat sa nagtutor sa akin. Napa-isip pa ako kung anong nangyari kina Karl at Miranda? Dahil magpahanggang ngayon ay wala pa rin akong natanggap man lang na explinasyon mula kay Karl.

Ano ka ba Isay? It's wrong to have hope from Karl E, hindi naman kami mag-jowa!

Nasa loob ako ng classroom at lunch break na. Sa mga oras na ito ay dapata nasa lobby na ako at tinititigan ang ultimate crush ng buhay ko. Pero wala akong gana para tingnan sa baba si Karl, dahil nadudurog lang ang puso ko sa tuwing naalala ko ang nangyari noong nakaraang Sabado.

Well, life is like this naman ano! You like the person but that person does not like you back naman! Teka lang, gusto nga ba si Karl? O baka crush lang din? Hay naku, ewan! Bahala na nga sila.

Binalok ko ang tingin sa kabilang row. Nagkakagulo kasi ang mga kaklase kong babae. Dinumog nila si Miranda. May narinig ako na nagsabing ang ganda raw ng performace practice nila Karl. Napangiwi ako habang nakikinig sa kanila. Parang pinagkakaguluhan ang cellphone ni Miranda at lahat sila ay nakatitig nito. Video 'ata ang pinapanood nila ngayon. Video nila ni Karl sa practice noong nakaraang Sabado.

I didn't feel jealous because of Miranda's beauty. Pero nanliit ako sa sarili ko. Pakiramdam ko tuloy wala akong laban sa kanya, at kung boung detalye ang pag-uusapan, halatang mas pipiliin siya ni Karl kaysa sa akin.

Ano ba naman ang laban ko? Inayos ko na lang ang salamin sa mukha at binalik ang tingin sa notebook ko.

Matagal ko nang crush si Karl at marami rin ang nagkakagusto sa kanya. Hindi ko pinipilit ang sarali ko sa kanya o kahit makihalubilo man lang, dahil nga nahihiya ako. Kaya hanggang sa malayo na lang ako palagi nakatitig sa kanya. Pero noong nalaman ni Mia na crush ko si Karl ay tahimik pa ang bruha, pero kalaunan ay siya na mismo ang timutukso sa akin. Minsan nga ginagawa naming katatawanan ang isat-isa.

Ang speaking of Mia. Nasaan na ba ang babaeng iyon? Ayan na, palapit na siya sa akin at ang lawak pa nang ngiti sa labi niya.

"Isay! You won't believe who's with me today sa Canteen!" sa taas na enerhiyang tugon niya.

Inabot niya agad sa akin ang pagkain na binili niya.

"Karl was there! Sana sumama ka sa akin kanina," nguso niya.

"And so? What's the benefit of it? Besides, ayaw ko siyang makita."

Umirap na ako na parang gaga! Hay nku, Isabella! Isip ko.

"Oy, selos ka girl noh?" Humalakhak agad siya.

Nalaman kasi ni Mia na hindi siya sumipot sa bahay noong Sabado. Tumawag siya Linggo, at ang kapatid ko ang nakasagot.

"Sunduin ka raw niya mamaya Isay. OMG!" Tumili na siya na parang sira! Excited lang 'te.

Namilog agad ang mga mata ko. What? Ano raw? Ano ulit? Kinabahan pa ako at pumintig nang malakas ang walang hiya kongpuso ko. Dios ko po, saklolo! Isip ko.

"Sure ka, Mia?" nalilito kong tugon.

"Oo! Sabi niya sa akin hinanap ka niya kanina. E, 'di ka niya nakita at wala ka rin daw sa lobby. Wala ba siyang numero sa'yo?"

"Wala eh, 'di naman siya nanghingi!" Namaywang na ako.

SCHOCKS! Hindi na ako makapag-concentrate sa mga ibang subjects namin, dahil hindi ko alam kung paano ko dadalhin ang sarili ko mamaya. OMG na talaga!