The Trouble with Love (BBHS1) ✅

Chapter 5. Charm

Charm

I never had my eyes on other boys in the campus. Don't get me wrong, maraming gwapo sa campus okay! May mga nanligaw rin naman sa akin noon. Pero 'di ko pinapansin. Marami ding gwapo sa campus, pero gaya ng sinabi ko lahat sila sugar coated lang. For your eyes only!

I don't want to waste my time, 'di ka rin naman papansinin. Handsome and good looking ones are for good looking ones too. It's like same feathers flock together!

Karl is different kababata ko siya. But siguro katulad na din ng karamihan. Sino ba nama ang hindi maakit sa ganda ni Miranda? Isa na 'tong nasa harapan ko! Tsk, kainis lang talaga!

Huminga ako ng malalim habang nakatitig sa kanya. He looked so puzzled. Kaya nagtaas siya nang isang kilay niya.

"Alin dito ang 'di mo naintindihan?" seryoso niyang tugon sabay tingin sa notes ko.

I looked at his eyes. Mabuti na rin siguro na siya ang tutor ko ngayon, dahil kampanti ako. At least may matutunan ako at hindi magiging blanko ang pag-iisip ko na gaya ng kay Karl.

"Look? I have answered our assignment. Tingnan mo kaya kung tama ba?"

Binigay ko agad ang notebook ko sa kanya. He looked at every equation it has seriously. Tinitigan ko pa siya ng taimtim ngayon . I wonder what charisma this boy in front of me have? Why all the girls are dying to have him.

Pilit kong hinanap ang spark. Kaso wala akong naramdaman. Huminga ako ng malalim. Naramdaman niya siguro 'to kaya napalunok na siya, at kitang kita ko pa ang pag galaw ng adams apple niya.

"You got two right and three wrong. I can see your mistake," tugon niya.

Tumayo siya at umupo sa tabi ko. Sandyang nagdikit ang balikat namin. He's pretty warmth and for some reason I feel secure beside him. Iyong hindi ka nanliliit sa sarili mo at masarap sa pakiramdam.

"This is the diameter right? Okay, radius ang hahanapin, so ganito--"

He explained it so well at talagang naintindihan ko this time. Perfect, ang galing ng tutor ko! Ganito lang pala ka simple? Ba't ang weird ng utak ko. Paano ko 'di nakuha ito noon?

Binigay na niya sa akin ang notebook ko at inulit ko itong sagutin. I was too busy concentrating finding the answer without noticing that he's staring at me deeply. Alam kong nakatitig siya sa akin ng husto, pero hindi ko pinansin ito. Wala kasi akong spark ano! Kaya kerebels na!

Tinapos ko at may mga sagot na, at ibinigay ko ulit sa kanya. He check it again.

"Perfect, you've got it all right. Its so simple, right?" he said and stared at me.

"If you think of math you judge it straight away because of it's name without even trying it. It's only numbers, Isabella... symbols, equations. It may look entangled but try to understand the problem and solve it together with your heart and mind... Then you will realised that you actually love it and you don't even notice it," he seriously said and I frowned.

Whoa! Ano raw? Ano raw ulit iyon?

Napaawang na ang labi ko habang tinititigan siya. Tsk, sabi ko na nga ba. Iba nga naman ang kamandag ng nag-iisang Charles Aragon Delavega... Now I get it, tsk! Delikado ito kahit  na sinong babae ay mahuhulog talaga sa kanya.

Now I know where his charms are coming from... It's coming from his shell and stare.

Umiwas agad ako sa titig niya at napatingin na ako sa oras sa relo. Late na pala at malapit ng mag alas syete. Lumabas na si Manang Nita at sinabing ihahanda na niya ang hapunan dahil nandiyan na raw sina mommy at daddy.