Taming Hades ✔

Chapter 62

EISHA'S POV

Hindi ko alam kung ano nangyari pagkatapos ko bumagsak sa lupa pero natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakaluhod.

Namumungay ang aking mga mata habang tinitignan ang malinis na tubig sa aking niluluhuran. Nakaluhod ako sa isang sapa na may mga bato. Umangat ng tingin ko pero agad nasilaw sa liwanag mula sa itaas kaya tinakpan ko ang araw gamit ng aking kamay.

Bumagsak ang tingin ko sa tubig para makita ang aking reflection. At nanlaki ang mga mata ko nang makita ang aking suot. Napaatras ako sa takot kaya mas lalo ako nabasa.

I was wearing ancient greek clothing. A smooth silk linen Peplos dress screaming for royalty and nobility. My long wavy hair covers my chest and back which add more attractiveness to the dress.

This long piece of cloth was fastened around my waist with a belt. I have himation wrapped over my Peplos dress. This is like a cloak or shawl hugging my body.

Why am I wearing this?

Patay na ba ako?

Tumingin ako sa aking harapan at nahulog ang panga nang makita ang malaking gusali na nakakasilaw sa kagandahan. Nakakalula sa taas at lawak, maraming hagdan papunta lang sa taas.

And there's a woman that caught my eyes, she's standing on the stairs with her handmaidens. Her light purple Peplos dress and jewelry hanging around her neck was shining.

Her dark pink hair was very long. She was wearing a wreath of flowers around her head. She has a deadly pale face and fierce showing in her eyes.

The word gorgeous really describes her.

Pero natigilan ako nang lumipat ang tingin niya sa akin dahil doon mas lalo ko nakita ang buong magandang mukha niya. Her eyes that were showing fierce and bravery became soft as fragile.

Nagtaka ako nang bigla nanggilid ang luha niya nang dumapo ang tingin niya sa akin. Even though there's a large amount of distance between us, I can still feel our strong connection.

Nawala ang tapang sa mukha niya kanina at napalitan ng malambot. At mukhang hindi niya na nakayanan na tignan ako mula sa kalayuan kaya mabilis siya bumaba sa hagdan na ikinataranta ng mga babae sa kaniyang likuran.

I hear some of the girls calling her name but it seems she doesn't care at all. She was just looking at me deeply with tears in both sides of her pink eyes.

Because she has this long purple dress, she struggled to rush down the stairs. She gripped her long dress as she walked down so that the dress would not be a hindrance for her.

Kumunot ang noo ko dahil parang maiiyak na talaga siya habang bumaba ng hagdan. Kahit muntik na siya madapa, mukhang wala pa rin siya pakialam.

Nang makalapit na siya sa akin, napaluhod rin siya at sinugod ako nang mahigpit na yakap. Sumugod siya sa lugar kung saan madulas at may tubig pero wala siya pakialam. Basang basa na ang damit niya dahil sa akin.

"Theá Kore!"

Na-estatwa ako sa tawag ng mga babae sa kaniya. Agad ko naitindihan ang ibig sabihin ng pangalan na iyon. Goddess Kore, Kore is stands for the maiden. The nickname owned by Persephone.

And the parson who desperately hugging me right now was Persephone.

"P-persephone?" Kinakabahan na tawag ko sa kaniyang pangalan.

Dahan dahan siya tumango at hinaplos ang aking likod. Hindi pa rin ako binibitawan.

"Eímai egó, Eisha..." Marahan niyang bulong sa aking tenga.