Eternity: Universe of the Dead (1)

2》13 "Kendine Gelen Elena"

Anne.

Titrek bedeni adım adım yaklaştı. Gözlerinin köşeleri kızarmıştı.

O an Nanren, Yun'un en büyük zaafının ailesi olduğunu anlamıştı.

Elena çocuğa sarılarak sıkıca tuttu, yatıştırıyordu onu.

Nanren 'ekşi' hissetmeden edemedi, açıkçası biraz kıskandı. Bu güzel aile tablosu, ondan çok çok uzaktaydı.

Bakışlarını hüzünle indirdi.

Yun'un kaotik ruh hali Elena tarafından yatıştırılırken Elena Nanren'e de gülümsedi.

Nanren utançla orada durdu. Yine de yüreğinde bilemediği hafif bir tatlılık iziyle.

"Yun, uyandın" Elena gerçekten aşırı parlak bir şekilde gülümsüyordu. Yun ile sadece iki defa tanıştı, aslında ilk görüşmelerinin rezalet olacağını tahmin etmezdi.

Yun sadece başını salladı, şuan kalbi bal kulu gibi tatlıydı. Bu iyi ruh haliyle eğer ki herhangi bir çete üyesi terfi isteseydi hiç düşünmeden kabul edebilirdi.

Bir şeyden emin olarak Yun, şuan zamanın geriye sarıldığını biliyor.

Yani annesiyle önceki hayatında yaşanan anılar kimsede mevcut değil. Bu da, anne ve çocuğun biraz garip hissetmesine sebebiyet verecekti. Çünkü şimdi, ilk karşılaşmaları sayılabilirdi.

Ama Yun kötü hissetmedi, madem öyle ailesiyle daha da iyi anılar biriktirmek adına çabalayacaktı.

"Yorgunsun, biraz dinlen" odadan yavaşça veda ile ayrıldılar.

***

"Beceriksizler"

Hastane odasının vip bölümünde, yatakta tembelce yatan kadın çatık kaşlarla önündeki iki adama bakıyordu.

Sarı altın rengi saçlar ve yeşil zümrüt gözler  novel karakterlerini andırdı.
Uzun saçlar dalgalıydı ve gevşekçe yatağa yayıldı. İki çocuk annesi olmasına rağmen oldukça genç görünüyordu.

Kaşlarında kahramanlık izi ve gözlerinde düşmanlık hissiyle önündeki kişilere baktı.

"Bayan Elena...biz..."

"Defol!"
Nazik kadın, yerini otoriter bir bayana bıraktı. Elbette Yun bundan habersizdi.

Odadan çıkan iki adam tamamiyle umutsuzluğa sürüklendi. Bitti..işleri kesinlikle bitti...

Odada yalnız başına kalan Elena öfkeden kahkaha atıyordu.

Siniri bozuktu.

Yıllarca kaybedilen akıl geri geldi, elbette şuan sinirliydi.

"Ilaç ha ? Olivia sen gerçekten..." gözleri tehlikeli bir şekilde kısıldı.

Mizacı askerleri andırıyordu, aslen yumuşak huylu olabilirdi ama bu dağın görünen kısmı.

17 yıl...

Tamamiyle çıldırmasının sebebi eşinin kardeşi, kaynı nedeniyleydi. Rashca ve Olivia yıllarca sanrı görmesine sebebiyet verecek ilaçları gizlice verdiler.

Aslında bir nevi minnettardı. İlaçlar olmasa kafayı sıyırmayacak ve ölü doğan çocuğunun bir gün uyanacağına inanmayacaktı.

Yun'un gömülmesine, ilaçların etkisinde olduğu bir çılgınlık anı düşünceleriyle karşı çıktı.

Şimdi çocuğu gerçekten uyanık bir şekilde karşısındayken hala rüya yanılsamasına sahipti.

Lâkin Elena Olivia ve ailesini bırakacak değildi, onlar nedeniyle çocuğuyla olan ilk tanışması berbat geçti.