Chapter 25: REALIZATIONKanina pa kami rito sa kama. Nakapiring at nakatali pa rin ang mga kamay ko. Hindi ako makagalaw at tanging nagagawa ko lang ay pakiramdaman ang paligid at iniiwasang gumalaw.
Habang nakaupo ay nasa likod ko pa rin si Von habang yakap yakap ako. Ang ulo niya ay nagpapahinga sa balikat at ang mukha niya nasa leeg ko kaya nakikiliti ako kapag humihinga siya.
Ilang beses akong napalunok at pinipigilang tiisin ang kilitu dahil pakiramdam ko natutulog siya sa balikat ko.
Ayaw ko namang istorbohin siya.
Hindi ba siya nangangalay?
Hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil kanina lang gusto kong umalis na rito at magpakalayo layo. Lumayo sa mga taong nagbibigay ng problema sa akin.
Pero unti unti ko ring napagtanto na masarap pala ang ganito, Parang gusto ganito na lang kami buong oras na kasama ko si Von at nahahawakan ko siya. Nayayakap niya ako. Pakiramdam ko safe ako sa kanya.
Ayaw ko man na ganoon ang maramdaman ko pero 'yon ang totoo.
Kahit sinasabi nilang nakakatakot si Von pero hindi ko nararamdaman iyon.
Hindi ko na alam ang gagawin ngayon.
Narealize ko rin kanina na hindi pala si Von kabilang sa mga problema ko kundi siya ang karamay ko ngayon.
Sa paanong paraan naman ako matutulungan ni Von?
Totoo kaya 'yung narinig ko na inlove siya sa akin? Parang ang saya namang isipin nun.
Hindi ko napigilan ang mapangiti dito at agad ko naman akong ngumuso para itago ang ngiti.
"V-Von!"mahinang tawag ko sa pangalan niya at bahayang ginalaw ang balikat.
Mahina naman siyang umungol at mas hinigpitan ang yakap sa akin. Doon ko pa nakumpirma na tulog nga talaga siya.
Napataas naman ako ng kilay ng bigla kong narinig na kumukulo ang t'yan niya. Natigilan ako roon at unti unting kumunot ang noo.
Gutom siya?
"H-hindi ka kumain?"tanong ko.
Mas siniksik niya pa ang mukha niya sa leeg ko kaya mas lalo akong nakikiliti. Unti unti rin akong napapasandal sa kanya.
"Hmm..."tanging narinig ko sa kanya.
Kung wala lang akong piring sigurado akong kanina pa ako pairap irap dito.
"Von!"tawag ko muli sa pangalan niya at medyo naiirita na.
"What?"walang gana at namamaos niyang boses.
Ang kamay niya ngayon na nasa t'yan ko ay parang may sariling buhay dahil marahan humahaplos ang mga daliri niya sa t'yan ko. Napapasinghap tuloy ako.
"G-Gutom ka yata?"sabi ko pero ang pokus ko ang kamay niyang mapaglaro na naglalakbay pataas sa t'yan ko. Napapalunok ako sa kaba.
"Yeah"malanding bulong niya sa tenga ko at ilang segundo lang ay naramdaman ko ang halik niya sa balikat ko.
Napasinghap ako ng biglang sinakop ng palad niya ang dibdib ko. Bumigat ang mga paghinga ko sa ginagawa niya. Marahan lang ang paglamas niya pero nababaliw na ako. Kahit may suot pa akong bra at damit pero nararamdam ko na kung paano maglaro ang kamay at mga daliri niya. Halatang eksperto.
Mabilis niyang akong naikot para maiba ang posisyon ko. Kung kanina ay nakatalikod ako sa kanya ngayon ay nakaharap na at nakaupo sa gitna niya. Napakagat ako ng labi ng maramdaman siya roon. Kumikislot iyon sanhi para mas lalong tumibok ang akin.
BINABASA MO ANG
Play With Me
RandomJenie Degret is a good and happy person. She's willing to do everthing for her family.