Tale of Santuaria: Sunrise and Moonlight (UNEDITED)

CHAPTER 52

"INA..." Kumukurap-kurap na sabi ni Aw at hindi makapaniwala na magagawa 'yon ng kaniyang ina.

"Stella," hinawakan ng Hari ang kamay ng Reyna ngunit umiwas ito at biglang nagpalabas ng punyal at isinaksak sa Hari. Naging alisto kami, mabilis na inilayo ni Aw ang kaniyang ama sa kaniyang ina.

"Ina! Ano bang nangyayari sa 'yo?" maluha-luhang tanong rito ni Aw pero hindi siya nakatanggap ng anumang tugon sa Reyna. Sumugod ang Reyna at akmang sasaksakin si Aw nang gumawa ng shield si Em kaya hindi niya ito nasaksak.

I clenched my teeth and stared at the Queen, frowning when I noticed a thread attached to it, as if someone was controlling her. I followed the thread of my gaze, but it seemed to have no boundaries, which made me wonder.

"May sinulid..." Pabulong kong sabi na narinig naman ng lahat.

"What are you talking about?" nalilitong tanong sa 'kin ni Ash.

"May taling nakakabit sa kaniya," lahat sila ay kumunot ang noo dahil sa sinabi ko kaya nag taka naman ako. Don't tell me—

"Wala naman akong nakikitang tali," tugon ni Em at Aw.

"Gano'n din ako, wala rin akong nakikitang tali." Wika naman ni Almond.

Bakit hindi nila nakikita?

I look at the thread attached to the Queen and think it's a—no! It's only a hair! A hair strand.

"Hair string," biglang kong nasabi na siyang ikinatingin sa 'kin ni Em.

"Si Haliya," wika niya. Sino naman 'yon?
"Si Haliya ay isa sa mga gumagamit ng black magic, isa siyang hair string manipulator. Ang mga buhok na nakukuha niya ay na gagawa niyang kontrolin gamit lamang ang buhok." Paliwanag niya ng mapansin ang pagtataka ko.

"Hindi! Ang ina ko! Ano gagawin natin para mawala ang kontrol?" tanong ni Aw sa seryosong paraan.

"Kailangan nating matalo si Haliya-" Hindi naituloy ni Em ang kaniyang sasabihin nang bigla na lamang siyang mapaluhod at nagulat na lang kami ng may nakabaon ng punyal sa kaniyang tagiliran, nakita namin ang isang babaeng maikli ang buhok na itim na itim at napaka-kapal ng make up nito sa mukha na para bang nag-mukha siyang bakla.

"HAHA!" her shrill laughter rang out throughout the commissary. I was staring at her so hard that her shoulder caught fire, but she just patted it, and my fire vanished like a bubble on her shoulder.

Shit! Gano'n lang 'yon?

"Ikaw pala ang babaeng hadlang sa mga plano ng aking panginoon," nakangising turan nito na siyang nagpakunot sa noo ko.

"Anong pinagsasabi mo?" I asked her without emotion, but she just laughed again, and when she stopped, she motioned to her hand, which had a hair string attached to it. Suddenly, Aw's mother moved, and even Em moved and stood up, despite the fact that her side was still bleeding.

"Em!" gulat na sigaw ni Almond na nababakasan ko ng matinding pag-aalala kay Em, matutuwa na sana ako pero hindi ko magawa sapagkat nasa panganib ngayon ang kaibigan kong si Em.

"What do you need? Let them both go!" sigaw naman ni Scarlet rito, habang ang mga lalaki naman ay naka-fighting position.

The woman who looked gay moved one of her fingers again, and the Queen and Em rushed to us in an instant; we just retreated because we couldn't hurt them because the enemy only controlled them.

"Pakiusap hangga't maari, h'wag niyo silang sasaktan." Paalala ng Hari.

"Ah!"

Tumingin ako sa pinsan ni Em na ngayon ay dumadaing ng mahuli ito ng hair string, agad akong lumapit do'n at tinanggal ang hair string na nakikita ko at nag-tagumpay naman akong matanggal 'yon.

"Maging maingat kayo at makiramdam sa mga hair string na naka kalat lamang sa paligid dahil kung hindi baka makontrol din kayo ni-" Hindi ko na ituloy ang dapat sana ay sasabihin ko ng biglang sumugod sa 'kin si Alvinno at Almond na ngayon ay nasisiguro kong kontrolado na rin ng babaeng mukhang bakla.

When someone attacked me with a sword from behind me, I shuddered and bent down, and I saw Scarlet, who, like them, had no emotion on her face and lifeless eyes. She attacked again with her sword, so I rolled on the floor, and when I got up, I immediately placed my palm on the katana sword's mark, so I was now holding a weapon.

When I saw that the others were also under the enemy's control, I froze, tanging si Ash na lang yata ang hindi pa at ang Hari na nakahawak sa balikat nitong mayro'ng tama ng espada.

I slashed my flaming Katana sword into Scarlet's sword, which almost hit me, and kicked her away, but I couldn't see the pain on her face despite of my kick.

Umatras ako nang umatras hanggang sa magkadikit na ang likod naming dalawa ni Ash.

"Anong gagawin natin?" salubong ang kilay na tanong ko sa kaniya, sinipa ko sa ulo ang aatake sana sa kaniya kaya tumalsik ang pinsan ni Almond.

As our companions attacked us at the same time, Ash built a shield for both of us. I was about to exhale a sigh of relief when Ash suddenly pointed his weapon at me. I frowned, and it was only then that I realized the woman who looked gay had also taken control of him.

Shit! No!

Umilag ako pero nagawa niya akong madaplisan sa leeg, dumaing ako pero hindi naman siya gaanog malalim. Nagpalabas ako ng apoy para makalabas sa shield na ginawa niya kaya na basag 'yon.

"Pakawalan mo sila! Tayong dalawa ang mag tuos, lumaban ka naman ng patas." Mapanganib na tinig kong wika sa kaniya pero sa halip na makaramdam siya ng takot ay humalakhak siya ng pagkalakas-lakas.

"Oh sige, bibigyan kita ng patas na laban," tumingin siya sa 'kin ng seryoso saka muling nag salita.
"Bukas sa pag sibol ng bukang liwayway mag tungo ka sa bayan at do'n tayo mag-tuos." Nag taka ako sa sinabi niya.

"Bakit bukas pa? Bakit sa bayan pa?" nagtataka kong tanong sa kaniya kaya humalakhak siyang muli.

"H'wag kang masyadong mag madali, binibini. Bibigyan pa kita ng pagkakataon ngayon para mag handa sa magandang laban na maghihintay sa 'yo bukas," kumuyom ang kamao ko dahil sa sinabi niya ay talagang minamaliit niya ako, kung hindi lamang niya hawak ang mga kasama ko ay marahil naka-baon na siya sa kinatatayuan niya ngayon. "Hihintayin kita bukas, ciao!" pagkasabi niya n'on ay bigla na lamang siyang nag laho sa harapan ko maging ang mga kasama ko, tanging ang Hari na lamang na naka-sandal sa haligi ang natira.

"Mag-iingat ka, mahirap kalabanin ang mapaglarong tulad niya." Wika nito, tumitig ako sa kaniya at ngumisi.

"Huwag kang mag-alala dahil ang larong kaniyang papasukin ay ang larong hindi niya kailanman dapat tangkaing pasukin." Namutla ang Hari matapos makita ang mapanganib at nakakakilabot kong ngisi.

I'll show her something far worse than her origin...

~To Be Continued...