Tale of Santuaria: Sunrise and Moonlight (UNEDITED)

CHAPTER EIGHTY FIVE

Ikatlong Persona

“SOLIS...”

Bulong ng dalaga sa kawalan na para bang kilalang-kilala na niya ang dalagang kapalitan niya ng tingin. She had no idea how or why, but the girl's name had impulsively entered her mind at tila siguradong-sigurado siya na iyon ang ang palangan nito.

Katana's gaze was drawn to a bandit approaching the girl's spot on the little stage. When she recognized the axe he was wielding, she frowned.

“Goro?” hindi niya matandaan ang pangalan nito kung goro ba or goyo? Pero ang mukha nito ay kailanma’y hindi niya makakalimutan dahil simula nang tumuntong siya sa mundong ito ay ang bandidong ito ang kauna-unahang nilalang na nakaharap niya.

Katana exclaimed as she watched Goryo, the bandit, lift the axe and place it on the back of the girl laying on the stage. Because of what Goryo would do, it raised the axe again and without hesitation struck the girl's neck with its blade, but even before it hit, Katana appeared to be lightning fast and immediately took her twin while the bandits who were holding the girl were thrown away.

Many people were taken aback by the occurrence, and Katana is certainly wonderful in such a situation. Nang mapunta na sila sa baba ng entablado ay agad na umikot ang dalaga kaya nawala ang cloak nito sa katawan at nakita ng mga bandido ang mukha niya pero sa halip na manlaki ang mga mata ng mga ito ay bigla na lamang pumula na parang dugo ang mga mata ng mga bandido kaya kunot-noong napatingin si Katana sa babaeng akay-akay niya.

“Nagkaharap tayong muli.” Lalong kumunot ang noo ni Katana nang mapansin ang kakaiba sa boses ni Goryo dahil lumaki ito at parang robot, ang mga mata nila ay pula at walang kahit na anong emosyon.

“Nasa ilalim sila nang kapangyarihan ng d’yosa ng pagkasira.” Usal ni Solis kaya napatingin si Katana rito at naramdaman na naman niya ang malakas na kabog sa kaniyang dibdib maging kasiyahan ay pinupuno ang kaniyang puso sa mga oras na iyon.

Katana waved her hand in the air, releasing flames. Because of what Katana done, the Guardians grew alarmed and attacked right away. Katana's blast of fire signaled for them to rush.

The gate in the outlaws' area was torn down using Almond's water tornado, bumagsak ang gate at bumungad sa kanila ang maraming bilang ng bandido na handa sa pagsalakay nila.

The Guardians exchanged glances, and an excited smirk spread over their lips.

Nag-hawak ang kamay ni Alvinno at Aw, inikot ni Alvinno si Aw, habang si Aw naman itinaas ang dalawang paa at tumama sa tatlong bandido kaya tumalsik ang mga ito. Nang nagkatinginan ang dalawa ay ngumiti sila sa isa't-isa.

Emaya, the young woman, knelt on the ground and touched it; enormous and thick veins sprang from beneath the earth and crawled towards a hundred bandits who were congregated and ready to attack them. Kasing bilis ng hangin na pumulupot sa katawan ng mga bandido ang mga ugat at ngayon ay nag mistulang mga bunga ng puno ang mga ito dahil nakasabit sila’t ang mga ulo ay nakabaliktad.

Na alerto naman ang apat nang biglang nagpakawala ng apoy si Scarlet, agad na tinapatan ito ng Water Spring ni Almond. “Be careful, you don't need to kill them.” Turan ng binata.