CHAPTER SEVENTY

1.2K 196 11
                                    

Katana Luna Silvyria

“Mahal na Hari at Reyna, ang karwaheng sinasakyan ng Herrera's Family ay tinambangan.” Nanlamig ang mga palad ko dahil sa narinig. Mabilis kong tinahak ang kinaroroonan nilang lahat.

“What?!” nagulat silang lahat sa biglaan kong pag-sigaw at pagsulpot sa kanilang harapan.

“Katana...”

Anong nangyari sa kanila?” humugot ako ng malalim na hininga upang pakalmahin ang aking sarili, saka tumingin sa kawal na ngayon ay nanginginig sa takot.

“I'm sorry.” Pumikit ako at nang mag mulat ng mga mata ay kalmado na.

What is their current state?tanong ng Hari.

“Nakabalik na sila ng palasyo, ngunit malubha ang kalagayan ni King Emilio, at si General Night naman ay kasalukuyan pang walang malay habang si Queen Mayanna ay maayos naman at ligtas ngunit ang sabi ng mga tagapagsilbi ay tulala ito, mahal na Hari.” Kinuyom ko ang aking dalawang palad dahil kung hindi sa ’kin ay hindi mangyayari ang lahat ng ito.

“This is entirely my fault.” Naka-yuko kong sabi sa kanila at batid ko na lahat sila ay napatingin sa ’kin.

This isn't your fault. Luna, don't blame yourself.Ramdam ko ang pag hawak ni Ash sa kamay kong nakakuyom, nag-angat ako ng tingin sa kaniya at nakita ko ang pagsusumamo ro’n.

“Tama si Lohr, ’di mo kasalanan ang nangyayari, Katanagirl—” Scarlet did not continue what she was saying when a knight charged towards us. The majority of us are unable to speak.

As it got closer, it seemed like I knew what it was going to say.

“Mga kamahalan! Ang buong Evergreen Kingdom ay nasa panganib!” matapos niya ’yong sabihin ay natumba ito ’tsaka ro’n lang namin napansin na sugatan ito.

Napatayo si Almond. “We need to get there as soon as possible.” He stated. The Guardians nodded while I pondered what could be done to stop this chaos.

Because of Em's death, the balance of her continent has been broken, and there is only one way to restore it. That is Emaya's life.

“Luna, let's go.” Napatingin ako kay Ash nang sabihin niya iyon, ni hindi ko napansin na nasa malayong bahagi na sila.

“Susunod ako.” Kumunot ang noo niya at ilang segundo akong tnitigan kaya naman tinanguan ko siya, tumango rin siya saka na umalis.

I was about to walk away after they had vanished from my sight when someone appeared in front of me. This is the woman in the white dress that resembles cat fur.

“I can help you,” nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya, “follow me.” Nag lakad siya patungo sa kung saan, nag dalawang isip ako kung susundan ko ba siya o hindi, pero napagdesisyunan ko na lang na sumunod sa kaniya.

When we got to a hallway near the main hall, she turned to face me.

“Anong ginagawa natin dito—” I hadn't even finished what I was about to say when she abruptly pulled away and appeared to be carving into the air; what she did became clear after a while, and little by little something appeared that...

Tale of Santuaria: Sunrise and Moonlight (UNEDITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon