Katana Luna Silvyria
"IT'S you."
Gulat na gulat na sabi ni Mr.Grayish-eyes, napangisi naman ako dahil sa unang pagkakataon ay nakitaan ko ito ng ekspresyon at gulat pa. Yeah, alam kong nagtataka na kayo kung bakit ako na rito. Simple lang, sumunod ako at n'ong isang gabi hindi naman talaga ako nag-tungo agad sa Dorm, ang totoo ay sumunod ako sa kanila sa infirmary.
I was just curious, so I followed and heard everything, so I decided to follow them in this mission secretly.
I just want to help and see if I can help, especially since they appear to be at a disadvantage right now; fortunately, Mr.Grayish-eyes didn't notice my presence, so I was able to safely follow them.
I'm great, aren't I?
"Who are you?" kunot-noong tanong ni...ni...Sia? Grrr... ano na nga ba pangalan niya? hmm...basta iyong maldita na sobra yatang malaki ng galit sa 'kin.
"It's better if you don't know." Malamig at walang emosyon kong tugon na alam kung hindi nila mabibisto ang aking boses.
"Tama na ang daldalan! Ito na ang katapusan niyo!" sigaw na naman n'ong nakakadiring halimaw at agad itong umatake sa pito na sa tingin ko'y hindi agad nila napansin kaya nag madali akong lumapit sa kanila at gumawa ng napakatibay na shield. Nagulat pa ang pito dahil sa ginawa ko, ngayon ay nasa loob kami ng kulay pula, orange at dilaw kong apoy.
"Wow! Is this a flame?" namamanghang tanong ni Mr.Innocent. Hays! Kailan ko ba matatandaan ang pangalan nila?
"Yeah," tipid kong sagot habang nakatingin sa labas ng apoy, kung saan umaatake ang halimaw ngunit kahit anong atake nito ay hindi nito magawang sirain ang apoy na shield na kinaroroonan namin.
"Your fire is different, kakaiba rin ang kulay, hindi ko akalain na p'wede palang tatlo ang kulay ng apoy." Namamangha ring komento ni Mr.Playboy.
"This fire extremely powerful, and I can feel it." Biglang wika ni Maldita, nagulat pa ako ng papuri ang lumabas sa bibig nito, alam naman n'yo naman na kumukulo ang dugo niya sa 'kin-baka no choice lang siya't wala lang siyang masamang masabi tungkol sa 'kin kaya gano'n.
"Stop with that chitchat, I have a great plan to beat that monster." Seryoso kong sabi na ikinatigil naman nila sa pagkuk'wentuhan at biglang sumeryoso, tinitigan ko naman sila at masasabi ko lang na pag dating pala sa labanan ay nagiging matino't seryoso sila.
"What plan?" tanong ni childish sa seryosong paraan. Hmm, kaya naman pala nitong maging seryoso bakit hindi na lang kaya siya maging seryoso kahit walang labanan na nagaganap, mas makabubuti pa iyon.
"What do you think will happen if you add more water to a glass full of water?" seryoso kong tanong nang bumaling naman ako ng tingin sa kanila ay matiim silang nag-iisip. Base na rin sa sinabi ng fairy na na iligtas ko ay nanghihigop nga ang halimaw na iyon ng kapangyarihan.
"Can you just say your plan na lang? Ang dami mo pang pasakalye." Na-iiritang wika naman ni Maldita, pinanlisikan ko naman ito ng mga mata kaya natigilan siya.
Remind me to burn that bitch later, huh!
"I get it, so you mean kailangan natin siyang atakihin ng sabay-sabay hanggang sa sumabog siya? Katulad sa isang basong puno ng tubig pag punong-puno na ito ay bigla na lamang siyang bubulwak hanggang sa wala ng matira sa kaniya, am I right?" nakangiting tanong ni Em. Kahit kailan talaga ang talino ng isang 'to, akala ko nga ay ang lider nila ang makakaunang maka-gets sa sinabi ko.
I was wrong about that.
"Gotcha." Sabi ko na may kasama pang kindat, napa-dapo naman ang tingin ko kay Mr.Grayish-eyes dahil titig na titig 'to sa 'kin, nangunot naman ang noo ko saka tumitig din sa kaniya, and here we go again, nag staring contest na naman kami.
"Hey!" natigil lang iyon nang mag salita si Mr.Playboy, nang bumaling naman ako ng tingin sa kanila ay nakita kong namimilog ang mga mata ni Em ngunit agad din itong nawala.
"In count of three be alert," tumango sila, "1...2...3...GO!" pagkasabi ko n'on ay agad na nawala ang apoy na nakapalibot sa 'min 'tsaka mabilisan kaming umatake sa halimaw ng sabay-sabay pati na rin ang fairy na si Aisha ay ginagamit din ang kaniyang kapangyarihan.
While our attack continued, I approached the Monster slowly and quickly released my sword, and thrusting it into his heart, before returning to my previous position.
"Hindi niyo ako matatalo kahit mag tulong-tulong pa kayo!" malakas na kump'yansang sabi ng halimaw ngunit pagkaraan lang ng ilang segundo. "HINDI!" malakas na sigaw nito ang na rinig sa buong area at saka bigla siyang sumabog, kumalat pa sa katawan namin ang malagkit nitong katawan.
Yuck, damn!
"Look!" sigaw ni childish saka itinuro iyong iba't-ibang makukulay na bilog.
"Ang mga kapangyarihan ng mga kapwa ko fairies." Masayang sabi ng fairy na kasama namin habang nakanganga at tila namamangha sa kaniyang nakikita.
Ang kapangyarihan na sinasabi nito ay lumilipad patungo sa mga fairy na bihag kani-kanina lamang, I think bumalik na sila sa dati nilang anyo.
"Aisha!" napalingon kami sa likod nang may sumigaw at nakita namin na may tumatakbong dalawang fairy patungo sa 'min.
"Ina, Ama!" sigaw din ng fairy sa mga magulang pala niya saka sila nagyakapan, napayuko naman ako nang makita silang masaya dahil bigla kong naalala si dad.
I miss him so much. Kailan ko ba siya makikita ulit?
"Are you okay?" When Mr.Grayish-eyes spoke to me, I simply nodded and began to walk away from that location.
"Wait!" pigil sa 'kin ni childish kaya napaharap ako sa kanila na ngayon ay na sa 'kin na ang kanilang paningin.
"Aalis ka na?" tanong ni Mr.Innocent, tumango naman ako.
"What's your name?" tanong naman ni Em napabuntonh-hininga ako bago sumagot.
"Just call me MOON." Pagkasabi ko n'on ay agad na akong tumakbo paalis sa lugar na iyon.
***
Author's Note:
Heyyy mga bravest!
This is Katana's first
fight with Guardians and I hope that you like it and I'm sorry if it'ss short UD cause I'm too busy.
Till the next journey together with Guardians,
kindly vote and comment this chapter thank you.
BINABASA MO ANG
Tale of Santuaria: Sunrise and Moonlight (UNEDITED)
Fantasy(TO BE PUBLISH UNDER IMMAC PPH) SANTUARIAN DOULOGY #1 Katana already has the material things all her life but she's not happy all along because she felt a lack of something uneasy within her. However, on her 18th birthday, she was greeted by an unex...