Tale of Santuaria: Sunrise and Moonlight (UNEDITED)

CHAPTER TWENTY SEVEN

HALOS wala namang pinagkaiba ang itinuturo sa klase ko ngayon kaysa noon, ang kaibahan nga lang ay pito lang kami sa loob ng classroom pero dati pa rin ang schedule.

"The history of the golden apple is the topic of today's discussion." The female teacher, who I believe is in her mid-30s, began with a smile.

"Ngayon ko pa lamang narinig ang tungkol sa gintong mansanas na iyan." Seryosong komento naman ni Em.

"Because it is not stated in the book and only a few teachers are aware of the golden apple's history." Sagot naman ni Maestra? Hays! Nakalimutan ko na agad ang pangalan niya.

"Janine. Maestro Janine 'yon, Katana," mataray na wika naman ni Scarlet, nagtataka naman akong tumingin sa kaniya. "Hays! Halata kasi sa mukha mo na nakalimutan mo na agad ang pangalan niya." Paliwanag niya, marahil ay halata nga sa mukha ko.

"So, sisimulan ko na. Once upon a time, there was a witch who was far too powerful, and one day a mage became disoriented in the forest where she resided-" naputol ang sasabihin ni Maestra nang mag salita si Aw.

"Bakit sa kagubatan siya na ninirahan? Saka mag-isa lang ba siya ro'n? Lalaki ba 'yong mage na naligaw? Hehe." Napa-iling na lang ako sa sunod-sunod niyang tanong, nakita ko namang namula sa inis ang mukha ni Maestra dahil sa pag singit ni Aw.

"Miss Farres, p'wede bang manahimik ka muna at hayaan akong ipagpatuloy ang ating tinatalakay?" may halong gigil na turan nito ngunit nagpipigil lamang dahil siguro ay prinsesa si Aw kaya gano'n.

"Ihh! Sus nagkukwento lang naman siya." Rinig kong bulong ni Aw kahit nasa pinaka-unahan ito.

"May sinasabi ka, Miss Farres?" tanong ni Maestra.

"Hihi meron po, kaya nga po bumubuka ang bibig ko 'di ba?" pamimilosopo ni Aw, napailing-iling na lang ulit ako. Ang iba naman ay walang imik lang marahil sanay na siguro sa ganitong tagpo.

"Aba't-" May sasabihin pa sana ang Maestra nang sumingit na 'ko.

"Magdadaldalan na lang ba kayo? Why can't you just continue your story? Tsk!" she fell silent as a result of what I said and then avoided looking at me as if I were frightening her, so I grinned; I can see the six looking at me as if they are amazed.

Yeah, ako na ang walang galang!

"Okay, I'll continue basta manahimik na lamang kayo." Sabi nito, tumango naman kami, mabuti naman magpapatuloy na siya dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko.

"The wounded male mage in the forest was already fighting for his life when the most powerful Sorceress saw him and decided to help him despite the fact that she didn't know him. Matapos niya 'tong iligtas ay naging malapit ang loob n'ya sa binata at hindi nag tagal ay umibig na siya rito, but the young man was unable to love her because he was already in love with someone else, the same kind of mage."

"The Sorceress couldn't accept this, so she went to any length to obtain the young man she adored. Back then, the girl was a good Sorceress, but love changed her personality. She concocted a potion and gave it to the young man, tumalab naman ito ngunit..."