3E&1K

26.BÖLÜM

En son Eslem'den...

-Benim tüm bunları kapı dinleyerek mi öğrenmem gerekiyordu acaba?

Esila ile birbirimize baktık ve "Aferin bize!" numaralı bakışları birbirimize gönderdik. İlk konuşan armodillo olmuştu:

-Sevgili abiciğim!

Esila'dan...

-Evet, sovgolo abocoğom olduk şimdi de. 

Ablama baktı:

-Hadi Esila ikimizden de küçük anlamazdı. Ya ben?  İlla ki kapı dinlemem mi gerekiyor?

Ablamın gözyaşları içine kaçmıştı. Az önce ağlayan o değilmiş gibi ayağa kalkmış gayet rahat  ve alaycı bir biçimde abime bakıyordu:

-Emir, Emir... 

İki elinin parmak uçlarını birbirine dokunarak milyonların önünde bir konuşma havasındaymış gibi sözünü devam ettirdi:
-Kadın beyni ne kadar detaycıdır bilirsin kardeşim. Sana bunları anlatırken bir erkek beyni neden bu sonuçlara vardığıma yetişmekte zorlanacaktı. Ayrıca, duraksadı ve abimi süzdü,  sen nerelerdeydin?

Abim birkaç dakika duraksadı, gözleri göz yuvalarını 360 derece gezdikten sonra kaşlarını çattı:

-Konuyu değiştirme şimdi "Sevgili Ablacığım". Şu an o bahsettiğin "Tahta" karşı apartmanda oturuyor. Yanlış mıyım?

-Şu an hayır demeyi çok isterdim ama Murphy kanunlarına göre bir şeyin olma olasılığı, istenme olasılığı ile ters orantılı-

Ablamın evet yerine tercih ettiği upuzun afili konuşmayı kestim:

-Abi, sen nerelerdeydin gerçekten? Yoksa anneme yalan mı söyledin arkadaşlarla buluşma ayağına? 

Abim kıpraşmaya başladı.

-Yo yo o aklımdaki şey mi acaba?

Yaklaşıp omuzuna uzanıp koklamaya çalıştım.  Geri çekilip kendini benden uzaklaştırmaya çalıştı ama daha da yaklaşmak için tek üzerine çıkmadığım kalmıştı.

-Esila kardeş demeyeceğim yapıştıracağım bir tane.

Ablam gibi konuşmasına şaşırmıştım fakat abim beni iterken ablam önüme geçip her şeyi çözmüştü bile:

-O "Poğaça"  ile ne konuştunuz bakalım? Ya da yanına gidip Ayça ben sana aşık oldum gel barışalım mı dedin? 

Tüm evi yankıya boğan bir kahkaha attı:

-Üstüne bir de çikolata götürseydin Emir!

Abime attığı alaycı bakışlar yerini ciddi olanlara bırakıyordu:

-Sakın bana-

-Evet aldım!

Eslem ağır şekilde başını kaldırmış ve yüzünü ekşitmişti. Bakır rengi saçlarını elleriyle geriye savurmuş gerinmeye başlamıştı. Bu bir sinyaldi. Şey sinyali: Annemin atması gereken terlik sırası bende sinyali..

Ayağımdaki terliği ablamın bu hamlemi  bekleyen,  yukarı bakan avuç içine yavaşça koydum ve odanın diğer köşesine topukladım.

Ağır çekim bitmiş, ablam terliği fırlatmıştı.

-Hey hey hey, dedi abim. Bu neyin siniri böyle?

-Seni aptal, biz o kızı sadece kullandık. Onu kapıdan içeri giriş için işimize yarayacak olan bir karta sattık! Ekin sayesinde zar zor sıyrılmışken ne diye tekrar kendini gösteriyorsun?