Bu fic 35. bölümden itibaren mpreg konudan çıkıp omegaverse olmuştur. İlk bölümden itibaren olaylar değiştirilmeden, en uygun şekilde düzenlenmiştir.
Okuldan eve geldiğim zaman hemen odama geçip kıyafetlerimi odanın orta yerinde çıkarmış ve bol bir tişörtle kısa olan şortumu giymiştim. Sonra direkt olarak bedenimi yatağa fırlatmış ve gözlerimi kapatmıştım. Bugün oldukça yorucu bir gün olmuştu. Hiç durmadan not almış ve kafa karıştırıcı sorular çözmüştüm. Sadece uyumak ve kendimi iyi hissetmek isterken gözlerim kendi kendine kapanmıştı.
Ta ki o lanet zil sesini duyuncaya kadar. Kimin gelmiş olduğunu sorgularken yatağımdan kalkmış ve kapıya doğru hızlı adımlarla yürümeye başlamıştım. Kapının önüne geldiğim zaman kapıyı bir şey düşünmeden açmış ve karşımda duran bedene bakmıştım.
Gördüğüm bedenle vücudum korkuyla titremeye başlarken seri davranarak kapıyı kapatmaya çalışmıştım ama o hızlı bir şekilde içeri girip kapıyı kapatmıştı.
"Git buradan!" Diye bağırmış, karşımda durmakta olan alfayı korkutmaya çalışmıştım ama ne yazık ki korkmak yerine yüzüne ufak bir gülümseme yerleşmişti.
"Ah, bebeğim çok güzel görünüyorsun. Bir gün o zarif tenine istediğim kadar dokunmayı, öpmeyi ne kadar çok isterdim bir bilsen. Bir gün seninde beni sevdiği görebilmeyi, bana o güzel gözlerinle sevgi dolu bakışlar iletmeni o kadar çok isterdim ki."
Yine aynıydı, neredeyse her gün bana süslü cümleler kurarak onu seveceğim günü beklerdi ama ben onu istemek yerine daha çok soğurdum. Çünkü hiç kimse sürekli kendisini gözetleyen, saplantılı cümleler kuran sapık bir alfayı istemezdi.
"Artık anla, seni istemiyorum. Senin sürekli beni takip edip sapıkça cümleler kurmandan bıktım. Lütfen benden vazgeç, hem bu sevgi değil ki. Sen beni sevmiyorsun, lütfen peşimi bırak artık."
İlk önce bir adım daha yaklaşıp eliyle yüzüme dokunacak olmuştu ama ben bir adım geriye doğru giderek istemediğimi belli etmiştim. Alfa, buna karşı elini indirip konuşmaya başladı.
"Öyle deme bebeğim, inan ki ben seni tüm kalbimle seviyorum ve sende beni seveceksin."
Sözlerine karşı kaşlarımı çatıp büyük bir sinirle mırıldandıktan sonra "Az sonra annemle babam işten döner. Çabuk git."
"Peki omegam, yarın sabah görüşürüz." Dedikten sonra evimden çıkmış ve ardından kapıyı kapatmıştı.
Sinirli bir şekilde koridora fırlatmış olduğum okul çantamın içinden telefonumu alıp notlar kısmına girdim ve yeni bir not oluşturdum.
28.09.2020:Bugün Hoseok beni takip etmiş olacak ki evime geldi. Yine benzer şeyler söyledi, çok sinir bozucuydu. Lütfen bundan sonra daha dikkatli ol Yoongi! 💪
ŞİMDİ OKUDUĞUN
It's Daddy's Son | Sope | Omegaverse
Teen FictionHoseok, sınıf arkadaşına takıntılıydı. Onu her zaman sevdiğini söyler, iltifat eder, onu korur ve hatta onun için kavga etmekten çekinmezdi. Yoongi ise bu durumdan pek hoşnut değildi. "Seni çok fena kıskanıyorum. Onun sana dokunmasından nefret ediyo...