It's Daddy's Son | Sope | Omegaverse

38. Bölüm:Yoongi, Beni Özgür Bırak (M)

İyi okumalar. 🩵

Min Yoongi'den...

"Yoongi..."

"Yoongi."

"Yoongi!"

Ard arda adımla seslenilmesinden oldukça rahatsız olmuştum. Memnuniyetsiz ve uykulu bir halde gözlerimi açtığım zaman annemi karşımda görmüştüm. Çoktan giyinmiş ve saçlarını yapmıştı. İşe gitmek için hazır görünüyordu.

"Hm?" Şeklinde bir mırıltı çıkardıktan sonra yeniden gözlerimi kapatmıştım. Kendimi oldukça halsiz ve hasta hissediyordum. İşe gitmek için hiç halim yoktu.

"Çabuk yatağından kalk ve giyin. Baban seni böyle görmesin." Demişti sinirli olan sesiyle.

Hiç ses çıkarmadan üzerimde olan battaniyeyi daha çok yukarı doğru çekmiş ve yeniden uyumak için çabalamaya başlamıştım. Babamın veya annemin kızması umrumda değildi. Bugün işe gitmek yerine evde kalıp bütün gün uyumak istiyordum.

Annemin bir anda üzerimdeki battaniyeyi çekmesiyle kaşlarımı otomatik olarak çatmış ve "Hastayım anne..." Diye mırıldanmıştım. Bu sefer gerçekten de hastaydım, yalan söylemiyordum.

"Min Yoongi, hala uyuyor musun?"

Babamın kalın sesini duymamla beraber korkudan iyice yatağıma sinmiş, olduğum yerde iyice ufalmıştım.

Yatağıma doğru yaklaşan adım sesleri ile birlikte korkudan kalbim güm güm diye atmaya başlamıştı. İyice yanıma yaklaşıp kolumdan sıkıca kavramış ve beni tek bir hamlede yatağımdan kaldırmıştı.

Yalnızca saniyeler içinde bacaklarım tir tir titremiş, başım dönmeye başlamıştı. Midem ise çok kötü bunalıyordu. Daha dün bu kadar hasta olmama rağmen bu sabah çok kötü bir halde hasta olmuştum.

Yarı uykulu bir şekilde kendimi hemen arkamda duran yatağa atmış ve daha iyi olmayı beklemeye başlamıştım. Ancak hala aynıydı. Midem bulanıyor ve başım dönüyordu. Bana tek bir gecede ne olmuştu böyle?

"Kızgınlığa girmiş, farkında bile değil." Demişti babam oldukça küçümser bir şekilde. Onun için kızgınlığa girmem dahi küçük düşürücü bir şeydi.

"Bugün evde kalsın madem, holding alfalarla dolu. İşe gitmesi mantıklı değil." Demişti bu sefer annem. Beni sevip koruduğundan değil de homofobik olduğu içindi tüm bunlar. Sadece beni alfalardan uzakta tutmaya çalışıyorlardı.

"Eve sakın alfa atayım deme, anlaştık mı?" Demişti sert olan sesiyle. Babam hep böyleydi... Beni bir escorttan farksız olarak görüyordu.

Hafif araladığım gözlerimle babama bakmış ve başımı evet anlamında sallamıştım. Ardından yatağıma düzgün bir şekilde yatmış ve battaniyemi üzerime çekmiştim. Bu sırada annem ve babam odamdan çıkmışlardı. Zaten çok geçmeden evden çıkıp iş yerlerine doğru yol almışlardı. Harika, artık evde tek başımaydım ve istediğim gibi uyuyabilirdim.

Uyumak için hiçbir çaba sarf etmemiştim. Gözlerimi kapatır kapatmaz uyumuştum. Evet, şu an hasta olmama rağmen kendimi oldukça huzurlu hissediyordum.

Aradan kaç saat geçtiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ancak gözlerimi araladığımda kendimi aynı şekilde hasta hissediyordum. Midem bulanıyor ve başım dönüyordu. Evde de hiç kimse yoktu. Ne yapacağımı da hiç bilmiyordum.

Midemin daha çok bulanması ile beraber zar zor yataktan kalkmış ve banyoya doğru ilerlemeye başlamıştım. Lavabonun önüne geldiğim zaman kendimi daha fazla tutamamış ve kusmaya başlamıştım. Kusmaktan nefret ediyordum.