Siyahın Şafağı

-12-

12.BÖLÜM : AİTLİK

"Sabah doğan Güneş'im ol, ey sevgili. Gece de karanlığından Güneş sayesinde kurtulmaz mı?"

Bölüm Şarkısı : The Eden Project-Circle

Aylardan Şubat'tı. Sömestr tatilinden çıkalı dört gün olmuştu. Neredeyse bir haftayı tamamlamıştık. Kararlı bir şekilde okul bahçesine dalmıştım. Bugün her şeye son verecektim. Rüzgar ona olan hislerimi öğrenecekti. Öğrenmeliydi. Telefonumu alarak Rüzgar'a mesaj attım.

"Neredesin?"

"Her zamanki yerde. İlk dersim boştu. Neden geç geldin oğlum?"

Oğlum kelimesine iç çekerek yürümeye başladım. Kızım da demiyordu. Direkt oğlum tabirini kullanıyordu. Utanmasa koçum diyecekti. Her zaman bulunduğu banka doğru yürüdüm.

Oradaydı.

'Buraların ağası benim' der gibi yayılmıştı banka. Özenti kopyası Ayberk de aynı şekildeydi. Yanlarına vardım. Beni görünce ayağa kalktı. Saçlarımı karıştırdı.

"Naber, ufaklık?" dedi saçlarımı karıştırırken.

Ayberk'le beraber gülmeye başladıklarında sinirle geri çekildim. İşte yine tüm birikmişlerimi yutturmuştu.

Gerizekalı, Rüzgar Belen!

"Dersim var benim," dedim sinirle soluyarak.

Arkamı dönüp yürümeye başladım. Pişkin bir şekilde arkamdan seslendi.

"Görüşürüz, ufaklık."

Sinirle yürürken bir anda önümde o gri gözlü çirkin çocuk belirdi. Siyah gözlüğünü yukarı kaldırarak başına taktı.
Gözlerime acıyarak baktı.

"Ufaklık he?"

Göğsüne ellerimi koyarak ittim. Önümden çekildiğinde yürümeye başladım. Birde bu çirkinin alay konusu olmuştum.

***

Gözlerimin önüne düşen anı kum misali ufaldığında uzanan eli sıktım.
Rüzgar karşımdaydı.
Çocukluğumun aşkı, ergenliğimin acı verici deneyimi karşımdaydı. Benim asi ruhlu badboyum oldukça olgun gözüküyordu. Resmi bir tavırla elini sıktım. Batın sinirle soluduğunda ayrıntıyı yakaladım. Elimi gereğinden fazla sıktığında hızla geri çektim. Batın kolunu belime sararak saçlarımı öptü. Düpedüz sahiplenmekti bu hareket. Rüzgar'ın garip bakışları yüzümdeydi. Batın'a döndü.

"Böylesine güzel bir eş bulman çok hoş. Emin olabilirsin ki Irmak, hayatında sahip olabileceğin en güzel kızdır, kuzen," dedi gülümseyerek.

Kuzen mi?
Kuzen?
Bildiğimiz kuzen.
Kan bağı olunan kuzen.
Akraba olunan kuzen.
Bildiğimiz kuzen.
Ağzım şokla açılırken Batın konuştu.

"Tahmin bile edemezsin. Dünyanın en şanslı erkeğiyim," dedi.

Sesi gururlu gibiydi. Sanki milli piyangoyu kazanmış bir adamın ilk sevinç coşkusu gibiydi. Bu cümlenin verdiği hazla patlayacak gibiydi. Tekrar saçlarımı öptü. Umut kucağımda debelendi. Rüzgar, Umut'un elini avucunun arasına alarak öptü.

"Çok sevimli maşallah," dedi.

Gülümseyerek karşılık verdiğimde Batın'ın vücudu gerildi. Rüzgar farkederek geri çekildi. Gergin ortamı yumuşatmak ister gibi Selen'le göz göze geldik.