Siyahın Şafağı

-25-

25.BÖLÜM : YENİDEN

"Sınanmayan hiçbir aşk, bir yastıkta kocamaz."

Bölüm Şarkısı: Dima Bilan-Believe

Karanlık ve dar bir sokaktaydım. Dört aydır düzenli aralıklarla gördüğüm rüya yine aynı şekilde başlamıştı. Karanlığın en derin yerinden yükselen çığlık sesiyle koşmaya başladım. Ciğerlerime dolan hava buz gibiydi. Soluk borumdan geçen soğuk ürpermeme sebep oldu. Adımlarımı daha da hızlandırdım.

"Irmakk?"

Korkuyla arkamı döndüm. "Batın?"

Karanlıkta onu görmem imkansızdı. Önümü bile zor seçiyordum. Batın'ın acıyla inleyen sesi alanda yankılandı. Sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladım.

"Irmak!!"

Batın acıyla inleyen sesiyle zoraki biçimde bana sesleniyordu. Koşarken deli gibi etrafı süzüyordum. Bana ihtiyacı vardı. Bana çok ihtiyacı vardı.

"Bul beni, ne olur. Kurtar bu karanlıktan."

Batın'ın sesi bu kez yakvarır gibi bir tonda hayat bulmuştu. Uzun ama yaşlı bir selvi ağacının dibinde bithap düşmüş gri güzelliği gördüm. Yüzü kan içindeydi. Hızla yanına koşmaya başladım. Aniden elini kaldırdı. Gözlerinde bu kez öfke parıltısı taptaze tonla parlıyordu.

"Kaç! Git buradan. Sakın gelme bir daha."

Elini hafifçe yukarı kaldırdı. Bakışlarımı gri gözlerinden ayırabildiğimde elindeki parlak silahı farkettim. Namlu ucundaki hedef tam olarak bendim. Hatta biraz daha hayal gücümün sınırlarını yokladığımda tam kalbimin üstüydü namlu ucunun hedefi.

Hayatıma son verecek tek bir kurşun.
Kurşunun çıkacağı silahın tetiğinde, gri güzellik.
Gerçek ama trajikomik bir ölüm.

Silahı son bir kez salladı. "Gitt!"

Arkamı döndüm. Bir adım attığımda bedenimi şiddetle sarsan bir cisim girdiği yere keskin bir acı, karanlık ormana ise kulakları sağır eden bir gürültü bırakmıştı.

Yere düştüğümde kulaklarımda bir ses defalarca yankılandı.

"Kötü adamlara güvenilmez, güzelim!"

Çığlık atarak yatakta sıçradım. Bağırarak ağlamaya başladım. Odamın kapısı neredeyse kırılacak sertlikle açıldı. Sertaç uyku sersemi bir halde kollarını bana sardı.

"Şii geçti. Sadece bir rüyaydı."

Başımı göğsüne yaslayarak kendimi toparlamaya çalıştım. Dört aydır her gece gördüğüm bu rüyaya hala aynı tepkiyi veriyordum. Özlemim ise geçirdiğim depresyonu ikiye katlıyordu. Onu özlemiştim. Batın Ertürk'ü deli gibi özlemiştim.

"Al, su iç," dedi Selin elindeki su bardağını bana doğru uzatarak.

Yanaklarımı elimin tersiyle silerek bardağa uzandım. Minnetle gülümsemeye çalıştım. İyi bir dostun varlığı yaşadığım bu ağır evrede iyi geliyordu.

"Yine mi aynı rüya?" diye sordu Selin yanıma oturarak.

Başımı salladım. "Hiç değişmiyor ki."

Başımı eline alarak kendine doğru bastırdı. "Ah be güzel kardeşim. Ne istedi bu adam senden?"

"Ne isteyecek? Orospu çocuğunun teki işte," diye bağırdı Sertaç. Yanıma gelerek terden ıslak görünen bir tutam saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Atlatacağız tamam mı? Birlikte atlatacağız. Sana söz veriyorum unutman için elimden gelenin en iyisini yapacağım."