-31-

531 29 64
                                    

31.BÖLÜM : KARAR

"Neredeydi bizim cennetimize düşecek mutluluk yağmurunun hayat üfleyen ilk tanesi?"

Bölüm Şarkısı : Zeynep Dizdar - Son Bir Rica

Uçurumun kenarında durmuş, düşüncelerimin de bu uçurumdan bir çığ gibi yuvarlanışını izliyordum. Her düşünce katlanarak zihnimden dökülüyordu.

Rüzgarın saçımı savurmasına izin verdim. Ilık esinti tenime bir ipek misali dolanıyordu. Bıraktığı tatlı his içimi az da olsa rahatlatıyordu.

İçinizde size ait olan bir şeyi bedeniniz nasıl kabul etmeliydi?

Onun canınızdan can aldığını bildiğinizde o minik bedene kıyabilir miydiniz?

"Yapamadım," diye fısıldadım.

Gergin omuzlarını usulca silkti. Aradan geçen on dakika boyunca tek bir kelime dahi etmedi. Sessizliği, ürkütücüydü.

Derin bir nefes aldım. "Bir şey söylemeyecek misin?"

Yavaşça bana doğru döndü. Yüzündeki kırgınlık ağır hareketleriyle birleşiyordu. Gri gözlerindeki kırgın siyah, göz bebeklerinden, göz bebeklerime aktı. Başını iki yana salladı.

"Nasılsa aldırma kararını da kendin almıştın. O şeye ne yapmak istiyorsan onu yap."

O şey.

Bu cümleyle bir adım geriledim. Sanki tiksindirici bir şeymiş gibi kullandığı bu kelime, bebek kelimesinin yerini hangi ara almıştı?

"Ne?" dedim afallamış bir sesle. "O şey mi?"

Yüzüme kısa bir an baktıktan sonra arabaya doğru yürüdü. Sendeleyerek kolundan yakalayıp sıkıca tuttum. "Ne demek o şey?"

Kolunu sertçe çekti. Gri bakışlarını gözlerime dikti. Bakışlarındaki kırgınlık yerini öfkeye bırakmıştı. Çenesi kasılıyordu. Sıktığı dişlerinin arasından tane tane konuştu.

"Ona." Kısa bir an bakışlarını karnıma çevirdi. Bir müddet karnıma baktıktan sonra aracın kapısını açtı. "Eve gidelim. Bin arabaya."

Başımı hızla iki yana salladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Başımı hızla iki yana salladım. Tekrar bakışlarını yüzüme çevirdi.

"İstediğini yaptım işte, aldırmadım."

Öfkeyle kapıyı sertçe çarptı. Çıkan tok ses ürkerek sıçramama sebep oldu.

"İstediğim için mi?" diye bağırdı. Sesi son derece ürkütücüydü.

Bileğimi kavrayarak beni çekiştirdi. Arabanın yolcu koltuğu kapısını açarak beni bir çuval gibi arabaya attı. Yüzüme düşen saçlarımı hızla çekerek gözlerine baktım. İşaret parmağını sallayarak konuşmaya başladı.

Siyahın ŞafağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin