"Mara, can you revise this part? Medyo magulo kasi."
Hindi muna ako lumingon dahil busy pa ako pag-e-edit ng graphs. In-instruct ng leader namin 'yong part na aayusin ko at nang makita 'yon. Miski ako na nagsulat no'n ay naguluhan na.
It has been days since I saw Danjay. Bukas na ang defense namin, so we chose to finish it overnight because there are several portions that need minor revision.
Nagkalat ang mga papel at ni isa sa amin walang nakatulala. Lahat may ginagawa. Maaga pa naman kaya rin active pa kami. Pangit naman kung hindi kami matutulog. Well, some choose not to sleep, but I want to sleep!
Baka magkanda lugaw-lugaw ang sagot namin bukas.
Narinig namin ang doorbell kaya napatayo si Amy. Sa kanyang bahay kami nagstay, since siya ang may pinakamalaki at available na bahay sa amin. Plus ang bilis ng internet connection nila, may printer pa.
Kung sa bahay kami, baka pancit canton lang ang nagawa ko.
Tinabihan ako ni Jake na nakikibasa na ng part na in-e-edit ko. He even offered some help, mukhang tapos na ang loko sa part niya. Lima talaga kami. May binibiling materials lang 'yong isa habang kaming apat ay busy dito.
"Hello po." Nilingon ko si Yuri, 'yong leader namin nang may batiin siya. Nang mag-angat ako nang tingin ay namataan ko si Tom na kakapasok lang ng bahay. Kasunod niya pa si Danjay na nakayuko pa.
Ayaw magpakita kahit kita naman siya.
"Don't mind me." Senyas niya nang makitang nakatingin ako sa kanya.
"Boyfriend mo." Si Amy. Hindi ko 'yon pinansin at nagfocus na ulit sa laptop. Hindi naman sa magkaaway kami. Sabi ko rin naman sa kanya na hindi muna ako makikipag-usap mula kahapon, hanggang bukas. Hanggang matapos lang research ko.
Once na natapos ko. S'yempre papansinin ko na. or me, talking with Danjay, and, of course, Danjay himself, is a type of reward. So, pagnatapos ko 'to. I can harot na.
Tapos na kasi ang defense niya last week. Defended na together with their completed OJT hours. Halos minor acads na lang ata ang kulang nila. Hinihintay na lang nila graduation!
Kailangan ako rin. Gusto ko na maglakad sa campus ng walang iniisip na research.
Hanggang maggabi ay hindi ako nakapag-cellphone. Hindi ko rin napansin na umuwi si Danjay kaya diretso tulog na ako. Nakakapagod din. Ilang araw na akong walang tulog.
On the day of defense, parang sumukip ang suot ko. Hindi ako makahinga. Halos ikamatay ko pa ang sobrang kaba. Lalo na nang matapos ang presentation. Gusto ko na umiyak nang mapansing naka-fierce lang ang panel.
Of course, kailangan confident pa rin. Pero sa kaloob looban ko. Gusto ko na maiyak. Nang simulan kaming gisahin ay bigla akong nablangko.
Sunod-sunod na pangbobomba ang nangyari sa amin. Ang thesis-defended thought ay unti-unti nang naging parang bula not until makabawi ka sa huling part.
Ang kaninang bagsak naming balikat ay unti unting nabuhayan hanggang sa...
"Congratulations!" Pinakamasarap sa tengang salita na natanggap ko sa maghapon.
Kung kanina ay nakayuko kami habang hinihintay ang hatol. Ngayon, hindi namin napigilang magyakapan. With matching, mahinang tilian pa 'yon kasi may mga profs.
Nang oras na para sa picture ay sobrang lalaki ng ngiti namin. Pagkalabas ng room ay parang normal lang kaming naglalakad sa hallway, kaming lima. Noong nasa field na kami, 'yong kami na lang 'yong tao. Bigla kaming nagsigawan sa saya.
