The Genteel Flower (Yutang Bulahan Series #5)

TGF - 36

THE KEEPING IT TOGETHER.

Wala akong masabi sa sinabi ni Chuckie. I didn't know that part. Daddy never mentioned that to me.

Bago pa man lumalim ang pag-iisip ko tungkol sa sinabing iyon ni Chuckie, napatingin ulit ako sa kaniya.

"But really, Ate K, hindi mo na naman kailangang mamili kung anong bibitiwan mo sa mga negosyo ni Tito Alejandro, eh. Established naman silang lahat and mukhang in-established na ni Tito ang mga negosyong iyon para sa iyo. Well, except for the unused lands. While checking on those land titles, I found out they're new. All of them. You might rethink those choices. That needs your attention."

I eyed Chuckie. Sabi na may silbi siya rito, eh. This kid never failed me to always choose him talaga. Kahit mas bata sa akin, he always proves me that he is someone I need to trust with.

"You want to use them? Baka may gusto kang gawin sa mga lupang iyon? I'll lend it to you."

Hinanap ko ang land titles na sinasabi ni Chuckie about sa mga lupang iyon to study it again.

"Nah, not interested. My hands are full with Ate JP's new business plus the election. Can't handle it anymore."

I sighed as I watch the papers.

"Why don't you sell it with the Lizares or Osmeña? Mahilig sa mga lupa ang mga iyon. Pili ka lang sa dalawang pamilyang iyon. Pumili ka nang sa tingin mo'y kayang alagaan ang lupang iyon-"

Isang katok galing sa pinto ang nagpatigil sa pagsasalita ni Chuck. Sabay pa kaming napatingin sa direksiyon no'n. Kasabay din nang pagbukas nito.

"Kiara, pasensiya na sa istorbo, pero nandito si Mayor Amell, hinahanap ka."

Si Tita Nena ang kumatok at nagbukas ng pinto. Dito ko na rin pala sila pinatira ng kaniyang asawa since dalawa na lang sila sa kanilang bahay. Ipapa-alaga ko ito sa kanila once na bumalik ako ng manor. Pero depende pa iyon. Pero hanggang nandito pa ako, dapat dito na rin sila nakatira. Malalaki na kasi ang kanilang mga anak kaya silang mag-asawa na lang ang naiwan dito. Sobrang lapit din nila kay Daddy kaya deserve naman nilang mapatira rito.

Bumalik ang tingin ko kay Chuck na nagkibit lang ng balikat.

"Ano raw po ang sadya niya, Tita?" tumayo na rin ako para ligpitin ang mga nagkalat na papel sa lamesa.

"Walang binanggit pero kailangang-kailangan ka raw niyang makausap."

Tumango ako sa sinabi ni Tita Nena at sinabing lalabas din ako after kong ligpitin ang mga importanteng papeles. She went out immediately after getting my answer but before I could even step out of this office, kusa nang pumasok si Kuya Amell.

He's alone and it's quite unusual dahil bilang Mayor ng ciudad na ito, hindi siya puwedeng mapag-isa.

Pero baka nga nasa labas lang ng bahay ang guards na palagi niyang kasama.

I greeted Kuya Amell with a beso nang makapasok siya. Binati rin niya si Chuck. The latter tried to excuse himself pero Kuya Amell let him stay. Confidential daw ang pag-uusapan namin pero it will also concern Chuckie.

And I don't have any idea what will we talk about.

"Kuya, what brought you here in this normal sunshiny day?" nagtatakang tanong ko pa.

But in fairness to Kuya Amell, palagi siyang present sa gabi-gabing padasal ni Daddy. May isang gabi niyang na-miss ang padasal but it was for an urgent cause: him being a public servant of this city.