The Only Girl

CHAPTER 56: The One

BLYTHE'S POV 

2nd day of Intramurals. 

"Blythe? is something wrong?" tanong ni kuya Gabe. Kanina pa pala ako nakatulala at kanina pa pala ako tinatawag ni kuya. We are on our way to school, nagsabay sabay kami sa limo today, tinatamad kami lahat mag drive papuntang school so nag sabay sabay nalang kami. 

"I'm fine, kuya," I assured him. But I just lied. 

Kagabi ko pa iniisip kung bakit ganun yung inasta saakin ni Kenzo. Bakit ang cold nya saakin? Bakit parang iniiwasan nya ako? What did I do? 

After thinking about it all night, I decided to confront him. Hinanda ko na mga sasabihin ko sakanya, pero kinakabahan parin ako. 

Humarap ako kay Lucas para manghingi ng advice, paulit ulit ko siyang tinatawag pero naka tulala din siya. 

"Huy! Okay ka lang?" I asked him. 

He just nodded and gave me a short smile. 

He isn't okay. 

Bakit? 

Tatanungin ko pa sana siya pero bumaba na sila ng car, andito na pala kami. 

Bumaba na din ako at sinubukan kong habulin si Lucas. 

Ang bilis naman maglakad nito! Kelan pa to bumilis maglakad?! 

Hinarangan ko siya bago pa siya makaakyat ng stairs. 

"hindi ka okay." sabi ko sakanya, he looked at me with a cold face. 

"Okay nga lang ako, sama lang ng gising." He gave me a convincing smile. 

Hinayaan ko nalang siya, baka ayaw nya lang talaga sabihin sakin and I respect that. Pag di naman na nya kaya saka na nya sinasabi saakin eh. 

Nagpaalam si Lucas na dadaan daw muna siya sa library so mag isa akong pumunta sa classroom. 

Dahil iniisip ko si Lucas, nawala sa isip ko si Kenzo, until he appeared in front of me sa door ng classroom. 

I looked at him very nervously, parang akong na mental block, di ko na maalala mga prinactice kong sasabihin sakanya! 

"Excuse me." He said. 

At ang paa ko automatic na tumabi, hindi pwede! kailangan ko siya makausap! 

"Kenzo," I called him bago pa siya makalayo. 

Good thing he didn't ignore me. He stopped walking and looked back at me, waiting for me to talk.