SAPLANTI

30. Bölüm

Demirkan...

Feyza'nın beni yalancılıkla suçladığı o gün sözlerine çok kırılmıştım. Onu kırmamak için evden çıktım.

Kendimi toplamam ,
Feyzayı düşünmemem ve kendimi Mehmet abinin davasına vermem gerekliydi.
Eğer bu davayı kaybederse tüm hayatını kaybederdi.
Dava ile ilgi yiğenim, Damladan yardım almak için eski büroma gittim.
Levent ile ortak olmadan önce, kendi büromu okul arkaşım Altan'la paylaşıyordum.
İşleri büyütüp babamın işlerini'de devralıp yeni ofise geçince Altan burda kaldı. Damlada bu büroda çalışırken, bir birlerini sevip evlendiler.

Damla ile kafa kafa ya vermiş çalışırken kapı açıldı ve Feyza karşımdaydı.
Bir süre bakıştık, Damla kime bakmıştınız dediğinde....

Eşim olur kendileri, ve o gözleri bir tek bana böyle bakar dedim.

Feyza koşup boynuma atladı
Kendime tek açıklamam vardı seviyordum.......

Mehmet abinin davası ile uğraşırken davacı tarafından tehdit edildim umursadım mı tabi ki hayır, dava günü mahkemede görüşürüz dedim.

Tehtit edildiğim için tedbir almam gerekliydi, şuan için Feyza'dan daha değerli birşeyim yoktu.
Mehmet abime olanları anlattım, Feyza'yı bir müddet evde tutmasını istedim, başardım gibiydi taki duruşma sabahına kadar.

Dava günü Mehmet abimle Adliyenin önünde buluştuk, içeri doğru ilerlerken 2 kez silah sesi duydum. Önce karnımda, sonra kolumda acı hissettim. Feyza'nın çığlığı ağlama sesi kulaklarımda yankılanırken kendimi topladım ve birşey yok sıyırdı dedim.

Bu dava ya girmezsem kaybedeceğimizi onlarda bizde biliyorduk.
Mahkeme başladı acım çoktu, ama dayanıp davayı bitirmeliydim, sunduğum deliller ve savunmayla dava lehimize oldu. Mehmet abi özgür onlar ise hapisti. Hakim çıkar çıkmaz Mehmet abimin sevinci son hatırladığım şeydi.....
Hastaneydi iyileşme sürecimdi günler geçti.
Feyzayla evlenme kararımızı ailelerimize bildirdik.
Feyza okul biter bitmez, 2 ay içinde evlenicektik. Hazırlıklara başladık.

Büroda davaların üzerinde çalışıyordum.
Telefonum çaldı aşkım arıyordu.
Konuşuk saat 2 de yemekte buluşmaya karar verdik.....

Saat 2 de Suat abinin mekanda masaya oturdum beklemeye başladım. Baya bir zaman bekledim Feyza ortalarda yoktu. Aradım telefonu kapalıydı.
Saat 3'e kadar bekledim ve mekandan çıkıp evine gittim.
Kapıyı çaldım açmayınca anahtarımı çıkartıp eve girdim. Evde değildi. Tekrar aradım telefon kapalıydı.
Acaba benim evimde olabilirmiydi.
Güvenliği aradım gelip gelmediğini sordum yoktu.

Evden çıktım. Olabileceği her yeri herkezi aradım.
Annesi, annem, kızlar, abim her aklıma kötü birşey getirmemeye çalışırken. Artık zaman bir hayli geç oldu. Mehmet abiyi tekrar aradım ve Feyza ortada yok dedim.
Karakola baş vurduk. 18 yaş olduğu ve 24 saat geçmeden kayıp arama başlamayacağını biliyorduk.
Tanıdığımız amirleri devreye sokarak olan kaza ve hastane vakalarında baktırdım. Otobüs uçak tren aklımıza gelen tüm yolları denedik. Tam 8 saatdir ortada yoktu.

Aklımı kaçırmak üzereydik kaçırılma ihtimali üzerinde duruyordu.
Feyza ne bana ne ailesine böyle birşey yapmazdı. Kesin kaçırıldı diye düşündük. Dava ile ilgili olsa neden kaçırsınlar derken.
Mehmet abim Ha siktir Tolga.... Dediğinde ne oldu dedim düşünceli bir şekilde birilerini aradı.
Konuşdu umutsuz bir surat ifadesinle Tolga değil 20 gündür yurtdışındaymış halada orda onun işi olamaz dedi.
Abi diye kükredim artık bu Tolga muammasından kurtulmam gerekliydi.

Mehmet abim anlatmaya başladı.
Tolga bir gün bana gelip Feyza'ya aşık olduğunu,her ikisininde okulu bitince evlenmek istediğini söyledi.
Ben Feyza'nın fikrini bile sormadan bu imkansız hem akrabayız hem kardeş gibisiniz mümkünü yok dedim.

Son kararı Feyza verir dedi gitti.
Feyza ile konuşdum kesinlikle istemediğini söyledi.
İçim rahattı, Feyza'nın okula başladığı zamanlardı, tabi okuldan arkadaşları oldu. Tolga bir gün Feyzayı takip etmiş, arkadaşlarınla bir yerde oturken bir çocuk bizim kıza yakın davranmış.

Tolga Delirmiş tabi sen Feyza'yı kolundan tutup kaldır, mekandan tabi Feyza bu dururmu, bağırıp çağırınca millet yardım etmeye kalkmış.

Tolga her gelene saldırmış, arbede çıkmış.
Karakolluk olmuşlar, gittim neyse hallettik konuşdum ettim davamdan dönmem o benim diyor oğlum yapma etmesene kız seni kardeşi biliyor istemiyor anla yok....

Nuh dedi peygamber demedi 1 sene uğraşdık peşini bırakmadı.

Bir gün gene, Feyza okuldan çıkmış arkadaşlarınla bir yerdelermiş bu gene Feyza'yı sahiplenme derdinde Feyza'ya gelmişler tabi kavga başlamış. Sen tut milletin içinde....

Eee abi ne olmuş dedim...

Feyzayı öpmüş....

Mehmet abimin konuşması, şakaklarımda zonklama,
kalbimde sıkışma,
nefesimde sekte yapmışdı.
Sonra dedim.....

Sonra Feyza tabi tokatı basmış. Bana geldi anlattı, ailecek konuşduk. Adli dava olmasını istemiyorsan bizi ve aileni rezil etmek istemiyorsan uzak dur dedik. Şikayet edip uzaklaştırma kararı aldırıp seni tutuklamak istemiyoruz dedik.

Bir gün bu gene Feyza'nın peşinde okuldan çıkmasını beklemiş Feyza arkadaşlarınla çıkmış. Daralmış tabi gene kavga gürültü. Artık yapıcak birşey yok rezilliği ele aldık.
Şikayet ettik.

Bu şikayet işi Tolga'nın umurunda olmadı tabi. Bizimki Suatın orda kızlarla otururken, bunu gene takip ediyormuş. Feyza beni aradı ağlıyor abi Tolgaya araba çarptı. Hastaneye gidiyoruz diye nasıl vardım hastaneye gelde bana sor.

Tolga'ya bir araba hızla çarpmış ve tekrar geri gelerek üzerinden geçmiş.
Yoğun bakıma kaldırıldımış.
Kemiklerinde kırılma kafa tasında çatlak, bir takım organlarında parçalanma olmuş 2 ay yoğun bakım sonra fizik tedavi falan oldu.
Bu arada tabi bizden şüpelendiler aileler gerildi falan ama çarpan kişi bulundu yakalandı, alkolik serserinin teki çıktı. Tolgayı aile yurt dışına götürdü. Böyle işde...

Kaçırılma diyince aklıma geldi,ama Tolga 20 gündür yurt dışındaysa o olamaz.....

Telefonum çaldı Levent aradı ve.
Biz özel bir arama ekibi buldum Demirkan dedi.
Söyle hemen ofise gelsinler demem kalmadan aradım yoldaşlar geliyorlar dedi.

Mehmet abimle ofise geçtik.

Beklemeye başladık 3 kişi geldiler, Kadir bey emekli bir memur olduğunu 10 yıldır bu işle ilgilenen bir ekip olduklarını, ölü yada diri bulacağını söyledi.

Bizden bilgileri aldılar önce,Feyza'nın evini görmek istediler.

Feyza'nın eve geldik içeri girdik hiç birşeye dokunmayın dediler eve bakınıyorlar not alıyorlardı.

Benimde Mehmet abiminde Sinirleri iyice bozuktu.

İçerden Demirkan bey bir gelirmisiniz dediğinde, Mehmet abiyle yatak odasına uçarak gittik.

Evet dediğimde, açık gardolap kapaklarına baktığımda, içinin bomboş olduğunu gördüm...

Kadir bey buralar boş değildi sanırım dedi....
Kalbim sıkışmışdı ve nefes alamıyordum......