SAPLANTI

1.Bölüm

Merhaba!!! öncelikle belirtmeliyim ki çok ama çok heyecenlıyım...
Başlama tarihim 01,07,2020

Sizlere nasıl bir hikaye ile geldim, öncelikle söylemeliyim ki, hikayem gerçek bir hikayeden kurgulandı isimler, yerler değişdi ama yaşanmışlıklar aynı kaldı.

Bir Feyza oldum anlattım. Bir Demirkan oldum söylendim.🙃 Hikayeye başladım...

Hikayemde bolca+🔞olacağından dolayı sevmem diyen okumasın, benide boş söylemlerle boşu boşuna yormasın...

Sabah gözümü annemin "Feyzaaaaaa  kalk okula geç kalacaksın" bağrışıyla açtım. Hafta'da bir kaç gün annemlerde, sınav zamanları da okuluma yakın tutduğumuz evimde kalıyordum. Malum  İstanbul trafiğinde Avrupa yakasından, Anadolu yakasına geçmek  bir hayli zordu. Annemi ve abimi ikna etmem çok zor oldu ama  zamanla alışdılar. Evimizde ki kalabalık derslerimi çalışmama engel oluyordu o yüzden farkındalardı ve  çok seslerini çıkarmadılar.
Pencereden dışarı bakdığımda Kasım ayı ben geldim diyordu. Hava karanlık ve dışarıda sağnak bir yağış vardı. Yataktan tam kalkacaktım ki yiğenlerim koşarak, Hala diye üzerime atladılar. Derin ve Deniz iki haylaz ikiz kızlar daha 4 yaşlarına yeni girmişlerdi. Yengem Banu çalışmayı bırakmak istemediği için, abimler evlendikten sonra da annelerle oturmaya devam ettiler.
Yiğenlerimle boğuşduktan sonra kalktım onları kahvaltı masasına indirdikten sonra odama çıkıp yüzümü yıkadım.
Üzerimi değişdirip,kahvaltı sofrasına oturmak için aşağı kata indim.  Annemin nasihatleri, babamın uyarıları, abimin göz korkutmaları ve canım yengemin, hepsini boşver hayatını yaşa sözleriyle kahvaltımızı ettik.
Abimle yengen işyerlerine, bense okuluma gitmek için hazırdım, abim ve yengemle evden çıktığımızda.
Hava okadar kötüydü ki, abim "arabanı bıraksan? seni ben götürsem? dediğinde  işlerinden olmasınlar diye kabul etmedim, abim söylenip duruyordu.

" Başına birşey gelir diye düşünmek suç kafama sıçayım" diyordu.
Üniversitenin Hukuk bölümünü kazandığımı öğrendiğimizde  abim  arabamı başarı hediyesi olarak almışdı.(Sanırım pişmandı) 🙃
Abimleri öpüp yola koyuldum, hem yağmur, hem fırtına arabamın hakimiyetini zor sağlıyordum keşke abim seni ben götürürüm dediğinde, onu dinleseydim dediğim anlardaydım. Silecekler resmen yetişmiyordu.
Okula zar zor vardığımda kızlara bakmak için okulun kantine indim. Çağla ve Duru hiç tanımadığım  bir kızla oturuyorlardı selam verdim ve yeni kız Başak ile tanışdım bu sene onun  1.senesiydi bizim ise 4. senemizdi oda bizim gibi Hukuk okuyordu bir şeyler içip derse girdik...Derslerim bitip okuldan çıkdığımda hava etkisini azaltmış sadece kapalıydı ama yağmur yağmıyordu.
Arkamdan "Feyza" diye bağıran Çağla ve Duru'ya dömdüm.
"Feyza bizide evimize atsana" dediler. Çağla'nın ailesi Artvin'de yaşıyordu. Duru'nun ailesinde Manisalıydı. Okulda tanışıp okula ilk başladığımız zamanlar da ev arkadaşı olmuşlardı. Otoparka doğru sohbet ede ede girdik.
Arabamın yanına geldiğimde, birde bakım, aracımın tam arkasına öküzün biri koca jeep'ini park etmiş. Kornaya basmaya başladım, bastım, bastım sonra bağırmaya başladım "öküz bu araba böylemi parkedilir" diye söyleniyordum.

Camları siyah olduğu için, içinde biri varmı yokmu göremiyordum.
Jeep'in şöför tarafında ki camdan içeri doğru bakarken cam yavaşça aşağa indi ve o an hayatımda gördüğüm en güzel gözleri gördüm...

Merhaba gençler nasıl gidiyor... Hikaye çok heyecanlıyım 🙃🙃🙃🙃