Magnus My Mafia Boss Husband

Chapter 57

Vanna's POV

I wake up early as I find something comfy smell beside my bed. Hindi ko man aminin pero nasisiyahan ako kay Magnus, it's the way he treat me and let me feel that I'm special for him.

Nakita ko ang isang tasang kape sa aking lamesita, meron pang sticky note na inilagay si Magnus na may smiley face.

Kahit kailan talaga, he treat me extra special,
satsat ng isip ko habang hindi maintindihan ang sarili na napapangiti. Nang makapag-ayos sa sarili at mag-arrange ng higaan ay pumunta na rin ako sa salas. Napansin kong wala ito doon kaya naman ginapangan agad ako ng kaba.

Where the hell is that idiot? sambit sa sarili ng malibot ang loob ng salas at kusina, pero nang mabungaran ko ang garden area na may nakaawang na kung anong maliwanag na bagay ay nagtungo ako.

Dahan-dahan kong sinilip si Magnus doon.
Nakita ko ang bulto ng kanyang katawan na noo'y nakatalikod. Naka-squat ito sa may lupa habang hawak ang isang malaking papel. Tila may binabalak ito sa garden area. Nakayuko ito habang may kung anong bagay itong binubuklat sa malapad na lupa doon.

Bahagya pa akong tumikhim para ma-aware siya na nandoon ang presensya ko.

"Oh, good morning, hon, kanina ka pa ba riyan?" tanong niya sa akin habang hindi ako nililingon sa likod nito.

I slowly reach some distance and let myself to chek him, if what is he doing in the backyard. Napagawi pa ako sa kanyang tabi na noo'y nakita ang isang backyard plan na tila siya ang gumawa.

"So, taayuan mo ng green-house area dito?"

"Yes, magtatanim ako ng mga gulay dito, para dito na tayo kumuha kapag magluluto."

"Oh, that's a great idea, hon." Palakpak ko pa.

"Someday, magkakaroon din tayo ng sariling farm dito," sabi pa ni Magnus sa akin na tila siguradong sigurado sa plano nito.

"Hmm, well, kung ganoon, I will support you all the way, hon," himig ko pang sambit sa kaniya.

"Dito natin palalakihin ang anak natin, hon. Dito sila mamumuhay kasama ang mga alaga natin sa farm, maghahabulan sa aso, sa mga kambing, maghaharvest ng gulay, sasama sa akin kapag mag-fi-fishing kami, at marami pang iba." Natuwa ako sa sinabi ni Magnus. Talagang gusto niyang masanay sa buhay probinsya ang magiging anak namin.

Malayo sa luho, malayo sa sentro at malayo sa gulo ng mundong tinakbuhan at nilayuan namin noon.

Ngasalita ako saka masayang nag-alok.

"I'll make breakfast, hon," sabi ko saka pumasok ulit sa may kusina. Abala ako sa pagluluto nang mapansin ko si Magnus na dumaan sa likuran ko sabay halik sa batok. Mahina din niyang hinampas ang pwetan ko.

"Magnus!" gulat na turan ko rito. Kahit kailan talaga!

Ilang sandali pa ay natapos na ako sa pagluluto, nakapagluto ako ng sinabawang isda at isang fresh lettuce salad.

Hinanap ko ulit si Magnus sa loob, nagtungo ako sa kwarto, doon ko nakitang katatapos lang pala nito sa pagshower.

Kakaligo lang nito habang nakasampay sa balikat ang isang tuwalya.

"Luto na ba ang breakfast?" Tanong pa nito sa akin.

Pero imbes na sumagot ay natameme ako habang nakatingin sa umbok ng kaniyang harapan. Nakatuwalya lang ito at alam kong iyon ang kaniyang manoy na minsan nang umararo sa'kin noon.

Damn, bakit parang naiihi ako habang nag-iisip ng gan'on?

"What's the matter, hon?" Tanong niya sa akin.

Napakurap-kurap ako sa oras na iyon.

"Ah, oo k-kanina pa. Bilisan mo riyan, maghahanda na ako sa kusina." Iwas ko pa rito saka madaling tinungo ang pintuan.

But, he is way faster than I think. Ikwenelyo niya sa pintuan ang kaniyang kanang kamay.

He is teasing me, nakatingin siya sa akin, wearing nothing but only a towel in his waist.

"What are you thinking? Hmmm?"

Umiling ako. "Wala, ano ba! Tumabi ka nga." Pagmiminaldita ko pa.

Pero dahil nga nagpupumilit itong hindi ako makadaan ay saktong hindi sinasadyang maihulog ko ang suot niyang towel.

"Oh Jesus Christ!" sambit ko nang makita ang magiting niyang sandata.

Napaluhod ako bigla sabay kuha sa nalaglag na tuwalya, pero hindi ko mahanap ang lakas ko kung paano tatayo dahil nasa sentro ng mukha ko ang pagkalalaki niya.

Halos masampal ako sa laki nito. Tila galit yata dahil inistorbo ko ang natutulog niyang diwa.

Agad ko itong tinakpan saka dahan-dahang tumayo.

"Did you like it?" Ang seryosong boses nya'y nagpatrigger sa pagtambol ng puso ko.

"Huh?" Tanging nasambit ko rito. Patay-malisya sa tanong niya.

"I mean, nagugustuhan mo na ba ang bagong bahay natin?" Tanong niya muli sa akin na tila pinupunto nito ang iniisip ko, kahit alam ko ang gusto n'yang tumbukin. Tumango lang ako.

"Good...masanay ka na, hon. I will do this everyday, and everyday, I will make everything special, and of course...warm and hot."

Huehue! Lord, sorry pero 'bat n'yo naman kasi binigyan mo ako ng marupok na puso. Himutok ko sa sarili that time, bago ako lumabas ay binigyan ko s'ya ng makahulugang ngiti. Nakita 'yun ni Magnus, habang papunta sa tokador at ipagpatuloy ang pamimili ng susuoting damit.

Then I locked the door at napasandal sa likod nito, gosh! Nasapo ko ang noo ko. Lalagnatin yata ako sa sobrang lakas ng pagkakatambol ng puso ko.

Vanna, gumising ka! Huwag kang aning-aning! Alalahanin mo! Buntis ka! Hindi pwede!
satsat pa ng marupok na sarili ko.

Few hours later pagkatapos naming mag-agahan ay naglibot kami sa mga kalapit na rancho doon, naglakad kami sa isang nature cliff doon na pwedeng puntahan, sakop iyon sa nature peaks ng Hawaii. We also check the ranch nearby kung saan kinausap namin ang may-ari at kinaibigan, nakipagdeal si Magnus na every morning ay magdedeliver sila ng fresh milk sa bahay since kailangan ko ng natural milk sa pagbubuntis ko.

Isa iyon sa hindi ko malilimutan, ang itry ang mga imposibleng adventure trip kasama si Magnus, never ko kasing in-imagine na kakayanin ko ang heights lalo pa't nasa hill side kami naglalakad ni Magnus, Yes! I have fears at heights.

Kaya nang sabihin ng bagong neighbor namin na itry ang kanilang adventure hill route ay agad napapayag si Magnus na ipa-try sa akin.

Imagine?

Ipapalambitin ako ni Magnus sa isang zipline galing sa kinatatayuan namin papunta sa end station kung saan nandoon na ang bahay namin. Mas madaling route iyon pababa sa hill.

"I can't!" Sigaw ko kay Magnus noong nasa aktong kinakabitan na kami ng safety gears.

"You can, trust me. Kaya mo 'yan, ikaw pa! Nakayanan mo ngang sumisid sa dagat, at sumalo ng bala, ito pa kaya?" he is mocking me. I know!

"Fine!" galit-galitan na sambit ko.

Nang magsimulang i-ready ang wires at safety gears ay inasikaso na rin ng may-ari ang zip gears.

"Ready?" sabi pa nito sa amin.

"Yes we are!"

"No way! Im' not yet!"

"You're ready! I tell you!" sabat ni Magnus.

"One, two...fuck—you—Magnus!" Nagsisigaw ako sa oras na iyon. But, the deal has been fucking done!

I can't imagine my face that time. Para akong si Darna habang yakap yakap si Magnus.

Pero hindi ko talaga alam bakit nagawa ko 'yun kasama si Magnus. Nag-unleash ang pagka adventurous ko dahil sa bwesit na lalaking 'to na laging nag che-cheer sa akin. Aaminin ko sa sarili ko, he made me out of my shell, hinuhubog niya ako sa isang bagong 'ako'. A new me. I laugh out loud. At hindi ko namalayan, nakarating na pala kami sa end point. Nandoon na kami sa parte ng mga puno, kung saan koneskyon iyon sa aming backyard garden.

Sa bagong buhay namin ni Magnus sa isla ng Hawaii, naranasan ko rin ang mag-kayak boating. Nakakatakot noong una kasi hindi ako marunong magsagwan at malakas din ang current ng alon pero dahil kasama ko si Magnus, naglakas loob ako na subukan, there's such confidence within me na parang anytime or anywhere he'll rescue me sa kung anong pwedeng mangyari sa akin.

Kasama din doon ang 'di matapos-tapos na surfing sa dagat lalo na ngayon na medyo may low pressure area kaya malakas ang alon sa dagat.

Napakarami naming ginawa sa unang linggo namin sa isla. Nag-island hopping kami at meron ding parte sa ibang isla na tumigil kami para magbabad sa napakaputing buhangin at crystal blue green na kulay ng tubig dagat nito. Hindi ko 'yon malilimutan. Kasama si Magnus at ang bagong buhay sa Hawaii.

Every night, I sleep with him next to my body. I feel his warm, and masculine scent that lingers in my nostrils. His familiar heartbeat and everything about him. Napakahimbing ng tulog nito. Napakagwapo nito, I check my phone and take the camera app, I click it, and I dare to click the delete button, pero may isang side sa aking puso na nagsasabing huwag. Nandoon ang picture ni Magnus, he is peaceful in his sleep. I kiss him silently. I know that for the meanwhile, dapat kong sulitin ang lahat ng ito.

Every sunrise, I kiss him. Every sunset I kiss him. Napabuntunghininga ako at hinarap ang papalubog na araw. Napakaganda nito, ang isang kagandahan na makikita lamang sa huling sandali ng liwanag. Nag aagaw ang liwanag noon at ang dilim. Telling me that every night who ended today, there's a new tomorrow to come again.

After doing some home stuffs, arranging the room of our baby, gardening, learning to wash dress and preparing mommy stuffs ay nagkaroon din ako ng preparasyon sa aking pagbubuntis.

Every morning ay nagyoyoga ako labas, nagbabasa din ako ng libro about sa parenting hacks.

One day that time ay may nagbahay-bahay sa amin na mga taga simbahan. It's Jehova's Witness group of fellow worshipers. Inimbetahan nila kami ni Magnus na dumalo sa kanilang chapel para sa weekly worship mass.

We are open-minded to everything, or any religion so, we decide to take their invitation. Besides, kailangan din naming magkaroon ng oras sa diyos.

Our daily routine been changed and turned more enjoyable. Naging aware din kami sa community sharing at activity sa nasasakupang pook. One more month at magpapasko na. Magnus decide to call his circles, kasama na doon si kuya Jay at ang apat kong mga kapatid na Shaw. Dito sila magsasama-sama sa Hawaii. Iyon din ang napagkasunduan para sa gaganaping festival ng island.

May magaganap na lantern festival kung saan magpapalipad ang mga taga-isla ng kanilang lanterns as a symbol of forgiveness, chances and new beginning.

Saktong-sakto dahil sa week na ito gaganapin ang nasabing festival. Sabi nila kuya Jay ay papunta na sila sa Hawaii. Hindi dapat sila magsabay-sabay dahil baka may makahalata. They got different flights and same connected to Hawaii.

Of course, hindi mahahalata iyon, since different flights naman ang nakabook sa mga passports nila.

Hindi na ako makapaghintay sa oras na iyon. Nakahanda na ang lahat. And, as of this moment nasa apat na buwan na ang tiyan ko.

Nasa balkonahe ako sa oras na iyon habang nakatingin sa malayo. Nami-miss ko rin ang mga kaibigan kong sina Romary, Paris, Georgina at Raquel. Hindi ko na sila natatawagan, since sabi ni Magnus ay dapat muna akong magpalamig, lalo pa't sa mata ng lahat ay patay na kami.

"What are you thinking?" sambit ni Magnus nang makitang may lungkot sa aking mga mata.

"I just missed my girls." Tipid na sambit ko.

"Do you wanna call them?"

Napalingon ako kay Magnus. Hindi nagbibiro ang mukha nito.

"For sure?"

"Go on, call them."

"No kidding?"

"Yeah, I'm not kidding, aside we can rely to them, they'll not harm us." Sambit ni Magnus sa akin.

Napayakap ako sa kaniya sa sobrang tuwa.

"Thank you, Magnus."

"You're welcome, hon. I want you to be happy..."

I kissed him in the cheeks and whisper.

"I love you..."

He smile back at me and replied, "I love you more..."

Agad ko silang tinawagan isa-isa. Buti na lang at agad naman silang sumagot. Kapwa sila hindi makapaniwala sa nalaman, naiyak pa nga sila dahil nalaman nilang buhay ako. I treasured that day when I finally call them to let them know that I am still breathing and I am hiding for the sake of ordeal.

Alam naman nila ang tungkol doon kaya hindi rin ako nahirapang magpaintindi.

Lumipas ang nakatakdamg araw at isa-isa nang nagsidatingan ang mg panauhin namin.
Nauna si kuya Jay na noo'y naiyak pa nang makita ako. Nagyakapan kami at buong araw na nagswimming sa dagat at nagbonding. Kasunod naman ni kuya Jay ay si Peruvian at Romary. Magkasama ang mga ito na tila may iba ng koneksyon ang namamagitan sa kanila. After them, ay dumating din si Paris, na ilang oras na nauna kaysa kina Georgina at Raquel.
Nasundan din ito nina kuya Vittos. Kasunod niya'y si kuya Vlad, at kinabukasan naman sina kuya Vance at Veil.

I am so happy to see them together this time, mas nangibabaw sa akin ang kagalakan sa oras na iyon. Miss na miss ko na silang lahat.

And by the time of lantern feast, sabay-sabay kamig nagpunta sa tabing dagat at sabay na nagpalipad ng lantern, the start of our new beginning.

The new chapter of our life.

"Cheers for the life, folks!"

"Cheers!" Sabay-sabay nilang itinaas ang mga baso ng juice at alak at sabay-sabay na uminom.

Yakap ako ni Magnus sa oras na iyon, all I know is that we are happy to share the blessings of new oppurtunity to them.