Magnus My Mafia Boss Husband

Chapter 12

Vanna's POV

Kahit medyo hilo ay sinadya ko talagang puntahan ang lalaking 'yon, if I'm not mistaken nasa resort pa rin ito, malakas ang kutob ko na ang lalaking iyon ang kumuha kay Ysay. Siya lang naman kasi ang nakapasok sa exclusive rent namin dito sa villa. I am roaming my sight in that particular beachline, nakikita ko doon ang ilang parola benches at mga chaise na nakahilera. I checked the patio area, and in the poolside. Wala naman kasing katao-tao roon since nirentahan ito ni Magnus for one freaking week.
"Arg! Nasa'n na ba kasi 'yong kumag na 'yon, malilintikan ko talaga 'yong kidnaper na 'yon!" Wala ako sa huwisyo dahil na rin sa tama ng alak.
Nang makapunta sa may parking lot ay sakto ko naman siyang nakita, that nerve face!
Nakangiti kang ang hudyo sa harap ko, staring back like he's just waiting for me to come.
"Hey!" duro ko pa.
Nilapitan ko ito saka dinuro ang noo.
"Where's Ysay! Siguro'y kinidnap mo, ano?"
Nilinga ko pa ito sa bintana ng kaniyang nakaparadang kotse.
"My god! Ni-rape mo ba si Ysay!?" naghihistirikal na sambit ko sa mukha ng lalaki.
"Hey calm down!" sabi nito saka hinawakan ako sa braso. Isang self-defense ang ginawa ko, madali kong ibinalibag siya sa sahig saka sinakyan.
"I will sue you, mister...whoever you are!" sambit ko pa sa kaniya. Pero imbes na matakot sa ginawa ko ay agaw pansin ang pagtunog ng isang ringtone. I guess it's his phone. I took it to his pants and checked the caller. Nakalagay doon ang registered name na "Gastador" name. Kumunot ang noo ko. I just give it to him kahit nakaganoon kami ng posisyon sa sahig.
"Take!" sambit ko pa.
"Alright, easy. Nasasaktan ako." Impit na sambit ng lalaki at mabilis na sinagot ito.
May kinausap ito, I am sensing na baka kasabwat niya iyon, pero laking gulat ko dahil tumawa lang ito.
"Relax ka lang Magnus, para kang sabog e," sa sinabi niyang pangalan ay nanlambot ako.
Magnus? Does this mean na magkakilala sila ni Magnus?
Nagsalita pa ulit ang lalaki sa phone.
"Shut up, kasama ko ang anak mo! Ang takaw-takaw nga e, heto, nakatulog sa sasakyan ko, inubos ang pizza na pinabili niya sa labas ng resort." Mas lalong nanlaki ang mata ko sa narinig. Maigi pa rin akong nakaupo sa likuran ng lalaki.
Matapos ang pag-uusap ng lalaki sa kaniyang phone ay malakas itong natawa at iniabot sa akin ang kaniyang phone.
"Take. Just wait a second, magri-ring ang phone mo."
Ewan ko ba kung manghuhula ba ang lalaking ito dahil wala pa nang isang minuto ay tumunog ang phone ko. It's Magnus.
Shit! Parang mas nanlambot ang tuhod ko ngayon. Kahit nagdadalawang-isip, ay sinagot ko naman ang tawag niya.
"Vanna, relax, don't panic," bungad pa nito sa akin.
"Pero, Magnus ako ang nakawala kay Ysay," I replied, hindi ko muna sinabing nakita ko na ito. I'm just hoping na sana'y hindi sila magkakilala ng lalaking nakadapa sa sahig at inuupuan ko!
"Listen, Vanna. She's with my friend." Mas lalong bumilis ang kabog ng puso ko.
"She's with my friend," ulit pa ni Magnus sa kabilang linya.
"What is your friend's name?" Medyo kabadong tanong ko.
"He's Austin. Austin Monticillo," sa sinabi niyang pangalan ay tinitigan ko ang mukha ng lalaking nakadapa. Nakangisi lang ito.
Shit talaga!
"Austin, I meet him in the bar last time, ikaw ba ang sinasabi niyang kaibigan?" Pagkaklaro ko pa.
I grab Austin's neckline. Sinisigurado kong hindi nga ito nagsisinungaling!
"Yes." Magnus firmly replied. Rason para mabitawan ko ang neckline ni Austin. Oh my god!
"Ano ba kasing pag-uusapan n'yo pwede naman sigurong gumamit kayo ng viber or whatsapp, ano?" Pagmiminaldita ko pa para mapagtakpan ang kahihiyan.
Unti-unti akong tumayo mula sa pagkakaupo kay Austin, at nagpagpag ng sarili. Ganoon din si Austin na hindi mawaglit ang ngiti sa kaniyang mukha. Seems he's entertained to what I did.
"We are arranging our wedding. Austin will give us assess to Maldives. That is my wedding surprise to you, but, I guess it's not a surprise anymore..." Sa sinabi ni Magnus ay tila nawalan ako ng balanse. Mabuti na lang at mabilis akong nasalo ni Austin.
Shit talaga! Ang lalaking sinuspetsahan kong kidnaper ay siya palang tutulong sa kasal namin ni Magnus. I'm embrassed after what I did to him.
I immediately end our call, at hinarap si Austin.
"I...I...don't know where to start..."
He chuckle. "No, that's alright, Vanna." Mahina ulit itong humalakhak.
"I didn't expect that the future wife of Magnus is an amazona, yari talaga si Magnus sa'yo, Van. Ang galing mong magbalibag ng gaya ko. You're strong!" sambit pa nito sa'kin, rason para mag-init ang pisngi ko dahil sa hiya. Shit again!
I saw how he shake his head. "Pambihira ka..." dugtong pa niya. After what he said ay naglahad siya ng kamay.
"Siguro'y hindi pa naman huli ang lahat para magkakilala ulit, well, I am Austin Monticillo, Magnus' lawyer, and his friend." Sa sinabi niya'y napahagilap ako sa gilid ng sasakyan at nasandal. Tila umiikot ang paningin ko, lalo na't nalaman kong abogado pala ito.
"A-austin, I guess hindi mo naman ako icha-charge ng physical injury no?" Medyo dyaheng ngiti ko rito.
He just shake his head. "No, I won't. You're just defensing your state, and I respect that." Ngiti pa nito.
He helped me stand firm, mabuti na lang at gentledog ang kaibigan ni Magnus at inalalayan ako papunta sa room namin. Grabe ang ginawa kong apologize sa kaniya habang nasa daan kami. Nakakahiya talaga ang ginawa ko, hindi pa ako makaget-over agad.
Nang makapasok sa kwarto ay mabilis kong tinungo ang kama. He just stand outside in the door at nagsalita. "I will take Ysay, para komportable ang pagtulog n'ya. Masikip kasi sa kotse." Sabi pa nito.
I just waived my hand as I let him, bahala na talaga si Austin sa amin ni Ysay, kampante naman ako sa kaniya. Ang sa'kin lang, gusto kong datnan na ng antok para makawala sa kahihiyang nagawa.
I felt my eyes are closing that time, and I just rest my tired body.
***
Nang magmulat ako ay mabilis kong napansin ang bulto ng katawan sa aking gilid. Napansin ko rin si Ysay na nakatihaya sa gitna namin.
Shit! Don't tell me, si Austin ito. Nakatalikod kasi ito while wearing nothing in his upper body. Hindi ko tuloy maiwasang tingnan ang matitigas na muscle niya.
Dahan-dahan ko pang sinundot-sundot ito.
Shit again! Ang tigas ng likod niya, idagdag pa ang braso niyang nakakatakam sa...oh my god! Ano ba 'tong pinag-iisip ko!
Erase! Erase! Erase!
Mabilis akong bumangon at tiningnan ang gawi ng lalaking nakadipa. Natutop ko ang sariling bibig dahil nakita kong si Magnus ito. Tila pagod na pagod mula sa kung saan. If I'm not mistaken, nakauwi na pala ito mula sa byahe. Tinupad niya ang sinabing uuwi siya agad.
Aw. My heart melt again!
Dahan-dahan akong lumapit at niyugyog ang balikat niya. "Magnus...Magnus...hey."
I saw how he opened his eyes and look at my face. Nagkusot pa ito ng mata saka nag-stretch.
"Beautiful morning, Vanna." He remain his arms into the air, as if gusto niyang kunin ko ito, eww. Nagpapababy ang damulag!
"Come here." Utos pa niya.
I shake my head. "Mabaho pa ang hininga ko."
"It's okey."
"May muta pa ako!" dagdag ko pa.
"It's okey." He is still wearing a freaking smile that melts my cold heart!
"May...kuwan..may kuwan pa ako!" wala na akong maisip.
Nabigla ako dahil ito na mismo ang humila sa akin rason para mapasubsob ako sa katawan niya. He just rolled me again in our bed. Daig ko pa ang niwristling sa ginawa niya. He is wrapping my body now. Hindi nga nito alintana na nandoon si Ysay at mahimbing pa rin ang pagkakatulog.
"Magnus..." I am not staring his face, one inch distance.
Nakakaduling ang kagwapohan niya!
"Tell me, binalibag mo raw si Austin sa parking lot?" ngisi nito.
I bit my lower lip. Guilty ako, pero ayokong umamin.
"Tell me, did you accuse him, that he's a kidnapper?" mas lalo akong natahimik.
Nakita ko siyang ngumiti at pinisil ang tungki ng ilong ko. "You're a bad girl! You're so naughty! Mabuti na lang at hindi pumapatol si Austin sa mga babae, 'pag nagkataon, baka binali na niya ang katawan mo."
Umirap ako sa sinabi ni Magnus.
"Hmm, binali, ni hindi nga ako nahirapan sa pagbalibag sa kaniya e." Pabidang sambit ko pa.
"Of course, he just let in the flow, alam mo bang black belter 'yon sa taekwondo. Siya ang nagturo sa'kin how to punch someone's face and break a fucking neck!" giit pa ni Magnus.
Hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng pamumula ng mukha.
"Fine! I'm guilty!"
Sa sinabi ko'y mas ngumisi pa ito. May kinuha itong envelope at binigay sa akin.
"Take."
"Ano 'to?"
"Basahin mo..."
Naupo ako at sumandal sa bedrest ng kama, nang mabuksan ang envelope ay mas nanlaki ang mata ko. It was a land title in Maldives, and the name written as an owner are us, Magnus and Vanna Shaw-Daviro.
"That's his early gift to us, magiging busy kasi siya, baka hindi raw siya makapunta sa kasal natin," he just rest his hands in my shoulder.
I left speechless. Hindi ko inaakalang iyon ang matatanggap kong sukli sa ginawa ko kay Austin.
"Where is he now?" tanong ko pa.
"Uh, umalis na. Pinakiusapan ko lang 'yon na ihatid ang regalo niya sa atin, and to take some hours to talk, mabuti na lang at napaaga ako ng uwi."
"Ang demanding mo ha! Ikaw pa talaga ang nagpapunta sa kaniya?"
Ngumisi lang ito. "Don't worry, nasanay na 'yon sa akin, he's a brother to me, gan'on din siya sa akin, actually lima kami, and that's an advantage of our friendship, we treat everyone as our brother. Kaya don't worry, bilyonaryong abogado 'yon," giit pa niya.
"Kaya pala tawag niya sa'yo...Gastador!" Sa sinabi ko'y nilingon niya ako.
"How you say so?" Magnus is still curious.
"I just saw your number in his caller ID, Gastador ang name mo sa phone niya." I crossed my arms.
Nailing siya sa sinabi ko, he handed me his phone and let me read Austin's ID there.
"Lampa for Austin," nabasa ko rin ang iba pa.
'Supot' for Peruv.
'Duwag' for my brother, Vittos, and 'Bakla' for Aries. Hindi ko man sila na-meet, I feel that they have a bond that unbreakable as a diamond kasi ramdam kong mahal nila ang isa't-isa.
"Well, let's raise now, tirik na ang araw, let's have some fun under the sun!" sabi ko pa sabay tayo. Hinila ko rin si Magnus, pati na rin si Ysay na ginising namin sa pamamagitan ng pagkiliti.
Sabay-sabay kaming nagchange outfit para pumunta sa beachline. Ngayon kasi ang ikatlong araw namin sa villa. Nagpromise naman si Magnus na ililibot niya kami sa sitio ng Boracay and discover more about the locals.
Sabay kaming nag-agahan, masarap na seafoods ang nandoon at fresh coconut drink na nilagyan ng maraming ice at gatas. May fresh sliced fruits din na ginawang salad at may sweetened mayonaise.
Takam na takam naman si Ysay sa pagkain, mas lalo rin kaming ginanahan dahil sa gana nito. Ramdam kong nawawala sa isipan ko ang balak at sadya ko sa pilipinas. Mas natutuwa akong makasama sina Magnus at Ysay, feel ko tuloy that I am now becoming a part to their family, and I hope magtuloy-tuloy iyon.
Magnus hold my hand, nasa dalampasigan na kami that time, tanaw namin si Ysay na tumatakbo sa beachline while carrying a local kite na pinagawa namin sa staff ng villa.
"Magiging mabuti kaya akong ama kay Ysay, Vanna? Ano sa tingin mo?"
Narinig ko na ang tanong na iyon noon, pero ngayo'y mas nakilala ko si Magnus, and I am not hesitant to say na isa siyang huwaran na ama.
"Yes. You are indeed a good father, Magnus." Ngumiti ako sa kaniya.
Nasa kalagitnaan na kami ng paglalakad sa dalampasigan nang mag-ring ang phone ko. It's dad. Napahinto ako sa paglalakad at kabadong sinagot iyon. Nakatingin lang naman si Magnus sa akin, habang hinihintay ang detalye kung sino ang tumawag.
I heard my father's voice that time, it makes my bones chills and left me unconscious. Parang huminto ang mundo ko dahil sinabi niya ang masamang balita.
"You need to marry Magnus, as soon as possible, Vanna, your mother is in the hospital!"
Nabitawan ko ang phone sa oras na iyon.
Si mom...