Magnus My Mafia Boss Husband

Chapter 38

Magnus' POV

They were now sitting in their chosen corner while patiently waiting their order. Nasa harapan ni Vanna ang seryosong mukha ni Kenneth na hawak-hawak ang kamay nito.

Fuck it! Hindi ko maiwasang magmura habang tanaw ang mga ito. Dahil sa tulong ni Peruvian ay nalocate ko na rin si Vanna. And I am thankful that she is still alive, but seeing her this time with another man is so painful for me.

May numero ako kay Kenneth kaya agad ko itong tinawagan ito. Nang makitang kinuha nito ang phone at kinausap na ako ay naghintay ako ng ilang minuto.

"Hello? Sino 'to?" sabi pa nito sa akin saka aksyon na sanang ibababa.

"It's me...Magnus." Mahinang saad ko rito saka
halatang may kung anong masamang balita ang nalaman nito sa ngayon dahil ang magandang timplada nito kanina ay tila nag-iba na ngayon. Ang dati'y nakangiting mukha nito ay ngayo'y hindi maipinta at tila galit na galit. Natuwa ako sa nakikita mula sa malayo.

"Okey ka lang?" Narinig ko sa kabilang linya. Si Vanna 'yon. Nakatingin lang ako sa kanila.

Patiently waiting when to go out.

"Yeah, I am just...with my friend." Sabi ni Kenneth habang hindi pa rin ibinababa ang tawag ko.

Walang emosyon namang tumango si Vanna at ibinalik ang paningin sa kabilang banda.
Mayamaya pa'y tumayo ito at nagsalita.
"I'll go to washroom.. Just a minute." Pagpapaalam pa nito kay Kenneth. Iyon ang hinihintay kong oras para lumabas. Ayokong makita ni Vanna na isa si Kenneth sa mga mortal na kaaway ko na binabalak akong patumbahin.

Nang maiwan si Kenneth ay sakto akong lumabas sa gilid at mabilis na tinungo ang direksyon nito.

Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ako at madaling tumayo at nagmura.

"Fuck off, Magnus!"

"Fuck you too, Kenneth."
Halos nilampasan niya ang mga kalapit na tables para makapunta agad ako rito. Saktong nasa likuran na siya banda kaya agad ko naman siyang sinapak at pinaulanan ng bugbog.

"Gago ka ah—!" Hindi na nadugtungan ni Kenneth ang sasabihin dahil dinambahan ko agad siya at gigil na bibugbog.

"Walang hiya ka! Sa lahat ng babaeng kinakalantaran mo! Ang asawa ko pa talaga ang napili mo! Bwesit ka! Go to fucking hell you asshole!!" giit ko rito saka kinuha ang manggas ng damit niya.


"Asawa?" Bungad na sambit ni Kenneth sa akin. Arang wala itong alam.

"Yes, I am Vanna's husband!" giit ko saka binugbog ulit.

Nasa washroom pa si Vanna kaya may oras pa ako para makipagbuno rito.

"I don't know you're talking about!"

"I am Vanna's husband!"

"I don't know!"

"Talaga lang ha!" Isang suntok ang pinakawalan ko sa mukha niya.

"Oh my god, Magnus!" Narinig ko sa kung saan. It's Vanna.

I stop a bit and slowly raise up. Nakikita ko ngayon ito. Suot niya ang magandang blusa, at ang kaniyang payapang mukha. She seemed fine, pretty and fresh. Hindi ako nagkakamali, she is my wife. She is Vanna Daviro.

---

Vanna's POV

Hindi ko inaasahan ang nakita sa mga oras na iyon dahil pagbalik ko galing washroom ay nakita ko nang nakikipag-away si Magnus kay Kenneth. Walang kalaban laban si Kenneth sa oras na iyon. Nakadagan ito kay Kenneth na noo'y iniiwas ang mukha sa suntok nito.

"Oh my god, Magnus!" sabi ko rito, dahan-dahan itong tumayo at tumingin sa akin. He immediately calm himself.

Naiiyak itong tumingin sa akin at agad akong niyakap.

"Vanna! Vanna! Buhay ka! I thought that I already lost you. Hindi ko kayang mawala ka pa, Vanna." Sabi nito sa akin habang yakap-yakap ako.

Ilang butil ng luha ang naglakbay sa aking pisngi sa oras na iyon. Hindi ko akalain na hinahanap niya ako.

"Magnus..."

"Vanna..." sambit nito na mas hinigpitan pa ang yakap sa akin.

"What is this all about, Ivana?" nakatayo na si Kenneth sa oras na iyon, hinihimas himas niya ang sariling pisngi saka tumitig sa amin nj Magnus.

"He...he is my husband, Ken. I am already married." Mahinang sambit ko rito. Natigilan ito sa sinabi ko at natutop ang sariling bibig.

Tumango-tango ito at mapait na ngumiti.

"Why is it...that everyone that I love, always choose you, Magnus? Why?" may hinanakit na sambit ni Kenneth sa amin that time.

Naaawa tuloy ako kay Kenneth. He is getting emotional now. Pinipigilan nitong hindi maiyak. Unang dahilan ng kaniyang pagdaramdam ay ang nangyari sa kanila noon ni Roxane.

That Roxane choosed Magnus rather than him, and now, it's so ironic dahil siya pa sa lahat ng tao ang nakapulot sa akin sa dagat. He fell inlove to me, and it leads to another heartbreak, because the truth is...i will always choose Magnus over anyone.

"I'm sorry Kenneth. I am his wife." Sabi ko rito. Napahawak siya sa sariling bibig at nagpunas ng mumunting luha. He bitterly smile.

"I get it, Vann. You are the wife of my mortal enemy..." sabi nito.

Hindi namin alam ang sumunod na pangyayari dahil nakita kong may kinuha si Kenneth sa kaniyang tagiliran, and he eventually aim it to me. It's a gun!

Oh mercy me!

Parang nagslow motion ang lahat ng pangyayari dahil kinalabit iyon ni Kenneth. Magnus move quickly to defend me and a gunshoot hits his arms, resulting to him to drop in my feet.

Nagkagulo ang lahat.

Mabuti na lang at agad na naagaw ng mga tauhan ni Magnus ang baril kay Kenneth at pinadapa ito. Pinagtulungan nila ito para madala agad sa pulisya.

While, here I am standing infront of Magnus while bleeding his own.

"Oh my god!" nanginginig ang buo kong katawan sa nakikita, masama ang tama nito sa braso.

"Help! Oh my god! Help us!" sambit ko sa mga nandoon. Magnus' men rush us to tye nearest hospital. Nasa tabi lang ako nito, habang walang malay na nakahiga sa stretcher. Nasa ambulansya na kami that time.

"Magnus! Don't leave me! Please hold my hand. Magnus, stay with me. Stay with me please! I can't live without you, Magnus!" paulit-ulit na sambit ko habang hawak ang malamig na kamay nito.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin.

Hindi ako makapag-isip knowing that Magnus saved my life, at ngayo'y siya ang nasa bingit ng kamatayan.

---

Agad siyang dinala sa emergency room. Halos nagkandapa-dapa ako sa mga oras na iyon sa hallway. Bawal akong pumasok sa loob, kaya tanging pagtingin lang sa pintuan ang nagagawa ko.

Abala ang mga nurse at doktor sa oras na iyon.

Pinakalma naman ako ng mga tauhan ni Magnus na umupo muna ako at huwag magpanic.

"I want to fucking see him!" sigaw ko sa kanila dahil gusto nila akong kunin sa may pintuan.

Ngumangawa ako sa oras na iyon nang magsidatingan ang pamilyar na mga mukha. Si kuya Jay.

"Vanna!" Agad na salubong sa akin nito kaya napayakap ako nang mahigpit. Umiiyak ako sa mga oras na iyon dahil hindi ko alam ang gagawin. I felt hopeless and troubled, hindi ko gustong mawala si Magnus. Nanghihina ang resistensya ko habang tinitingnan siya sa loob ng kwarto.

"Magiging maayos din ang lahat..." pagkakalma pa sa akin ni kuya Jay.

Habang nagkukumpulan kami sa oras na iyon ay may dumating na grupo. Naging alerto ang mga tauhan ni Magnus at tila kilala ang dumating.

Isa itong matandang babae pero arisgada sa kasuotan at tila nabibilang sa alta sosyal. Marami din itong dalang bodyguards.

"Señora Catriona." Narinig kong sambit ng mga tauhan ni Magnus dito.

"Where is he?" nang maglebel ang mga mata namin ay tila isang magneto ang naramdaman ko, biglang kumabog nang malakas ang aking dibdib. Tila kilala ko ang ginang na iyon, but, I don't know where, when or how did I recall her.

Ganoon din si kuya Jay na halos mabali ang leeg nang makita ang ginang.

"He's in the emergency room." Sambit ng tauhan ni Magnus. Nanatili kaming nakatingin dito, but she is too intimidating, nakakalusaw ang mga tingin niya.

"Who are you?" sambit ko sa ginang. Hindi ko napigilan ang sarili ko.

"I am Magnus' guardian," sabi nito sa akin sabay sipat ng aking mukha hanggang sa aking paanan.

"And you are?" pabalik na tanong niya.

"I am...Vanna. Magnus' wife." Hindi nag-iba ang ekspresyon ng mukha nito, parang mas nangibabaw pa ang kaniyang pagiging dominante.

"Gan'on ba. Well, if that so, you must kiss my hand, darling." Ani nito saka inilagad ang kaniyang kamay na may suot na gwantes na itim.

Kahit nagtataka, nag-aalangan ay wala akong nagawa. Kinuha ko ang kamay nito at dahan-dahang hinagkan. Sumilay sa mukha nito ang saya. Mas naging kaswal ang mukha nito at mas umaliwalas.

"Is he alright?" kaswal na tanong nito, parang hindi nag-aalala kay Magnus, mas nakatutok siya sa mukha ko.

"He is still in emergency room." Sabat naman ni Jay na diskumpyado rito. Hinawakan ako ni kuya Jay at inilayo sa ginang.

"Why scared?" ani pa nito kay Jay.

Jay wear his cold eyes staring back to her, halatang walang tiwala rito.

"We don't know you maam, sabay kaming lumaki ni Magnus, wala siyang guardian, and if there's any...hindi ikaw 'yon." giit ni Jay na buong tapang na sinagot ang ginang.

Bumuntung hininga ito saka nagsalita.
"I married his uncle, and for your information, isa ako sa mga nagbabayad sa mga sahod ninyo, I am his legal guardian, and it's true." Giit ng ginang saka may inilabas na papel, isang patunay iyon na siya nga ang guardian ni Magnus.

Nalilito man ay nagpatuloy ang tanong sa isipan ko. Bakit kaya hindi ito ipinakilala sa akin noon ni Magnus? Bakit hindi ito kilala si kuya Jay, gayong sabay na lumaki sila noon. Hindi ko tuloy maiwang magduda, she seems interested to us