Magnus My Mafia Boss Husband

Chapter 33

Vanna's POV

Isinayaw ako ni Magnus habang hawak ang aking kamay, nakaalalay naman sa aking beywang ang kaniyang kaliwang kamay. Nakatitig lang siya sa akin habang pinapalibutan kami ng malawak na bulwagan. Nandoon ang mga musikero na sadyang tinutugtogan kami ng magandang musika.
"I'm so happy..." narinig ko mula sa kaniya. He said it with his firm and sweet voice. The person i never expected to have.
Ngumiti ako saka ihinilig ang ulo sa kaniyang balikat. Hindi ko man alam ang totoong patutunguhan ng relasyon naming ito. He will have my heart all along.
"I never want anything from you, Magnus, i just need my freedom..." pag-uulit ko pa sa kaniya. Hindi ko alam kung iyon ba ang rason kung bakit siya tumigil at tumahimik.
He look at me like i am the only person in that area.
"Am i not enough?" iyon ang tanong niya sa akin na mas lalong nagpagulo sa isip ko. He give me mixed emotions to everything i deal. I never meant to hurt him, i am just telling the promise he said before.
"Magnus..."
"Listen," i hold his hands and bitterly smile. "I learn to love you, Magnus. Hindi ka mahirap mahalin." Nanatili siya sa kaniyang seryosong mukha.
"Do you want your freedom now?" marahang sambit nito.
Isang mahinang tango ang sinukli ko, hindi man ako sigurado sa nais, pero alam kong mas makabubuti sa amin na magkaroon ng klarong pag-uusap. I want my freedom, and i want to have no emotional attachment to him. I can give him a child, but, i can't promise to love him as much as he did for me. I need to reserve my love and peace for now.
Marami pa akong dapat kailangang malaman sa kaniya.
Isang mapag-ubayang pagtango ang ginawa niya sa akin.
"Sige. I get it. You can have your freedom, Vanna. But, if you want anything from me, just let me know. Asawa pa rin kita." Malamig niyang sambit saka dahan-dahang binitawan ang aking kamay.
Nagsimula siyang maglakad palayo, gayundin ang paghinto ng musika sa aming paligid.
Hindi ko siya naabutan dahil kasunod ng paglabas niya ay ang pag-alis ng sasakyang gamit namin kanina. Nakita ko na lang ang mga tauhan niya na nakatayo at naghihintay sa akin. May sasakyang naiwan.
"Where do you want to go, madame?" Iyon ang tanong nila sa akin. Hindi sila direktang nakatingin sa akin, halatang praktisado na hindi nila ako dapat kausapin o hawakan.
"Gusto kong mapag-isa," sabi ko saka naglakad palayo. Suot ko ang damit na nagmistulang rason kung bakit napapalingon ang mga sasakyan sa daan. Tinatahak ko ang daan sa highway na iyon, kahit na hindi ko alam ang eksaktong lokasyon kung nasaan ako, i just walk far as i could. Leaving my tears with a silent pain in my heart. May oras na nasasabi ko na sigurado ako sa ginagawa ko, na sigurado ako sa nararamdaman ko para kay Magnus, but, knowing his identity, alam kung may misteryo pa rin sa likod ng pagkatao niya. Kuya Jay told me that he has a plan, and that plan might harm me or my brother.
I don't like his process. Alam kong hindi basta-basta si Magnus. He is a powerful bachelor, and i know that aside of his suit, he has something hiding within.
Nasa gitna ako ng pag-iisip nang hindi ko namalayan na may kung sinong humablot sa akin sa aking likuran. "Shit! Ano ba! tulong!" sigaw ko pa, nakalmot ko ang mukha ng lalaking iyon, ngunit hindi ko na nalingunan dahil mabilis nilang tinabunan ang mata ko.
I know him, pamilyar sa akin ang mukha niya!
"Damn it! Bigyan mo nga 'yan ng pampatulog!" narinig kong sambit ng lalaki sa kasama niya. Hindi ako makasigaw dahil may nakatakip na panyo sa bibig ko. I rush to bump his head para makatakbo pero isang malakas na suntok ang ginawa nila sa tiyan ko. Dahil na rin sa hindi pa magaling na sugat ay mabilis akong nawalan ng lakas.
"Lumalaban ka ha!" dagdag pa ng nairinig ko saka ko naramdamang nahihilo ako at nawalan ng malay.
May itinurok sila sa akin matapos n'on ay hindi ko na alam ang nangyari.
---
Naramdaman ko ang pamamanhid ng katawan ko sa oras na iyon, hindi ko alam kung ano ang nangyayari dahil nahihilo pa ako sa uri ng gamot na itinurok nila sa'kin kanina.
Nang maimulat ko ang mga mata ko ay laking gulat ako nang mabungaran ang isang kwarto. Nakaupo ako sa isang silya habang nakatali ng kadena, para akong aso. Kasabay n'on ay ang pagramdam ko ng malamig na samyo ng hangin mula sa aircon, nakahubad ako sa oras na iyon, sadya nila akong hinubaran. Mas nanlaki ang mata ko nang makita ang nasa harapan, nandoon ang billiard table kung saan tanaw na tanaw ko ang pagniniig ng babaeng walang saplot at tila lango sa kung anong droga. Wala itong kaemosyon-emosyon habang nakatanaw lang sa akin. Hilam ito sa sariling luha. Nagpapakasasa naman ang lalaking umiindayog sa itaas nito, doing a pure play of rape. Hindi ko maatim ang ginagawa nito.
I tried to scream, pero nandoon pa rin sa bibig ko ang panyong nakalubid para hindi ako makagawa ng ingay. I cried not in pain, pero dahil sa awa sa babaeng ginagahasa nila. Nasa anim na lalaki ang nakapalibot dito, mga nakahubo't hubad ang mga ito habang hinihimas ang kanilang mga kaselanan.
"Noooo! Maawa kayo!" I can't completely say those words. Tanging impit at iyak lang ang nagagawa ko. But when the time, someone hold me from behind ay natigilan ako. Tila nanigas ang katawan ko nang maramdaman kong dinidilaan niya ang likuran ko. Shit! Damn it! Sino ba kasi ang nasa likuran ko?
Nanlalagkit na ang katawan ko sa oras na iyon, hindi ko alam kung sino ang nasa likuran ko. Hinipo niya ang balakang ko at hinawakan ako para patayuin.
Nang magkaroon ako ng lakas ay agad kong nilingon ang lalaking nasa likuran ko. Doon ako nagimbal nang makitang si Alfred 'yon, ang butler ko! Nakangisi lang ito at parang lango sa droga, gayundin ang lalaking nasa dilim na tanging nakikita ko'y sigarilyo at usok.
"Sino ka!" ubod lakas na sigaw ko kahit pa may telang nakatabing sa bibig ko.
Hindi ito sumagot pero dahan-dahang naglakad papalapit sa akin, kasunod n'on ay ang pagtama ng ilaw mula sa kinatatayuan ko at napagsino...
"Jeb?" naisatinig ko habang hilam ang mga mata sa sariling luha.
Nakangisi lang ito sa akin habang pinagsasawaan ang aking kahubaran.
"You look wonderful, Vanna..." sabi pa nito saka humithit ng sigarilyo at ibinuga sa akin. Mabilis niyang hinawakan ang baba ko at idiniin ang kaniyang sarili, agad akong lumingon, ayokong humalik sa kaniya!
Anong ibig sabihin ng lahat ng ito? Si Jeb ang traydor sa grupo ni Magnus?
"I crave you like drugs, Vanna, alam mo ba 'yon?" sambit pa nito na hinalikhalikan ang aking leeg at marahang ginagapangan ng kaniyang magaspang na palad ang aking balikat.
"Don't touch me!" singhal ko pa kahit na nakatali na ako't lahat-lahat. Hindi ko pa rin ipinapakitang natatakot ako. I want them to know that i am still Vanna Daviro!
"Bakit mo 'to ginagawa?" i know he understand what i said. Nakatitig lang ako sa kaniya.
"I want Magnus to suffer!" he hissed. Marahas niyang kinuha ang pisngi ko at mariing hinalikan. I taste his mouth, lasang sigarilyo iyon. I never respond his kiss. Nanlaban ako kahit pa wala akong kaya sa laki at maskuladong pagkalalaki niya.
Alfred is just staring at me, para itong nasisiyahan sa ginagawa ni Jeb.
"Help!" i call Alfred. But he is coldly staring at me without any emotions.
"Alfred!" tawag ko pa rito but, no answer. Mas kinilabotan ako sa ginagawa ni Jeb dahil binuhat niya ako at nilagay sa billiard table kung saan nilagay ang babaeng nakita ko kanina.
Mas nagkaroon ako ng kutob nang makitang naghuhubad si Jeb.
Oh mother mercy! Litanya ko pa saka umiyak nang umiyak. Hindi ko na alam ang nangyayari. The dose of drugs in my vein is letting my body not to react, nawawala ang lakas ko. Nakangisi lang si Jeb sa oras na iyon habang pinagsasawaan ang aking katawan, nakuha pa niyang kainin at angkinin ang aking pagkababae, tila uhaw na uhaw ito sa pakikipagniig. Hindi ko alam kung paano umayaw, nakadipa na ako billiard board habang naghihintay ng tulong. I feel that Jeb is now entering my body. Nakatuwad ako sa oras na iyon habang nasa likuran ko naman ito. I scream many times, but, my scream turned to whisper, until it became...wimp.
Naramdaman kong nakapwesto na siya sa loob ko, kaya nang maramdamang umiindayog na ako ay mas bumagsak ang mga luha ko dahil sa pagkakadismaya. I let myself defeated into someone like Jeb. Alam kong ginagawa nila ito para maghiganti kay Magnus.
I hear how Jeb moan as he pump me in and out, napakagat-labi ako habang hindi matigil sa pag-iyak. Pinagsawaan ako nito, paulit-ulit hanggang wala nang natira sa akin, kahit na aking nag-iisang dignidad bilang babae.
Matagal siyang huminto, hindi ko na lang namalayan na nasa kama na ako na noo'y tinatabunan ng isang puting kumot. Hindi lang si Jeb ang gumalaw sa'kin, kung 'di pati si Alfred at ang anim na lalaking nakita ko kanina.
Parang nawala ang kaluluwa ko sa oras na iyon, wala ako sa sarili habang napapikit. Sana'y isang panaginip lang ito. Sana bukas pag-gising ko, ay kasama ko pa rin si Magnus.